Σάββατο, 07 Αυγούστου 2010
Well done George!
Οι έλεγχοι ήταν σαν πρώιμο viva για ντοκτορά, με τον εξωτερικό examiner να έχει τελικώς την καλύτερη διάθεση (IMF), τoν δεύτερο της παρέας, να κοιτά σχολαστικά με κακία γραφειοκράτη (EC) και τον τρίτο, τον καλό, τελικώς, από το τραπεζικό σύστημα (ECB), ο οποίος, είτε εκ φύσεως, είτε επειδή κρατά μισό θησαυροφυλάκιο παλιόχαρτα (junk) με το εθνόσημο, είχε βαλθεί να βοηθήσει.
Για όσους δεν κατάλαβαν τι έγινε, την πρώτη δοκιμασία την περάσαμε ‘μετ’ επαίνων’, αν και δεν γουστάρουμε ξένους να κρίνουν τις επιδόσεις μας. Τέλοσπάντων, κομμάτια να γίνει, τούς ακούσαμε να μας επιβραβεύουν, με καλά δομημένες – επικοινωνιακά – ατάκες. Ιδιαίτερα εκείνο το ‘οι συνταξιούχοι έδωσαν αυτά που μπορούσαν, να πληρώσουν οι πλούσιοι τώρα…’ ήταν συγκινητικό και σίγουρα γραμμένο από ελληνικό χέρι. Λίγα ακόμη να έλεγαν και θα μαζευόταν κόσμος μπροστά από το ΥΠΟΙΟ για να χειροκροτήσει, αψηφώντας τα ΜΑΤ που είχαν αποκλείσει το υπουργείο.
Την ίδια στιγμή, μια θάλασσα μακρύτερα, ο Γιώργος κάνει ασκήσεις αυτοσυγκέντρωσης και χαλάρωσης με την όσφρηση προσανατολισμένη στο ιώδιο της Χρυσής Ακτής, προσπαθώντας να ισορροπήσει το τσι, που από τότε που ανέλαβε τη διακυβέρνηση έχει αποσταθεροποιηθεί πλήρως. Τα briefs γεμίζουν τον χώρο, ανασχηματισμός, ριζικές αλλαγές, αναδιάρθρωση, ονοματολογία, όλα τα έχει μπροστά του. Ξέρει όμως ότι όλα θα κριθούν τον Οκτώβριο, όταν τα troika boys θα επιστρέψουν για τον βαρύ έλεγχο.
Ξέρει, επίσης, ότι τα προβλήματα γιγαντώνονται. Τα πολιτικά, γιατί τα οικονομικά έχουν οργανωθεί. Άλλωστε δεν ήταν δύσκολο. Στην περίπτωση της Ελλάδας, ο ‘αυτόματος πιλότος’ της μακροοικονομίας και της ανταγωνιστικότητας είναι η καλύτερη λύση, χωρίς πολιτικές παρεμβάσεις και φοβίες. Όσο λιγότερο παρεμβαίνουν οι πολιτικοί, τόσο το καλύτερο. Αυτό το γνωρίζει ο Γιώργος. Όπως γνωρίζει ότι εντός κι εκτός του ΠΑΣΟΚ, το πολιτικό σύστημα βράζει. Είναι κι αυτός ο Αντώνης που δεν απορροφά τίποτα. Όλο γκέλες κάνει. Λίγο να είχε απειλήσει την κυβέρνηση με επιτυχημένες κινήσεις, και μοντέρνο πολιτικό λόγο, να είχε κινητοποιηθεί ο πράσινος λαός… Θα είχε τσιμπήσει κι η συσπείρωση, οι πράσινοι θα είχαν στρέψει το βλέμμα τους, που το έχουν καρφωμένο στου Μαξίμου και δεν τολμά κανείς να κουνηθεί. Αλλά που…
Η συγκυρία παραμένει εκρηκτική. Βέβαια, οι σκληροί ΠΑΣΟΚοι κατεβαίνουν στα constituencies με λίγο καλύτερη διάθεση από πριν, με την ατάκα του Τόμσεν ήδη να ταξιδεύει στην ελληνική ύπαιθρο. ‘Είδς τί είπ’ ο ξένς; Αρκετά δώσαμ’. Αντε να δώσν κι άλλοι τώρα’, θα λένε στα ‘τυρκουάζ΄ – πλέον – καφενεία της γκρίνιας και της απόγνωσης. Έίδς; Είπε κι όλας ότι τούς ξέρνε τς πλουσίους και αυτούς με τα… πως τα λένε…τα κονέ… Θα τς πιάσνε όμως;’ Και άλλα τέτοια.
Φέτος τον Αύγουστο, η κρίση, η γκρίνια, η φτώχεια και η… απαιτούμενη ‘καλοπέραση’ μεταφέρεται στα συγγενικά σπίτια, στα χωριά, τους λόγγους και τα πανηγύρια. Οι συγγενείς θα ξανασμίξουν, να ενώσουν τα προβλήματα, να βρούνε λύσεις, να ξεκινήσουν από την αρχή.
Μετά της Παναγίας, όταν επιστρέψει ο Γιώργος και οι υπουργοί, βλέπουμε. Έως τότε, μαζί με τα κοψίδια, αναζητήστε και το τσι σας, γιατί η τελευταία δοκιμασία, το 2011 είναι μπροστά μας. Έως τώρα, καλά τα καταφέραμε… ‘Strong start’, ‘criteria met’, ‘impressive progress’, είναι καλές λέξεις και δεν απαντώνται συχνά στα briefs του ΟΟΣΑ και του ΔΝΤ. Οι ξένοι τεχνοκράτες δεν τις λένε εύκολα, κι ας είναι συμφωνημένα τα περισσότερα για να πάρουν μία ανάσα οι ντόπιοι…
Το πείραμα εξελίσσεται ομαλά…
Η Αλεξία Σκούταρη είναι πολιτική αναλύτρια.
http://www.statesmen.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου