Πέμπτη, 25 Νοεμβρίου 2010
Η δικαίωση του Πολυτεχνείου
καί Μαμμωνάδες βάρβαροι, καί χαύνοι λεβαντίνοι
λύκοι, ω κοπάδια, οι πιστικοί και ψωριασμένοι οι σκύλοι
κι οι χαροκόποι αδιάντροποι καί πόρνη η Ρωμιοσύνη!
Κωστής Παλαμάς
Μια πατρίδα σε κατοχή, ένας λαός σε απελπισία. Λαός που δεν είναι άμοιρος των ευθυνών του για την σημερινή του τραγωδία, και που ακόμη και τώρα φαίνεται ότι δεν έχει κατανοήσει στην πραγματική του διάσταση τι είναι αυτό που βιώνει. Κυρίως όμως δεν έχει καταλάβει τι είναι αυτό το οποίο πρόκειται να βιώσει τα επόμενα χρόνια.
Πιστεύω ειλικρινά πως στο τέλος κάθε λαός έχει την μοίρα που πραγματικά του αξίζει.
Και για τον νεοέλληνα η μοίρα και η κατάντια του μόλις τώρα αρχίζουν να κάνουν αναγνωρίσιμη την εφιαλτική τους πορεία.
Ολόκληρος ο βούρκος της σύγχρονης τερατογονίας έχει συσωρευθεί στην Αθήνα. Αυτά που βιώνει η πόλη των Αθηνών τα τελευταία χρόνια δεν μπορούσαν παρά να υπάρχουν στο σκοτεινό μυαλό των πιο νοσηρών ανθρώπων.
Ένας πραγματικός εφιάλτης, που δυστυχώς φαίνεται να μην έχει τέλος. Την κατάσταση την οποία βιώνουμε καθημερινά με την πλημμυρίδα των αλλοδαπών, οι οποίοι πλέον έχουν καταστεί ο βασικός ρυθμιστικός παράγοντας της καθημερινότητάς μας, έρχεται να συμπληρώσει η παράνοια των τηλεοπτικών προγραμμάτων.
Ο καθημερινός εφιάλτης της βιοπάλης στους δρόμους της πόλης και στους χώρους εργασίας για τον μέσο Έλληνα, έρχεται να ολοκληρωθεί τα βράδια στους δέκτες της τηλεόρασης.
Δελτία ειδήσεων, τηλεοπτικά γλέντια, τηλεσκουπίδια και ωμή προπαγάνδα συνθέτουν το αποκρουστικό παζλ, από το οποίο πλέον εξαρτά την καθημερινή του ύπαρξη ένα μεγάλο μέρος του λαού μας.
Άξιζε τον κόπο να παρακολουθήσει κανείς το βράδυ της περασμένης Τετάρτης την εκπομπή του Κούλογλου. Άξιζε για δυο λόγους. Πρώτον για εξάσκηση της υπομονής και δεύτερον για να διαπιστώσει την ηδονική αυταρέσκεια των επαγγελματιών αριστερών.
Δεν πρόκειται εδώ να κάνουμε ιστορική ανάδρομη στο τι ήταν το Πολυτεχνείο, γεγονός άλλωστε το οποίο όλα αυτά τα χρόνια έχει αναλυθεί με κάθε λεπτομέρεια από την εφημερίδα μας. Στεκόμαστε όμως στους ανθρώπους οι οποίοι ως άλλοι "Σπάρτακοι" κατά την ακριβοπληρωμένη φαντασία τους πέταξαν τις αλυσίδες του ελληνικού λαού. Ναι, πράγματι, έτσι πίστευαν και δικαίωμά τους. Μας μίλησαν για χίλια δυο υπαρκτά και ανύπαρκτα, σαν τις φανταστικές ιστορίες από τον στρατό που λένε ορισμένοι για να εντυπωσιάσουν μια κοπέλα.
Τελικά αυτοί αποδείχτηκε πως όχι μόνο την εντυπωσίασαν, αλλά απομύζησαν και ολόκληρη την προίκα της. Αξίζει πράγματι σε εποχές δημοσιονομικής παράνοιας, περικοπών, απογραφών κτλ, να μάθουμε πόσο τελικά στοίχισαν αυτοί οι άνθρωποι στην ελληνική οικονομία.
Τι χρήματα έλαβαν από το 1974 μέχρι σήμερα, πόσες κρατικές επιχορηγήσεις για συναυλίες, εκδόσεις βιβλίων, πόσα εξαργύρωσαν γενόμενοι βουλευτές, υπουργοί, πρωθυπουργοί, εκδότες, τηλεπαρουσιαστές και εργολάβοι δημοσίων έργων.
Αλλά για τα παραπάνω μην περιμένετε ποτέ μια "εξεταστική επιτροπή", ή κάποια τηλεοπτική σάτιρα, ή ακόμη κάποια λαϊκίστικη αναφορά από τους πρωινούς τηλεοπτικούς μπακαλόγατους.
Μεταξύ κατεργαρέων τιμιότητα, όπως λέει και η σοφή λαϊκή παροιμία.
Έγραψε πριν λίγες μέρες σε άρθρο του ο Δημήτρης Παπαγεωργίου για την περιβόητη πλέον ..."γενιά του Πολυτεχνείου":
"Είναι η γενιά που έκανε τον ιστορικό συμβιβασμό μεταξύ μαρξισμού και παγκοσμιοποιημένης αγοράς. Είναι αυτή στην οποία χρωστάμε ένα ευχαριστώ για την κοινωνική αποσύνθεση, καθώς στην προσπάθειά της να επιβάλλει τις ιδεοληψίες της, ρήμαξε τους ιστορικούς δεσμούς μεταξύ των ατόμων που αποτελούν την κοινωνία". Κατάφεραν λοιπόν οι συγκεκριμένοι επαγγελματίες επαναστάτες αυτό που φαινόταν ακατόρθωτο: πέτυχαν την σύζευξη μαρξισμού και καπιταλισμού! Δηλαδή για να το πούμε απλά, έγιναν αριστεροί με δεξιές τσέπες. Τσέπες τις οποίες γέμισαν με δημόσιο χρήμα ως κατ' επάγγελμα αντιστασιακοί, ως κατ' επάγγελμα ψεύτες, ως κατ' επάγγελμα ανθέλληνες.
Αυτοί οι απίθανοι άνθρωποι για περισσότερα από 35 χρόνια εξουσιάζουν την πατρίδα μας, ελέγχουν την ενημέρωση του λαού μας και κρατούν την πολιτική εξουσία. Όσο δε για την πολιτισμική και εκπαιδευτική καταστροφή την οποία επέφεραν, έχουμε αναφερθεί διεξοδικά σε παλαιότερες γραφές μας.
Τίθεται το ιστορικό ερώτημα:
Νέμεσις άραγε μπορεί να υπάρξει;
Νέμεσις για όλους αυτούς τους ξεδιάντροπους οι οποίοι γκρέμισαν μια πατρίδα που η απαρχή της χάνεται στα βάθη της ιστορίας του ανθρώπου;
Νέμεσις γι' αυτούς που οδήγησαν ένα λαό λεβέντη να είναι ένας ταπεινωμένος υπαλληλάκος και σήμερα ένας νεκροζώντανος δούλος των παγκόσμιων τοκογλύφων;
Πράγματι οι αγώνες της δημοκρατίας δικαιώθηκαν. Τα οράματα του Πολυτεχνείου δικαιώθηκαν. Η πατρίδα μας μετατρέπεται σε μια πολυφυλετική ζούγκλα, ο Έλληνας υποδουλώθηκε στους διεθνείς τοκογλύφους, τίποτα δεν έμεινε όρθιο να θυμίζει πως κάποτε εδώ υπήρξε η Ελλάς.
Μόνη ελπίδα αντίστασης η γενιά μας, γιατί όπως έλεγε και ο μέγας Καζαντζάκης "Λίγοι είμαστε και αλίμονο στη γης αν ξοφληθεί η γενιά μας".
Ευάγγελος Χ. Χανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου