Powered By Blogger

Σελίδες

Πέμπτη 3 Φεβρουαρίου 2011

ΠΕΝΤΑΠΟΣΤΑΓΜΑ Ενημέρωσης



Ανακοίνωση της Αρχιεπισκοπή Αθηνών για την "Κάρτα του Πολίτη"

Posted: 03 Feb 2011 01:16 AM PST

Ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος παρακολουθεί με ανύστακτο ενδιαφέρον το θέμα της "Κάρτας του Πολίτη" και συμμερίζεται τους προβληματισμούς και τις ανησυχίες του πιστού λαού, έχοντας δηλώσει ήδη τις σχετικές επιφυλάξεις του.
Αναμένει δε τη διαμόρφωση από το Υπουργείο Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης του όλου νομοθετικού πλαισίου για την τελική τοποθέτησή του, διαβεβαιώνοντας ότι προέχει ο απόλυτος σεβασμός στο ανεπανάληπτο και την ελευθερία του ανθρωπίνου προσώπου.
Αυτή άλλωστε είναι και η ξεκάθαρη στάση σύσσωμης της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου, η οποία, με απόφασή της, έχει αναθέσει στη Συνοδική Επιτροπή επί των Δογματικών και Νομοκανονικών Ζητημάτων και στην Ειδική Συνοδική Επιτροπή επί των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων την από κοινού μελέτη των σχετικών ζητημάτων που ανακύπτουν με τη συνδρομή ειδικών επιστημόνων της Θεολογίας, της Νομικής και της Πληροφορικής

Romfea.gr

Αρχαία Ελληνικά ανέκδοτα...

Posted: 03 Feb 2011 01:00 AM PST



Τα αρχαία Ελληνικά ανέκδοτα είναι πνευματώδη και διδακτικά. Μας χαρίζουν το γέλιο αλλά εκφράζουν και το αρχαίο Ελληνικό πνεύμα στην πιο χαριτωμένη μορφή του.



Εν αρχη ην ο Λόγος
Είπε κάποιος στον Αρίστιππο ότι η Λαΐδα δεν τον αγαπά, αλλά προσποιείται ότι τον αγαπά. Ο Αρίστιππος απάντησε:
«Ούτε το κρασί ή το ψάρι με αγαπούν, εγώ όμως τα απολαμβάνω».

~~~~~~~~~~~@~~~~~~~~~~~~

Ο Διογένης βλέποντας κάποιον να δείχνει ερωτευμένος με μια πλούσια γριά, είπε:
«Σ' αυτήν δεν κάρφωσε τα μάτια του, αλλά τα δόντια του».

~~~~~~~~~~~@~~~~~~~~~~~~

Επαινούσαν τον Αντισθένη κακοί άνθρωποι. Ο φιλόσοφος αναρωτήθηκε:
«Μήπως έκανα κάτι κακό;».

~~~~~~~~~~~@~~~~~~~~~~~~

Ένας άντρας είπε στην ερωτομανή γυναίκα του:
«Τι θέλεις να κάνουμε, να φάμε ή να κάνουμε έρωτα».
Εκείνη του είπε: «Ό,τι θέλεις, ψωμί πάντως δεν έχουμε».

~~~~~~~~~~~@~~~~~~~~~~~~

Είπε κάποιος στον Διογένη:
«Οι συμπολίτες σου σε καταδίκασαν σε εξορία».
Και ο φιλόσοφος απάντησε:
«Κι εγώ τους καταδίκασα να μένουν στον τόπο τους».

~~~~~~~~~~~@~~~~~~~~~~~~

Κάποτε είδε βρώμικα λουτρά ο Διογένης και διατύπωσε την απορία του:
«Αυτοί που λούζονται εδώ, που πάνε μετά να καθαριστούν;».

~~~~~~~~~~~@~~~~~~~~~~~~

Όταν είδε ο Διογένης έναν αδέξιο τοξότη, στάθηκε κοντά στον στόχο λέγοντας:
«Είναι ο μόνος τρόπος για να μη με χτυπήσει».

~~~~~~~~~~~@~~~~~~~~~~~~

Ο Διδύμων, οφθαλμίατρος της εποχής εξετάζει το μάτι μιάς κοπέλας. Ο Διογένης τον βλέπει.
Ξέρει ο Διογένης ότι ο Διδύμων είναι τύπος ερωτίλος, κοινώς γυναικάς.
Και του λέγει «Πρόσεξε Διδύμωνα, μήπως εξετάζοντας τον οφθαλμό, φθείρεις την κόρην».

~~~~~~~~~~~@~~~~~~~~~~~~

Επαινούσαν μερικοί μπροστά στον Άγη τους Ηλείους, γιατί ήταν πολύ δίκαιοι κριτές στους
Ολυμπιακούς αγώνες. Ο Άγης ρώτησε με απορία:
- Και είναι τόσο σπουδαίο το ότι οι Ηλείοι μια φορά στα τέσσερα χρόνια γίνονται δίκαιοι;

~~~~~~~~~~~@~~~~~~~~~~~~

Ένας πατέρας ζήτησε από τον Αρίστιππο να διδάξει τον γιο του. Ο φιλόσοφος
ζήτησε αμοιβή 500 δραχμές. Ο πατέρας θεώρησε υπερβολικό το ποσό.
-«Με τόσαχρήματα», είπε, «θα μπορούσα να αγοράσω ένα ζώο».
-«Αγόρασε», είπε ο Αρίστιππος, «κι έτσι θα έχεις δύο».

~~~~~~~~~~~@~~~~~~~~~~~~

Ο Διογένης ζητούσε ελεημοσύνη απο ένα άγαλμα. Όταν τον ρώτησαν γιατί
κάνει κάτι τέτοιο απάντησε:
- Εξασκούμαι στο να μην απογοητεύομαι απο την αναισθησία των ανθρώπων.

~~~~~~~~~~~@~~~~~~~~~~~~

Παρακινούσαν τον Φίλιππο τον Μακεδόνα να εξορίσει κάποιον που
τον κακολογούσε. Ο Φίλιππος απάντησε:
- Δεν είστε καλά!! Θέλετε να τον στείλω να με κατηγορεί και σ' άλλα μέρη;

~~~~~~~~~~~@~~~~~~~~~~~~

Καλοτύχιζε κάποιος τον Αριστοτέλη επειδή είχε μαθητή τον Μ. Αλέξανδρο.
Ο φιλόσοφος αντέστρεψε την πρόταση:
- Εκείνον να καλοτυχίζετε γιατί είχε δάσκαλο τον Αριστοτέλη.

~~~~~~~~~~~@~~~~~~~~~~~~

Ένας φαλακρός έβριζε τον Διογένη. Ο φιλόσοφος γύρισε και του είπε:
«Δεν σου ανταποδίδω τις βρισιές, αλλά θα ήθελα να πω ένα "μπράβο" στις
τρίχες σου, γιατί απαλλάχτηκαν από ένα κακορίζικο κεφάλι».

~~~~~~~~~~~@~~~~~~~~~~~~

Ρώτησε κάποιος τον Αντισθένη τι είδους γυναίκα θα ήταν κατάλληλη για γάμο.
Ο φιλόσοφος του είπε:
«Το πράγμα είναι δύσκολο. Αν παντρευτείς ωραία, θα την έχεις
με άλλους κοινή, αν άσχημη, θα είναι σαν να σου επέβαλαν ποινή».

~~~~~~~~~~~@~~~~~~~~~~~~

Πληροφορήθηκε ο Αριστοτέλης από κάποιον ότι μερικοί τον έβριζαν. Ο φιλόσοφος απάντησε:
«Καθόλου δεν με νοιάζει. Όταν είμαι απών, δέχομαι ακόμα και να με μαστιγώνουν».

~~~~~~~~~~~@~~~~~~~~~~~~

Πηγή: "Αρχαία Ελληνικά Ανέκδοτα" - Εκδόσεις Σαββάλα

Η Α.Διαμαντοπούλου για Θρησκευτικά και διαχωρισμό.

Posted: 03 Feb 2011 12:19 AM PST

Υπέρ του διαχωρισμού Εκκλησίας – Κράτους, τάχθηκε η Υπουργός Παιδείας, δια βίου μάθησης και Θρησκευμάτων κ. Άννα Διαμαντοπούλου, τονίζοντας όμως ότι χρειάζεται προσοχή ο τρόπος με τον οποίο θα επέλθει ο διαχωρισμός. Ερωτώμενη για το θέμα αυτό, η Υπουργός σχολίασε ότι η σωστή απάντηση στο δίλημμα είναι «ναι».
Κατά τη διάρκεια διάλεξής της στο London School of Economics, όπου πραγματοποίησε ομιλία με θέμα «Ο ρόλος της εκπαίδευσης στην ανάκαμψη της Ελλάδας», η κ. Διαμαντοπούλου μίλησε και για το μάθημα των Θρησκευτικών, αναφέροντας ότι θα απαλλαχθεί από Εκκλησιαστικές επιρροές και θα αναφέρεται πλέον σε όλες τις Θρησκείες.
με πληροφορίες από το skai.gr
Anagrafes.com

π.Γ.Μεταλληνός«Φτιάξαμε έναν καταναλωτικό κόσμο και κλειστήκαμε σ’ αυτόν…»

Posted: 03 Feb 2011 12:00 AM PST

Την πρόταση του Ιωάννη Χρυσοστόμου επικαλέστηκε ο Πρωτοπρεσβύτερος Γεώργιος Μεταλληνός, για τη λύση του κοινωνικού προβλήματος, στην πρόσφατη ομιλία του που πραγματοποίησε για το κοινό της Θράκης στο
Διαβάστε περισσότερα »

Η προβληματική γύρω από την ομοφυλοφιλία

Posted: 02 Feb 2011 11:39 PM PST


Η παιδαγωγική των γονέων προς αποφυγή της ομοφυλοφιλίας.
π. Σαράντη Σαράντου,
εφημερίου Ι.Ν.Κοιμήσεως Θεοτόκου Αμαρουσίου

Με διάφορες τηλεοπτικές εκπομπές επιχειρείται τα τελευταία πέντε-δέκα χρόνια να ισοπεδωθεί κάθε ηθικό κριτήριο κυρίως στην πατρίδα μας, αλλά και γενικά στην παγκοσμιοποιούμενη παγκόσμια κοινότητα. Έντονα προβάλλονται τύποι ομοφυλοφίλων ως δυναμικές κοινωνικές προσωπικότητες, που μπορούν να αποτελέσουν πρότυπα προς μίμηση απελευθερωμένων ανθρώπων και καταξιωμένων σ' όλα τα επίπεδα ζωής.
Οι τηλεοπτικές δημοσιογραφικές κάμερες έχουν στραφεί άπειρες φορές τόσο στον πρόεδρο των ομοφυλοφίλων, όσο και στα διαφημιζόμενα μέλη του νεοσύστατου συλλόγου και φυσικά στις δραστη-ριότητές τους. Υπενθυμίζουμε πολύ συνοπτικά ότι πασχίζουν να μας περάσουν το μήνυμα ότι αυτοί είναι οι υγιέστεροι των ανθρώπων, ενώ όσοι δεν ανήκουν στο κλάμπ το δικό τους είναι οι ασθενείς.

Προ τετραετίας περίπου παρακολούθησα μία τηλεοπτική συζήτηση. Βασικός προσκεκλημένος ήταν ένας ταλαίπωρος ομοφυλόφιλος, ο οποίος, όπως εύκολα καταλάβαινε ο μέσος τηλεθεατής, είχε δελεασθεί από τη διοργανώτρια της τηλεσυζήτησης με την υπόσχεση χρηματικής υποστήριξης. Στο τραπέζι μετείχαν τέσσερις - πέντε επιφανείς μορφωμένες κυρίες, λογίου επιπέδου, που υπέβαλαν επίμονα στον ομοφυλόφιλο ερωτήσεις με τις οποίες επεδίωκαν να εκμαιεύσουν την απάντηση, ότι η ελληνική κοινωνία ήταν και είναι ρατσιστική, δε δέχεται την ελεύθερη σεξουαλική επιλογή τους και επιτέλους θα πρέπει η ελληνική κοινωνία τώρα πια να εκσυγχρονισθεί και να αποδέχεται και την ομοφυλοφιλία και τους ομοφυλόφιλους. Από τις αυθόρμητες και ειλικρινείς απαντήσεις του ταλαίπωρου τηλεοπτικού - και μη δασκαλεμένου όπως φαινόταν - θύματος δεν εξαγόταν το συμπέρασμα που επεδίωκαν οι επιφανείς διοργανωτές - ψυχαναλυτές του θύματος. Το μόνο που ενδιέφερε το θύμα ήταν να προκαλέσει τον οίκτο των τηλεθεατών και να αποσπάσει κάποια βοηθήματα, εφόσον προερχόταν από την τάξη των απόρων.

Παρά ταύτα η μάνατζερ της εκπομπής ανακοίνωσε με ενθουσιασμό εφήβου, ότι η ελληνική κοινωνία θα πρέπει να ανοίξει τους ορίζοντές της και να γίνει φιλανθρωπότερη στους ομοφυλοφίλους. Αυτό το συμπέραμα όμως καθόλου δεν έβγαινε από την προηγηθείσα συζήτηση, αφού το μόνο που ενδιέφερε το βασικό πρόσωπο του ομοφυλοφίλου ήταν η οικονομική βοήθεια και όχι η συμμετοχή του σε εξαγωγή συμπερασμάτων.

Αυτή η νοοτροπία της διαφήμισης της ομοφυλοφιλίας συνδυάζεται και ταυτίζεται με την ανενόχλητη διακίνηση των ναρκωτικών, με την προώθηση των πορνοπεριοδικών και πορνοταινιών, με τον αφελληνισμό της Παιδείας μας και τον ευτελισμό της γλώσσας μας, της Ελληνικής σημαίας και των εθνικών εορτών μας, με την πυρετώδη μέριμνα για την αναβίωση της ειδωλολατρίας με τους Ολυμπιακούς αγώνες και με το συστηματικό σπάσιμο όλων των αξιών της ζωής στην Ελλάδα και ευρύτερα, των αξιών που έχουν δομηθεί πάνω στα Θεανθρώπινα βιώματα που διδάσκει η Ορθόδοξη Εκκλησία μας. Ο στύλος και το εδραίωμα της αληθείας, που μόνο η Ορθόδοξη Εκκλησία μας εκφράζει, σχετικοποιούνται και παζαρεύονται υπό τα όμματα όλων των ανθρώπων της υφηλίου, μέσα στις πανθρησκειακές "εκσυγχρονιστικές " συναντήσεις των δικών μας και των ξένων θρησκευτικών ηγετών της Οικουμένης.

Οι ομοφυλόφιλοι στις μέρες μας προβάλλονται, ενώ έχουν προηγουμένως αλλοτριωθεί πνευματικά. Η αλαζονία αποτελεί και το βασικότερο κίνητρο για να προβάλουν την ομοφυλοφικία τους. "Κύριος όμως υπερηφάνοις αντιτάσσεται" μας λέγει η Αγία Γραφή. Γιαυτό και δεν μπορούν να απαλλαγούν από το φοβερό αυτό πάθος, αφού συνδυάζεται με την ύβρη και κατ' ουσίαν με την αμετανοησία.

Γιαυτό πάντοτε η ομοφυλοφιλία εθεωρείτο ως διάστροφη ερωτική σχέση μεταξύ ατόμων που ανήκουν στο ίδιο φύλο, ως ψυχοπαθολογικό φαινόμενο με επιπτώσεις σοβαρές πνευματικές, ψυχολογικές, κοινωνικές και βιολογικές- σωματικές. Μέχρι σήμερα και ενώ γίνονται έρευνες από τους ειδικούς ωστόσο δεν έχουν συμφωνήσει ότι ευθύνονται οι γονιδιακοί παράγοντες γι' αυτή τη διαστροφή. Καμία στατιστική επίσης δεν είναι δυνατό να μας δώσει τα πραγματικά, έστω και κατά προσέγγιση ποσοστά του "τρίτου φύλου" μεταξύ των προηγμένων λαών. Οι φερόμενες πάντως στατιστικές μιλούν για υψηλά ποσοστά που τεκμαίρονται και από τα αντίστοιχα οικογενειακά, ατομικά και κοινωνικά δράματα, που σχετίζονται με την ομοφυλοφιλία.

Ας μας επιτραπεί λοιπόν να καταθέσουμε την ταπεινή εμπειρία μας και τις παρατηρήσεις μας από τον ευαίσθητο ιερό χώρο της ιεράς εξομολογήσεως. Μέσα στην ιερότητα του Μυστηρίου η Θεία Χάρη ακυρώνει τα ανήκουστα αμαρτήματα γενικώς, και των ομοφυλοφίλων, και ο πνευματικός μαζί με τον μετανοούντα συγχαίρει για την άκρα φιλανθρωπία του Δεσπότου Χριστού. Να γιατί ο εξομολόγος δεν καταβάλλεται μολονότι ακούει τα αίσχιστα, γιατί εισπράττει και τη χαρά της αφέσεως που δίνει ο ίδιος ο Χριστός δια του πνευματικού στον ειλικρινώς μετανοήσαντα. Ο Άγιος Συμεών Θεσσαλονίκης υποστηρίζει ότι όπως είναι πολύ ευρύχωρο το ράσο του ορθόδοξου ιερέως, απέραντα πιο ευρύχωρη είναι η καρδιά του και ως εξομολόγου, γιαυτό και πάρα πολλοί από τους ομοφυλοφίλους εμπιστεύονται τον ιερέα και μόνο.

Γιά να μπορέσουμε να ερευνήσουμε σωστά το μέγα πρόβλημα της ομοφυλοφιλίας, πρέπει πρώτιστα να γνωρίζουμε τη φυσιολογία του υγιούς ερωτικώς ανθρώπου-ζεύγους, κεχωρισμένου από την ομοφυλοφιλία.

Τόσο η Γένεση, όσο και οι Άγιοι Πατέρες που ερμηνεύουν τη Γένεση με το Φώς της ακτίστου Χάριτος του Αγίου Πνεύματος βλέπουν δύο σχέδια στην προαιώνια βουλή του Θεού σχετικά με τη δημιουργία του ανθρώπου.
Και ο Άγιος Γρηγόριος Νύσσης και ο Μέγας Βασίλειος στηριζόμενοι στην Παλαιά Διαθήκη βλέπουν με θαυμασμό την πρώτη βουλή του Θεού που ήθελε ο Αδάμ να ολοκληρωθεί ως τέλεια προσωπικότητα μόνος του, χωρίς Εύα, χωρίς σύντροφο. Μαζί του και ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος εγκωμιάζει την ελευθερία του Θεού και την άκρα συγκατάβασή Του, που όταν αντιλαμβάνεται τη μοναξιά του Αδάμ, εναλλάσσει το σχεδιασμό του πλάσματός Του και δημιουργεί την Εύα εκ της πλευράς του ως σύντροφό του. Όμως ο αρχετυπικός σχεδιασμός του φιλανθρωποτάτου Θεού Πατέρα δεν πήγε χαμένος αλλά καταξιώθηκε πλήρως με την εκούσια ενανθρώπιση του δευτέρου προσώπου της Αγίας Τριάδος, του Κυρίου μας Ιησού Χριστού.
Έτσι κάθε άνθρωπος έχει το δικαίωμα της ελεύθερης επιλογής δύο σχεδίων του Θεού: Το ένα αποτελεί το συντροφικό τρόπο ζωής και το άλλο, τον κατά Χριστό και εν τώ Χριστώ παρθενικό τρόπο ζωής. Δόξα τώ Θεώ η αγία Ορθοδοξία μας αγκαλιάζει και ευλογεί τα ζευγάρια σ' όλες τους τις δραστηριότητες, ευλογεί και καταξιώνει όλους τους μοναχούς και τις μοναχές που αγωνίζονται "εν τώ Χριστώ" για την εν αγάπη κοινωνία μαζί Του.

Ο εν Χριστώ άγαμος ή η εν Χριστώ άγαμη παρθένος έχουν την ευλογία και το εκούσιο χάρισμα να αφιερώνουν όλη τη ζωή τους και όλα τα ερωτικά τους στο Χριστό. Γιαυτό είναι μακαριώτατοι άνθρωποι οι παρθένοι που αγαπούν και φλέγονται για το Χριστό και ο Χριστός απαντά με πλούσια και όλο πλουσιώτερη χάρη, αγάπη, ειρήνη στις καρδιές τους. Αντίστοιχη και ανάλογη χαρά, ειρήνη και μακαριότητα απολαμβάνουν τα ζευγάρια που ζούν κατά το θέλημά Του. Μεγαλειώδης και αρχοντική είναι η εν Θεώ συζυγία της Παλαιάς Διαθήκης, η οποία εκφράζεται στις υπέροχες, θεόπνευστες και καθολικές τρεις πρώτες ευχές του Μυστηρίου του Γάμου οι οποίες έχουν υιοθετηθεί από τις μυριάδες των ζευγαριών της Καινής Διαθήκης ως τέλεια, μοναδικά και αναντικατάστατα χριστολειτουργικά αριστουργήματα του Ορθοδόξου Γάμου.

Μέσα σ' αυτό το μέγα κατά Παύλο, και όλους τους Αγίους Μυστήριο του Γάμου ο σύζυγος απολαμβάνει την αγάπη και την εκτίμηση της συζύγου του, όπως και η σύζυγος εισπράττει την θυσιαστική προσφορά αγάπης από το σύζυγό της. Και οι δύο τους ευλογημένοι με τις ευχές του αρραβώνος και του Γάμου ζούν όλες τις ποιότητες της αγάπης, της στοργής και της προνοίας του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, με τις πολλές πρεσβείες της Κυρίας Θεοτόκου σύν πάσι τοίς Αγίοις. Σφραγίζονται οι δύο σύζυγοι με την άκτιστη Χάρη του Αγίου Πνεύματος εις σάρκα μίαν, δηλαδή ψυχική και σωματική κοινωνία οσημέραι κορυφούμενες. Μέσα σ' αυτό το εύκρατο κλίμα αγάπης έρχονται τα παιδιά, καρποί - απτές ατράνταχτες αποδείξεις της αγάπης του Τριαδικού Θεού και της αγάπης των συζύγων.

Είναι από τα πλέον αυτονόητα, ότι η υπακοή των δύο συζύγων στο θέλημα του Θεού τους καθιστά πολύ διακριτικούς και ως προς την αγωγή τους προς τα παιδιά και ως προς τη συμπεριφορά των παιδιών προς τους γονείς. Ισορροπία, ειρήνη, χαρά, πληρότητα, δημιουργικότητα, και όλα τα άλλα τα καλά συνοδέυουν την κατά Χριστό αγία οικογένεια. Ο πατέρας και η μητέρα καταξιώνονται πολλαπλά ως γονείς. Οι αναπτυσσόμενες οικογενειακές υποχρεώσεις τους ωριμάζουν και τους εντοπίζουν στα άμεσα πολλά καθήκοντά τους ως γονέων, τα δε παιδιά αναπνέουν το ζείδωρο οξυγόνο της αγάπης του Χριστού, δια των τιμίων και υπάκουων γονέων τους. Το πλούσιο οξυγόνο της Αγάπης του Χριστού το μετασχηματίζουν τα παιδιά σε ισορροπία, σε φιλαδελφία και φιλοθεία, σε εξελισσόμενη δημιουργικότητα και εν Χριστώ κοινωνικότητα. Πού χώρος για ομοφυλοφιλία στα παιδιά, τοσούτο μάλλον καθ' όσον και τα παιδιά και οι γονείς έχουν την κραταιά Τριαδική Προστασία, τη δοκιμασμένη Σκέπη της Παναγίας και τη βοήθεια των Αγίων της Εκκλησίας μας. Όλα τα παραπάνω επισφραγίζονται και σταθεροποιούνται με το πρόγραμμα της προσευχής, της νηστείας και της τρυφής των Αγίων Αχράντων Μυστηρίων του Χριστού.

Γνωρίζουμε όμως από την Παλαιά Διαθήκη, το θεόπνευστο βιβλίο της Εκκλησίας μας και δή από τη Γένεση, ότι το πρώτο ζεύγος των πρωτοπλάστων δεν κράτησε την υπακοή του στο Θεό, γιαυτό και αλλοτριώθηκε ολόκληρη η ζωή τους, οι αναμεταξύ τους σχέσεις και όλο το φάσμα της τεκνογονίας τους.

Άπειρα προβλήματα σχέσεων σ' όλα τα επίπεδα παρακολουθούν από τότε και όλους τους μεταπτωτικούς απογόνους τους. Μοναδική θεραπεία βρίσκεται και επιτυγχάνεται μέσα στην Εκκλησία του Χριστού, ο οποίος χριστοποιεί και θεανθρωποποιεί τον ανδρισμό του συζύγου και την πατρότητά του, τη θηλυκότητα της συζύγου και τη μητρότητά της, τις σχέσεις τους με τα παιδιά τους και με όλη την υπόλοιπη εν Χριστώ αδελφότητα των Αγίων των μελών της Εκκλησίας και της ευρύτερης κοινωνίας. Χαρισματικά αλληλοπεριχωρείται η κατ' οίκον Εκκλησία με την ευρύτερη Καθολική Εκκλησία του Χριστού.

Τί γίνεται όταν η οικογένεια είναι μακριά από την Εκκλησία, τη ζωή της, τα Μυστήριά της; Μιά διακριτή νοσηρή παθογένεια επιβαρύνει όλες τις σχέσεις που μπορούν να πάρουν τα παρακάτω πιθανά σχήματα:

Όταν η οικογένεια είναι οριστικά διασπασμένη, όλα λειτουργούν ανάποδα, διάστροφα. Οι υπεραυξημένες φροντίδες του ενός εκ των δύο γονέων που έχει την αποκλειστική ευθύνη του ενός ή περισσοτέρων παιδιών δημιουργούν τέτοιο άγχος και τέτοια ανασφάλεια που περνάει και στα παιδιά. Ο χωρισμένος πατέρας ή πιο πολύ η καταπικραμένη χωρισμένη μητέρα θα περάσουν στην ανατροφή του αγοριού ή του κοριτσιού την υποτίμηση του απουσιάζοντος συζύγου με συνέπειες κρίσιμες για όλη τη συγκρότηση του νέου παιδιού. Οι συνέπειες δεν μπορούν να μην επηρεάσουν και την ερωτική και σεξουαλική συμπεριφορά, την οποία ή θα καταστείλουν επικίνδυνα ή θα διεγείρουν επικίνδυνα.

Είναι πιθανή η προσκόλληση του μισοαπροστάτευτου αγχωμένου παιδιού των χωρισμένων σε εξωοικογενειακούς καλοθελητές, που μέσω του συναισθηματισμού μπορούν να προσεταιρισθούν την αγάπη του και να το οδηγήσουν στους δικούς τους ποταπούς σκοπούς. Ο άδικος πατέρας βεβαρυμένος και με το εξωσυζυγικό μόλυσμα φορτώνει πάνω στα παιδιά του τα παράπονά του και τα απωθημένα του, διχάζοντας τα παιδιά. Η αδικημένη χωρισμένη σύζυγος, διαλυμένη από τις πιέσεις και το κρυφό μόλυσμα ενός παράνομου δεσμού βγάζει πάνω στα παιδιά τα δικά της απωθημένα, γεμίζοντας τα παιδιά με τις καμουφλαρισμένες κακίες της και διχάζοντας ανίατα τις τρυφερές νεανικές προσωπικότητες. Χωρίς βάσεις και με καταθρυμματισμένο το θεσμικό οικογενειακό περιβάλλον, ζώντας σ' ένα ιδεολογικό χάος τα παιδιά είναι ανά πάσα στιγμή εύκολη λεία του εμπόρου των ναρκωτικών και οποιουδήποτε που πουλάει σε οποιαδήποτε τιμή αγάπη, στοργή, ενδιαφέρον και τα σχετικά.
Εν τώ μεταξύ ευκαίρως ακαίρως η αισχρή τηλεόραση διδάσκει στα παιδιά ότι μαγκιά είναι να δοκιμάσεις και λίγη "μαύρη", λίγη "άσπρη" και να αποκτήσεις "πολλαπλές εμπειρίες" μέσα από διάφορες σεξουαλικές επαφές, τα οποία με τη θέλησή σου μπορείς - κατά τους επιτηδείους - οποτεδήποτε να σταματήσεις. Ήδη όμως έχει σφιχταγκαλιασθεί η ως άνω παρανομία με την αλαζονία, που φράζουν οριστικά το δρόμο της επιστροφής στην κάθαρση και στην αληθινή αποκατάσαση των χαμένων ευκαιριών.

Οι διογκωμένοι εγωϊσμοί και των δύο συζύγων, ως κληρονομικοί, μεταβιβάζονται στα παιδιά μαζί με όλο το πλέγμα των παραπάνω ψυχολογικών τραυμάτων που προκαλούν οι διαξιφισμοί των αντιπαρατιθεμένων συζύγων, που ζητούν αναγνώριση στη συνείδηση των παιδιών τους μονομερώς.

Στις περιπτώσεις των συμβατικών γάμων τα πράγματα δεν είναι καλύτερα. Εξωτερικά μπορεί να υπάρχει μια βιτρίνα καταπληκτική, όταν μάθει όμως τα ενδότερα κανείς εκπλήσσεται από τα απίστευτα προβλήματα. Αφάνταστη σκληρότητα από τον ένα σύζυγο προς τον άλλο και συνειδητή ή ασυνείδητη ακύρωση του ρόλου του άλλου συζύγου.

Στήν περίπτωση αυτή των συμβατικών, αλλά μη διαλυμένων γάμων παρατηρούμε δύο σενάρια. Κατά την ταπεινή μας εκτίμηση, χωρίς να μιλούμε με απόλυτη στατιστική βεβαιότητα, οι αυταρχικές μητέρες είναι περισσότερες από τους αυταρχικούς πατέρες. Η μητέρα με την έντονη προσωπικότητα - που τις πιο πολλές φορές ισοδυναμεί με τον ανυπόταχτο εγωϊσμό - επισκιάζει την αυθεντικότητα του πατέρα, την οποία και συστηματικά υποβαθμίζει στις συνειδήσεις των παιδιών. Επομένως το αγόρι ή τα αγόρια της οικογένειας δεν έχουν την εικόνα του αυθεντικού πατέρα προς το αρχέτυπο του οποίου θα οικοδομήσουν και τη δική τους ανδρική προσωπικότητα. Αν μάλιστα και εξ αντικειμένου ο πατέρας είναι από τη φύση του αδύνατη και υποτονική προσωπικότητα, σχεδόν ανύπαρκτη, τότε τα πράγματα είναι πιο δύσκολα τόσο για τα αγόρια πολύ περισσότερο, όσο και για τα κορίτσια που ενδέχεται να τραπούν και αυτά προς την ομοφυλοφιλία, αφού και το γυναικείο μοντέλο πάσχει ως υπερτονικό και υπερδραστήριο και το ανδρικό ως ανίσχυρο στη διακυβέρνηση της οικογένειάς του. Ας μη λησμονήσουμε εδώ τη θέση, στην οποία θέλει ο Απόστολος Παύλος να βρίσκεται ο άνδρας. Στην προς Εφεσίους Επιστολή του λέγει ότι "ο ανήρ εστι κεφαλή της γυναικός, καθώς και ο Χριστός εστί κεφαλή της Εκκλησίας". Αυτή η θέση δε δηλώνει αξιολογική ανωτερότητα προς τη σύντροφό του, αλλά την ιδιαίτερη ικανότητα να διευθετεί με διάκριση και σωφροσύνη τα του εαυτού του και τα του οίκου του με τη Χάρη του Θεανδρικού αρχετύπου για όλους τους άνδρες, του Χριστού. Το όντως ανδρώδες εν Χριστώ φρόνημα βρίσκεται άλλωστε στη θυσιαστική προσφορά του συζύγου για τη σύζυγό του και κατ' επέκταση για την οικογένειά του.

Όταν υπάρχει παράλυση στον πρώτο της οικογένειας παραλύουν και τα ψυχοδυναμικά των παιδιών, αλλά και γενικότερα όλες οι επιλογές τους. Απεγνωσμένα επιζητούν άλλα πρότυπα για να δομήσουν την προσωπικότητά τους. Ενδόμυχα, υποσυνείδητα κάνουν χρόνια και χρόνια τις συγκρίσεις τους ανάμεσα στους δύο γονείς τους. Εφόσον τελικά απαξιώνεται μέσα τους το πρόσωπο του πατέρα, επόμενο είναι τα αγόρια να μη θέλουν να αγωνισθούν για τη συγκρότηση ανδρώδους προσωπικότητας. Προτιμούν την επόμενη επιλογή, εφ' όσον το γυναικείο πρότυπο της μητέρας φαίνεται ικανότερο. Αλλά και η διαμορφούμενη γυναικεία ψυχολογία των κοριτσιών εθίζεται στην ήσσονα - στη μικρότερη - προσπάθεια και όχι στην πορεία για κατάκτηση του όντως καταξιωμένου αυθεντικού συντροφικού γυναικείου ρόλου, αλλά του ομοφυλοφιλικού.

Το δεύτερο σενάριο που σχετίζεται με το συμβατικό γάμο θέλει τον πατέρα σκληρό και αυταρχικό. Και στην περίπτωση αυτή ενδέχεται τα αγόρια της οικογένειας να αντιδράσουν, να μισήσουν εσωτερικά τον πατέρα και την πατρική αυθεντία και να δημιουργήσουν μέσα τους άλλα πρότυπα, αντίθετα του συγκεκριμένου ανδρικού προσώπου του πατέρα τους, προς τον οποίο δεν έχουν τη δέουσα εκτίμηση. Γιαυτό και ρέπουν προς τα μη ανδρικά πρότυπα, αλλά τα γυναικεία. Παραπλήσια μπορούν να αντιδράσουν και τα κορίτσια της παραπάνω οικογένειας. Μή αντέχοντας τη σκληρή και άδικη συμπεριφορά του πατέρα, εκδικούμενες εσωτερικά και διάστροφα τον υπερβολικό σε αυστηρότητα πατέρα, επιλέγουν αυτόν τον ομοφυλοφιλικό τρόπο ζωής, για να ελαχιστοποιηθούν οι πιθανότητες εξάρτησής τους από ένα πιθανώς παρόμοιο σκληρό και άδικο σύντροφο σαν τον πατέρα τους. Η ομοφυλοφιλική σχέση με γυναίκες δημιουργεί μια μείζονα ψευτοασφάλεια από την ενδεχόμενη περιπέτεια σχέσεως με έναν άνδρα σκληρό και άδικο.
Φτηνό ψυχολογικό βόλεμα επομένως καταντά αρχικά η ομοφυλοφιλία, η οποία εξελίσσεται σε αντίστοιχη ομοφυλοφιλική σεξουαλική επιλογή, κατ' αρχή με ένα άτομο του ιδίου φύλου και μετέπειτα με πολλά άλλα, αφού δεν είναι δυνατό μια διάστροφη σχέση να ικανοποιήσει και να ισορροπήσει τη διαμορφούμενη προσωπικότητα του αγοριού ή του κοριτσιού, αλλά ανοίγει κάποια στιγμή ο δρόμος για πολλαπλές ερωτικές ομοφυλοφιλικές εμπειρίες.

Έχουμε επίσης παρατηρήσει, ότι σοβαρά σαρκικά αμαρτήματα των γονέων ως και εκτρώσεις, μπορούν να μολύνουν όλο το οικογενειακό περιβάλλον σε τέτοιο βαθμό, ώστε να προκαλέσουν την άρση της Θείας Χάριτος και από τα παιδιά και να οδηγηθούν σε δαιδαλώδεις αλλοτριωμένους τρόπους ζωής, ανάμεσα στους οποίους πρωτεύουσα θέση κατέχει η ομοφυλοφιλία. Στην πραγματικότητα συμβαίνει οι γονείς να απομακρύνονται από τη Θεία Χάρη και συμπαρασύρουν και τα παιδιά τους στην καταστροφή. Τα παιδιά μιας τέτοιας οικογένειας ενδέχεται να μη μπορούν επακριβώς να αποκρυπτογραφήσουν τις κρυφές σοβαρές πτώσεις των γονέων τους, όμως εισπράττουν διαισθητικά την πνευματική τους κατάσταση. Ο γέροντας Πορφύριος έλεγε ότι στα πνευματικά ζητήματα ισχύει η αρχή των συγκοινωνούντων δοχείων. Άμεση ή πάντως έμμεση είναι η επίδραση της πνευματικής ζωής των γονέων στα παιδιά τους.
Δόγμα ως γνωστό, της Ορθόδοξης Εκκλησίας μας είναι η ενότητα του ανθρωπίνου γένους. Συμβαίνουν έτσι πολλές αλληλοεξαρτήσεις πνευματικές, ψυχολογικές, συναισθηματικές, κοινωνικές μεταξύ μας, ώστε να μη μπορούμε να ζήσουμε μόνοι μας, κλεισμένοι οριστικά στην αυτονομία μας. Ειδικότερα πολλές μητέρες μετά από μία ή και άλλες εκτρώσεις βγάζουν πολλές ενοχές. Εκδηλώνονται μέσα στην οικογένεια με πολλά νεύρα και με πολύ άγχος, το οποίο σκοτώνει ψυχολογικά τα παιδιά, τα εγκλωβίζει μέσα στην καταθλιπτική ατμόσφαιρα που διαχέεται από την ψυχολογία της μητέρας προς όλο το οικογενειακό περιβάλλον. Αυτό το καταθλιπτικό περιβάλλον μπορεί να γίνει αιτία απομάκρυνσης των παιδιών από την πατρική εστία και τη μητρική φροντίδα και προστασία, αφού η μητέρα είναι παροπλισμένη από τα εγκλήματα που με τη θέλησή της επέβαλε στο σπλάχνο της ή στα σπλάχνα της. Η ίδια η μητέρα γίνεται δήμιος των εμβρύων που έχει μέσα της, η ίδια η μητέρα δεν μπορεί να αποφύγει την ψυχολογική τυραννία των υπολοίπων παιδιών της, ή ακόμη και τον ψυχικό θάνατο, την εμπλοκή τους στα κυκλώματα της καταστροφής, του λευκού θανάτου και της ομοφυλοφιλίας. Αφού η ίδια η μητέρα δε διαθέτει ηθικούς φραγμούς και δεν έχει αντιστάσεις και αναστολές προς το έγκλημα, πώς στη συνέχεια θα έχουν και τα παιδιά; Όταν μάλιστα τα παιδιά διαπιστώνουν, ότι και ο πατέρας τους ήταν συνεργός στα σκοτεινά έργα της μητέρας, τότε χωρίς πολλές διανοητικές διαδικασίες, συνοπτικά, διαισθάνονται περισσότερη ανασφάλεια και αβεβαιότητα. Οι συμβουλές είναι ανεπαρκέστατες για να κρατήσουν τα παιδιά κοντά στους γονείς. Άλλος ... πλέον αναλαμβάνει την καθοδήγησή τους .... φυσικά σε δρόμους αντίστοιχους με τις επιλογές των γονέων τους.


Συμπεράσματα

Εφ' όσον έτσι έχουν τα πράγματα γι' αυτό το τόσο σοβαρό θέμα, που είναι θέμα ολόκληρης της ζωής - της παρούσης με προεκτάσεις προς τη μέλλουσα και αιώνια ζωή - χρειάζεται να το αντιμετωπίσουμε με φόβο Θεού, με πολλή διάκριση, νηφαλιότητα και ορθόδοξη ασκητική νηπτική εργασία.

Πρέπει να φοβηθούμε μήπως κάποια από τις αναφερθείσες αιτίες ή άλλος παράγοντας εσωτερικός - ψυχολογικός-πνευματικός ή εξωτερικός παρεισφρύσει και παραπλανήσει κάποιο παιδί μας - υπό την ευρεία έννοια του όρου παιδί - προς αυτή την αλλοτρίωση του φύλου που του εμπιστεύθηκε η αγάπη του Θεού Πατρός και η Χάρη του Κυρίου μας Ιησού Χριστού και η Κοινωνία του Αγίου Πνεύματος. Ο μακαρίτης ο πατέρας μου μέχρι της ηλικίας των δεκαπέντε ετών δε με άφηνε να μπαίνω στο ιερό βήμα ως παπαδάκι - και το είχα καϋμό για πολύ καιρό - γιατί είχε διαπιστώσει ότι ένας εκ των ιερέων της ενορίας μας ήταν προκλητικός ομοφυλόφιλος, αλλά εγώ δεν το καταλάβαινα. Η συχωρεμένη η μητέρα μου, στην ίδια ηλικία διέσχισε μια μεγάλη απόσταση μέσα στον Πειραιά με τις παντόφλες γιατί αργούσα πολύ να επιστρέψω στο σπίτι. Ήξερε ότι είχα πάει να εξομολογηθώ για πρώτη φορά στο κτίριο της Ζωής, παραμονές Χριστουγέννων, ανησύχησε γιατί πολύ καθυστερούσα και κατέφθασε να διαπιστώσει ιδίοις όμμασι διακατεχόμενη από το συγκεκριμένο λογισμό - φόβο, τι συμβαίνει; Έφυγε ήσυχη όταν βεβαιώθηκε ότι δεν ελόχευε κανένας τέτοιος κίνδυνος μέσα σ' αυτό το εκκλησιατικό περιβάλλον των πολλών συνομηλίκων μου που περιμέναμε να εξομολογηθούμε.

Είναι αυτονόητο, ότι αν εκλείψουν οι γενεσιουργοί παράγοντες της ομοφυλοφιλίας, θα εκλείψει και η παθογένειά της. Είναι όμως δύσκολο να εκλείψουν οι παράγοντες γιατί είναι απίστευτη η σκληρότητα και η φιλαυτία των γονέων που ως επί το πλείστον ευνοούν τις συνθήκες ανάπτυξης της ομοφυλοφιλίας. Υπάρχουν γονείς που ξελογιάζονται από το πάθος της μοιχείας και δεν εννοούν ότι καταστρέφουν τα παιδιά τους και τα ωθούν σε περιθωριακούς δρόμους της ζωής, εν οίς και της ομοφυλοφιλίας. Ισχυρίζονται ότι τους παρέχουν τα πάντα για την προκοπή τους, εκτός φυσικά από την πραγματική θερμή πατρική παρουσία και προστασία. Σκηνές απείρου δράματος παίζονται σε πολλές οικογένειες, γιατί ο ένας ή ο άλλος ή και οι δύο γονείς έχουν φτιάξει τη ζωή τους, όπως λένε οι ίδιοι, τώ όντι όμως την έχουν στηρίξει πάνω στα ερείπια των διαλυμένων παιδιών τους. Είναι πάντως πνευματικά τεκμηριωμένο ότι, όταν υπάρχει μετάνοια στους υπεύθυνους για τα παραστρατήματα γονείς, τότε και στα παιδιά έρχεται η Χάρη του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, η διόρθωση και η ίαση των παντοειδών παιδικών τραυμάτων. Στο ιερό Μυστήριο της ιεράς εξομολογήσεως, που το αμέτρητο έλεος του Τριαδικού Θεού μας καταξίωσε να διακονούμε, βλέπουμε νεκραναστάσεις και ανάνηψη σε βαρειά τραυματισμένους ομοφυλοφίλους.

Η εμπλοκή με την ομοφυλοφιλία, όποια αφετηρία κι αν έχει, δημιουργεί πολλές καταστάσεις και εντός της ίδιας της ζωής του πάσχοντος τούτο το πάθος, όσο και στο συγγενικό και οικογενειακό του περιβάλλον, όσο και στην κοινωνία γενικότερα. Γιαυτό και θα πρέπει να γίνονται και διακριτικές διαμαρτυρίες τεκμηριωμένες προς τα κανάλια για να σταματήσει η διαφήμιση της ομοφυλοφιλίας ως ελεύθερης επιλογής του σεξουαλικού τρόπου ζωής, γιατί δεν είναι αυτή η αλήθεια.

Πρέπει να συνειδητοποιηθεί από όλους μας η μισανθρωπία της Νέας εποχής, η οποία πριμοδοτεί, όπως φαίνεται, την ομοφυλοφιλία για πολλούς και διαφόρους ευνόητους λόγους. Γιατί συστηματικά προωθεί τον τύπο του παραγωγικού ανθρώπου, ο οποίος δεν πρέπει να είναι απασχολημένος με οικογενειακές υποχρεώσεις - αφού η ομοφυλοφιλία άμεσα ή και έμμεσα αποτρέπει το γάμο και φυσικά τους περισπασμούς από το επάγγελμα. Θα πρέπει να θυμηθούμε ακόμη ότι στη συνθήκη του Άμστερνταμ τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης συμφώνησαν ότι θα πρέπει να υπάρχει σεβασμός στις σεξουαλικές ιδιαιτερότητες.
Έτσι συμπληρώνεται η "ύβρις" του αλαζονικού ουμανιστή Ευρωπαίου, του παιδαγωγημένου με το πρωτείο της ψευδωνύμου γνώσεως και το αλάθητο. Ξεκινάει από την επίμονη προσπάθεια της δημιουργίας νέου ανθρώπου, χωρίς τη βουλή του Θεού, με κλωνοποίηση ή άλλες έντονες παρεμβατικές τεχνικές, θέλει ελεύθερη ονοματοδοσία χωρίς Άγιο Βάπτισμα και Χρίσμα, πολιτικό Γάμο και όχι θρησκευτικό, ενοποίηση παγκόσμια και πανθρησκειακή κοινωνία και θέσπιση ως θανάτου του εγκεφαλικού θανάτου, για να μπορέσει ευκολότερα να μετατραπεί το ανθρώπινο σώμα σε σούπερ μάρκετ ανθρωπίνων οργάνων και τελικά να παραδοθεί στην πυρά. Η καύση των νεκρών θα είναι ο έσχατος θρίαμβος τής Νέας Εποχής, μετά τον δια βίου πνευματικό θάνατο που λανσάρεται δια της ομοφυλοφιλίας.

Θα πρέπει παιδαγωγικώς να ξεχωρίσουμε τους ομοφυλοφίλους ή τις ομοφυλοφίλους που δεν έχουν πέσει στη σαρκική αμαρτία και εκείνους ή εκείνες που έχουν "απελευθερωθεί από τα ταμπού του παρελθόντος" και έχουν σαρκικές σχέσεις και ίσως προχωρούν σε μια μοντέρνα συμβίωση ομοφυλοφίλων. Οι πρώτοι δίνουν σκληρές μάχες για να απαλλαγούν από το δαίμονα της ομοφυλοφιλίας που προσπαθεί να κατακτήσει με τους αισχρότερους λογισμούς το νού του αγωνιστή ομοφιλόφιλου και στη συνέχεια να μαυρίσει την ψυχή του μήπως και καταφέρει να γκρεμίσει τον αγωνιζόμενο. Οι δεύτεροι που έχουν ισοπεδωθεί από τη συγκατάθεση στη σαρκική ομοφυλοφιλική αμαρτία θα πρέπει να ζητούν εμπόνως το έλεος του Θεού, να εξομολογούνται συχνά και με ειλικρίνεια και κάποια στιγμή θα τύχουν του Θείου ελέους. Θα καταφέρουν, του Κυρίου συνεργούντος, να διαλύσουν "τας μηχανάς του εχθρού" και να αποτινάξουν τη βδελυκτή σαρκική ομοφυλοφιλική αμαρτία και να ακυρώσουν τις μεθοδείες του διαβόλου. Χρειάζεται η συμπαράσταση του πνευματικού πατέρα δίπλα τους, η εν Χριστώ καθοδήγησή τους μέχρι να καταλάβουν ότι δεν είναι αδύνατη η διόρθωση και η ευθυδρόμηση αφού "τα αδύνατα παρ' ανθρώποις, δυνατά παρά τώ Θεώ".

Αντιαιρετικόν Εγκόλπιον

Πατριάρχης Μόσχας «Δεν θέλουμε ανταγωνισμό με το Οικουμενικό Πατριαρχείο»

Posted: 02 Feb 2011 11:22 PM PST

Από χθες, Τετάρτη 2 Φεβρουαρίου 2011, στην Αίθουσα Εκκλησιαστικών Συνελεύσεων του Καθεδρικού Ναού Χριστού του Σωτήρος άρχισαν οι εργασίες της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας.
Σύμφωνα με τον Καταστατικό Χάρτη της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, της Συνόδου προεδρεύει ο Πατριάρχης Μόσχας και Πασών των Ρωσιών κ. Κύριλλος.
Το Προεδρείο απαρτίζεται από τα μόνιμα μέλη της Ιεράς Συνόδου, τα οποία είναι: Ο Μητροπολίτης Κιέβου και πάσης Ουκρανίας Βλαδίμηρος, ο Μητροπολίτης Αγίας Πετρουπόλεως Βλαδίμηρος, ο Μητροπολίτης Μινσκ και Σλούτσκ Φιλάρετος, ο Μητροπολίτης Κρουτίτσης και Κολόμνας Ιουβενάλιος, ο Μητροπολίτης Κισινέφ και πάσης Μολδαβίας Βλαδίμηρος, ο Μητροπολίτης Σαράνσκ Βαρσανούφιος και Μητροπολίτης Βολοκολάμσκ Ιλαρίωνας.
Στην ομιλία του ο Πατριάρχης αναφέρθηκε στην ανάπτυξη των σχέσεων με τις κατά τόπους Ορθόδοξες Εκκλησίες, τονίζοντας ότι «η ενότητα της Ορθοδοξίας δεν πρέπει να είναι μόνο λεκτική διακήρυξη. Η επικοινωνία και η αλληλοβοήθεια αποτελούν την έμπρακτη φανέρωση της πίστεώς μας στη Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία».
Εν συνεχεία ο κ. Κύριλλος μίλησε για τις σχέσεις με το Οικουμενικό Πατριαρχείο, καθώς και τα θετικά αποτελέσματα που έφερε η επίσκεψη του Πατριάρχη στη Ρωσία το Μάιο του 2010.
«Ο Προκαθήμενος της Εκκλησίας εκ της οποίας η Ρωσία πριν από χίλια χρόνια έλαβε το φως της αληθείας του Χριστού, είχε την ευκαιρία να διαπιστώσει ο ίδιος τη σημερινή μας εκκλησιαστική ζωή. Συλλειτουργήσαμε, συζητήσαμε πολύ, μιλήσαμε και για την προετοιμασία της Πανορθοδόξου Συνόδου, για τους αποδήμους Ρώσους στην Τουρκία, για διάφορες προσεγγίσεις της συνέχισης του διαχριστιανικού διαλόγου. Επίσης πραγματοποιήθηκε η συνάντηση στο Κρεμλίνο με τον Πρόεδρο Μεντβέντεφ. Ακόμα ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος πραγματοποίησε συναντήσεις και με άλλους κρατικούς παράγοντες», τόνισε ο Πατριάρχης Μόσχας.
Επίσης, ανέφερε ότι ««Δε θέλουμε ανταγωνισμό, αλλά επιδιώκουμε συνεργασία, αυτό ήταν εκείνο το μήνυμα, το οποίο θέλαμε να περάσουμε στον Παναγιώτατο Οικουμενικό Πατριάρχη. Και πιστεύω, ότι αυτό έγινε αποδεκτό».
Να σημειωθεί, ότι ο Προκαθήμενος της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, επεσήμανε τη σημασία της έκκλησης του Πατριάρχη Βαρθολομαίου προς τους αποσχισθέντες από την Εκκλησία στην Ουκρανία να επανέλθουν στην κανονική Ορθοδοξία, αλλά και την ευχή στον Μητροπολίτη Κιέβου Βλαδίμηρο να δει αυτή τη διαδικασία να ολοκληρώνεται όσο το δυνατό συντομότερα.
Προβλήματα στην Εσθονία
Για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει η Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία στην Εσθονία, μίλησε ενώπιων των Μελών της Συνόδου ο Πατριάρχης Κύριλλος.
Ο Προκαθήμενος της Ρωσικής Εκκλησίας, έκανε εκτενή αναφορά στο πρόβλημα που υπάρχει με την Εκκλησία της Εσθονίας.
«Οι σχέσεις μεταξύ της Εσθονικής Εκκλησίας του Πατριαρχείου Μόσχας και της Δημοκρατίας της Εσθονίας, με φόντο τον σοβαρό διάλογο υπάρχει ένα άλυτο και μεγάλο πρόβλημα: Πολλά κτίρια μεταβιβάστηκαν στην Εκκλησία από το Κράτος, με δικαίωμα μακροχρόνιας μίσθωσης, και για να μεταβιβαστούν στη Ρωσική Εκκλησία πρέπει να γίνει μόνο με την συγκατάθεση του Οικουμενικού Πατριαρχείου», τόνισε ο Πατριάρχης Μόσχας και Πασών των Ρωσιών κ. Κύριλλος.
Εν συνεχεία ο Πατριάρχης Μόσχας, έκανε λόγο για προφανής δυσαναλογία μεταξύ των Θρησκευτικών Κοινοτήτων από την πλευρά της Εσθονικής Κυβέρνησης.
Συγκεκριμένα ο Προκαθήμενος της Ρωσικής Εκκλησίας, τόνισε: «Το Εσθονικό Κράτος στηρίζει περισσότερο τις Λουθηρανικές ενορίες και τις δικαιοδοσίες του Οικουμενικού Πατριαρχείου, παρά το γεγονός ότι η Ρωσική Εκκλησία έχει σχεδόν τον ίδιο αριθμό πιστών με τους Λουθηρανούς, και 10 φορές περισσότερο από το Οικουμενικό Πατριαρχείο».
Σχέσεις με Ρ/Καθολική Εκκλησία
«Η αντιπροσωπεία της Ρωσικής Εκκλησίας ακολουθεί στις συνεδρίες της Επιτροπής τη σταθερή και συνεπή θέση επί του θέματος. Όπως έδειξαν οι συνεδρίες της ολομέλειας της Επιτροπής στην Κύπρο το 2009 και στη Βιέννη το 2010, η συζήτηση του θέματος δεν θα είναι καθόλου εύκολη και μάλιστα χρονοβόρα», ανέφερε χαρακτηριστικά ο Πατριάρχης Κύριλλος, όσον αφορά την συμμετοχή του Πατριαρχείου στη Διεθνή Μικτή Επιτροπή επί του Θεολογικού Διαλόγου μεταξύ της Ορθοδόξου και της Ρ/Καθολικής Εκκλησίας, στα πλαίσια της οποίας συζητιέται ένα από τα πιο περίπλοκα θέματα εκείνο δηλαδή του ρόλου του Επισκόπου Ρώμης.
Ο Πατριάρχης αναφέρθηκε και στο πρόβλημα της Ουκρανίας, τονίζοντας ότι «ταυτόχρονα κατά τη διάρκεια των διμερών επαφών με την ηγεσία της Ρ/Καθολικής Εκκλησίας εξακολουθούμε να συζητάμε τη δυσχερή κατάσταση στη Δυτική Ουκρανία, όπου ως αποτέλεσμα βίας εκ μέρους των Ελληνοκαθολικών στο μεταίχμιο του 1980-1990 οι Ορθόδοξοι πιστοί στερήθηκαν τους Ναούς τους και μέχρι σήμερα περιορίζονται τα δικαιώματά τους».
«Αυτό το πρόβλημα δεν έτυχε διευθέτησης και θέλει συγκεκριμένες πρακτικές κινήσεις εκ μέρους της Ρ/Καθολικής πλευράς», πρόσθεσε ο Προκαθήμενος της Ρωσικής Εκκλησίας.




Romfea.gr

Όταν οι πολιτικοί ασελγούν πάνω στο σύνταγμα

Posted: 02 Feb 2011 11:00 PM PST


Ο Κλεισθένης γράφει.

Το Δʼ τμήμα του ΣτΕ έκρινε αντισυνταγματικό το νόμο για την παραχώρηση δικαιώματος του «εκλέγειν» και «εκλέγεσθαι» στους μετανάστες.
Διαβάστε περισσότερα »

Πανέμορφα δάση!

Posted: 02 Feb 2011 10:08 PM PST











Ακούστε το βίο των Αγίων της Ορθοδοξίας που γιορτάζουν σήμερα 3 Φεβρουαρίου

Posted: 02 Feb 2011 08:10 PM PST





Ακούστε το βίο των Αγίων της Ορθοδοξίας που γιορτάζουν σήμερα 3 Φεβρουαρίου - Ηχητικό Αγιολόγιο
Διαβάστε περισσότερα »

Aφαιρείται το άσυλο από τους πρυτάνεις

Posted: 02 Feb 2011 02:00 PM PST



Παίρνει το θέμα του πανεπιστημιακού ασύλου από τα χέρια των πρυτανικών αρχών, η υπουργός Παιδείας...
Ανοίγοντας και επισήμως το σχετικό θέμα μετά και την κατάληψη της Νομικής,
Διαβάστε περισσότερα »

Ο γηραιότερος άνθρωπος στον κόσμο

Posted: 02 Feb 2011 01:32 PM PST


Η κ. Besse Cooper είναι 114 χρονών και 5 μηνών. Βρίσκεται σε μια κλινική στο Monroe. Η κ. Besse Cooper αυτή τη στιγμή είναι ο γηραιότερος άνθρωπος στον κόσμο σύμφωνα με το Ινστιτούτο
Διαβάστε περισσότερα »

Βρέθηκε νέο τεράστιο κοίτασμα φυσικού αερίου μεταξύ Κύπρου και Ελλάδος

Posted: 02 Feb 2011 01:00 PM PST



Σύμφωνα με τους ειδικούς το νέο κοίτασμα είναι ανάλογο του επονομαζόμενου ως "Λεβιάθαν"... που είναι το μεγαλύτερο που βρέθηκε στον κόσμο την τελευταία δεκαετία.

Η ανακάλυψη έγινε εντός της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης της Κύπρου
Διαβάστε περισσότερα »

Ο χαρακτήρας των Ελλήνων (κατά την Britannica του 1910)

Posted: 02 Feb 2011 12:57 PM PST

Ας μη γελιόμαστε... μας γνωρίζουν καλά και ξέρουν τι κάνουν!


Από το 1910 μας έχουν πάρει χαμπάρι ρε παιδιά... :
lexilogia.gr

Ο χαρακτήρας των Ελλήνων (κατά την Britannica του 1910)

Στη στήλη του Στέφανου Κασιμάτη στην προαπεργιακή Καθημερινή δημοσιεύτηκε πολύ καλή μετάφραση από το κείμενο για τους Έλληνες που μπορεί να διαβάσει κανείς στον 12ο τόμο της Encyclopedia Britannica του 1910-11. Η μετάφραση είναι πολύ καλή (μόνο τρία σημεία με ενόχλησαν), αλλά βρήκα και το αγγλικό (από το οποίο είχαν αφαιρεθεί κάποια καλά λόγια στη μετάφραση — μα τα ’χουμε ανάγκη, γιατί να μην τα διαβάσουμε). Τα σχόλια, δικά σας. Εγώ το βάζω σαν μεταφραστική άσκηση...

Καθημερινή 17/12/2010
Λήμμα Greece στον ιστότοπο Britannica 1911
Οι σελίδες 430 και 431
Ολόκληρος ο τόμος (12ος, με Greece): http://www.archive.org/details/cu31924014592442

Notwithstanding their composite origin, their wide geographical distribution and their cosmopolitan instincts, the modern Greeks are a remarkably homogeneous people, differing markedly in character from neighbouring races, united by a common enthusiasm in the pursuit of their national aims, and profoundly convinced of their superiority to other nations.
Παρά τη σύνθετη προέλευσή τους, την ευρεία γεωγραφική εξάπλωσή τους και τα κοσμοπολίτικα ένστικτά τους, οι σύγχρονοι Έλληνες είναι ένας αξιοσημείωτα ομοιογενής λαός, αισθητά διαφορετικός κατά τον χαρακτήρα από τους γειτονικούς λαούς, ενωμένος από τον κοινό ενθουσιασμό για τους εθνικούς στόχους και βαθύτατα πεπεισμένος για την ανωτερότητά τους έναντι των άλλων εθνών.

Their distinctive character, combined with their traditional tendency to regard non-Hellenic peoples as barbarous, has, indeed, to some extent counteracted the results of their great energy and zeal in the assimilation of other races; the advantageous position which they attained at an early period under Turkish rule owing to their superior civilization, their versatility, their wealth, and their monopoly of the ecclesiastical power would probably have enabled them to Hellenize permanently the greater part of the Balkan peninsula had their attitude towards other Christian races been more sympathetic.
Ο ξεχωριστός χαρακτήρας τους, σε συνδυασμό με την παραδοσιακή τάση τους να αντιμετωπίζουν τους μη ελληνικούς πληθυσμούς ως βαρβάρους, αντισταθμίζει, στην πραγματικότητα, τη μεγάλη ενέργεια και τον ζήλο τους στην αφομοίωση άλλων φυλών. Η προνομιακή θέση που απέκτησαν στην Τουρκοκρατία, οφειλόμενη στον ανώτερο πολιτισμό τους, την ευελιξία τους, τον πλούτο τους και το μονοπώλιο της εκκλησιαστικής εξουσίας, θα τους επέτρεπαν πιθανώς να εξελληνίσουν μονίμως το μεγαλύτερο μέρος της Βαλκανικής, αν έδειχναν περισσότερη συμπάθεια προς τις άλλες χριστιανικές φυλές.

Always the most civilized race in the East, they have successively influenced their Macedonian, Roman and Turkish conquerors, and their remarkable intellectual endowments bid fair to secure them a brilliant position in the future.
[…]

The intense patriotic zeal of the Greeks may be compared with that of the Hungarians; it is liable to degenerate into arrogance and intolerance; it sometimes blinds their judgment and involves them in ill-considered enterprises, but it nevertheless offers the best guarantee for the ultimate attainment of their national aims.
Ο έντονος πατριωτικός ζήλος των Ελλήνων είναι συγκρίσιμος με εκείνον των Ούγγρων. Δύναται να εκφυλισθεί σε αλαζονεία και δυσανεξία· ενίοτε τυφλώνει την κρίση τους και τους εμπλέκει σε απερίσκεπτα εγχειρήματα, αλλά παρ’ όλα αυτά παρέχει την καλύτερη εγγύηση για την τελική επίτευξη των εθνικών στόχων τους.

All Greeks, in whatever country they may reside, work together for the realization of the Great Idea (η Μεγάλη Ιδέα) —the supremacy of Hellenism in the East— and to this object they freely devote their time, their wealth and their talents; the large fortunes which they amass abroad are often bequeathed for the foundation of various institutions in Greece or Turkey, for the increase of the national fleet and army, or for the spread of Hellenic influence in the Levant.
[…]

This patriotic sentiment is unfortunately much exploited by self-seeking demagogues and publicists, who rival each other in exaggerating the national pretensions and in pandering to the national vanity.
Το πατριωτικό τους αίσθημα, δυστυχώς, υπόκειται στην εκμετάλλευση ιδιοτελών δημαγωγών και δημοσιογράφων, που ανταγωνίζονται στην υπερβολή των εθνικών αξιώσεων και στην κολακεία της εθνικής ματαιοδοξίας.

In no other country is the passion for politics so intense; “keen political discussions are constantly going on at the cafés; the newspapers, which are extraordinarily numerous and generally of little value, are literally devoured, and every measure of the government is violently criticized and ascribed to interested motives.”
Σε καμία άλλη χώρα το πάθος της πολιτικής δεν είναι τόσο έντονο. Παθιασμένες πολιτικές συζητήσεις δίνουν και παίρνουν στα καφενεία· οι εφημερίδες, που είναι εξαιρετικά πολυάριθμες και γενικώς μικρής αξίας, καταβροχθίζονται· και κάθε κυβερνητικό μέτρο επικρίνεται και αποδίδεται σε ιδιοτελή συμφέροντα.

The influence of the journals is enormous; even the waiters in the cafés and domestic servants have their favourite newspaper, and discourse fluently on the political problems of the day.
[…]

Much of the national energy is wasted by this continued political fever; it is diverted from practical aims, and may be said to evaporate in words. The practice of independent criticism tends to indiscipline in the organized public services; it has been remarked that every Greek soldier is a general and every sailor an admiral. During the war of 1897 a young naval lieutenant telegraphed to the minister of war condemning the measures taken by his admiral, and his action was applauded by several journals.
Μεγάλο μέρος της ενέργειας του έθνους ξοδεύεται σε αυτό τον διαρκή πολιτικό πυρετό, εκτρέπεται από πρακτικούς στόχους και, ούτως ειπείν, εξαερώνεται με τα λόγια. Η ανεξαρτησία της γνώμης και η κριτική τείνουν προς την απειθαρχία του δημοσίου τομέα και έχει παρατηρηθεί ότι κάθε Έλληνας στρατιώτης είναι ένας στρατηγός και κάθε ναύτης ναύαρχος. Στη διάρκεια του πολέμου του 1897, νεαρός ανθυποπλοίαρχος τηλεγράφησε στον υπουργό Στρατιωτικών επικρίνοντας τον ναύαρχο του και η στάση του επαινέθηκε από διάφορες εφημερίδες.

There is also little discipline in the ranks of political parties, which are held together, not by any definite principle, but by the personal influence of the leaders; defections are frequent, and as a rule each deputy in the Chamber makes his terms with his chief. On the other hand, the independent character of the Greeks is favourably illustrated by the circumstance that Greece is the only country in the Balkan peninsula in which the government cannot count on securing a majority by official pressure at the elections. Few scruples are observed in political warfare, but attacks on private life are rare. The love of free discussion is inherent in the strongly-rooted democratic instinct of the Greeks. They are in spirit the most democratic of European peoples; no trace of Latin feudalism survives, and aristocratic pretensions are ridiculed. In social life there is no artificial distinction of classes; all titles of nobility are forbidden; a few families descended from the chiefs in the War of Independence enjoy a certain pre-eminence, but wealth and, still more, political or literary notoriety constitute the principal claim to social consideration.
[...]

The Greeks display great intellectual vivacity; they are clever, inquisitive, quick-witted and ingenious, but not profound; sustained mental industry and careful accuracy are distasteful to them, and their aversion to manual labour is still more marked. Even the agricultural class is but moderately industrious; abundant opportunities for relaxation are provided by the numerous church festivals.
Οι Έλληνες επιδεικνύουν μεγάλη πνευματική ζωντάνια• είναι έξυπνοι, ερευνητικοί, πνευματώδεις και επινοητικοί, αλλά αβαθείς. Η παρατεταμένη πνευματική προσπάθεια και η ακρίβεια δεν τους αρέσουν, η δε αποστροφή τους στη χειρωνακτική εργασία είναι περισσότερο εμφανής. Ακόμη και οι αγρότες είναι μετρίως εργατικοί• άφθονες ευκαιρίες ξεκούρασης προσφέρουν οι εκκλησιαστικές εορτές.

The desire for instruction is intense even in the lowest ranks of the community; rhetorical and literary accomplishments possess a greater attraction for the majority than the fields of modern science. The number of persons who seek to qualify for the learned professions is excessive; they form a superfluous element in the community, an educated proletariat, attaching themselves to the various political parties in the hope of obtaining state employment and spending an idle existence in the cafés and the streets when their party is out of power.
Η επιθυμία της εκπαίδευσης είναι έντονη ακόμη και στα χαμηλότερα στρώματα• τα ρητορικά και λογοτεχνικά επιτεύγματα ασκούν μεγαλύτερη έλξη στην πλειονότητα από τα επιτεύγματα στα πεδία της σύγχρονης επιστήμης. Ο αριθμός των προσώπων που επιδιώκουν τη σταδιοδρομία στα επαγγέλματα του πνεύματος είναι υπερβολικός• σχηματίζουν ένα τμήμα της κοινωνίας που περισσεύει, ένα μορφωμένο προλεταριάτο, που προσκολλάται σε διάφορα κόμματα με την ελπίδα της κρατικής απασχόλησης και ξοδεύει την ύπαρξη του ασκόπως, περιφερόμενο στα καφενεία και τους δρόμους όταν το κόμμα τους είναι εκτός εξουσίας.

In disposition the Greeks are lively, cheerful, plausible, tactful, sympathetic; very affable with strangers, hospitable, kind to their servants and dependants, remarkably temperate and frugal in their habits, amiable and united in family life. Drunkenness is almost unknown, thrift is universally practised; the standard of sexual morality is high, especially in the rural districts, where illegitimacy is extremely rare.
[…]

The faults of the Greeks must in a large degree be attributed to their prolonged subjection to alien races; their cleverness often degenerates into cunning, their ready invention into mendacity, their thrift into avarice, their fertility of resource into trickery and fraud. Dishonesty is not a national vice, but many who would scorn to steal will not hesitate to compass illicit gains by duplicity and misrepresentation; deceit, indeed, is often practised gratuitously for the mere intellectual satisfaction which it affords.
Τα ελαττώματα των Ελλήνων, σε μεγάλο βαθμό, πρέπει να αποδοθούν στη μακροχρόνια υποταγή τους σε ξένες φυλές. Η εξυπνάδα τους συχνά εκφυλίζεται σε πονηριά, η ευρηματικότητα τους σε ανειλικρίνεια, η φειδώ τους σε απληστία και η επινοητικότητά τους σε απάτη. Η ανεντιμότητα δεν είναι εθνικό ελάττωμα, αλλά πολλοί που δεν θα καταδέχονταν να κλέψουν δεν θα διστάσουν να καρπωθούν παράνομα κέρδη μέσω δολιότητας και παραπλάνησης. Πράγματι, η εξαπάτηση συχνά ασκείται ανώφελα για την απλή πνευματική ικανοποίηση που παρέχει.

In the astuteness of their monetary dealings the Greeks proverbially surpass the Jews, but fall short of the Armenians; their remarkable aptitude for business is sometimes marred by a certain short-sightedness which pursues immediate profits at the cost of ulterior advantages. Their vanity and egoism, which are admitted by even the most favourable observers, render them jealous, exacting, and peculiarly susceptible to flattery.
Στην οξύνοια των οικονομικών τους δοσοληψιών, οι Έλληνες παροιμιωδώς υπερτερούν των Εβραίων, αλλά υπολείπονται των Αρμενίων• η αξιοσημείωτη ικανότητά τους στις επιχειρήσεις ορισμένες φορές βλάπτεται από την κοντόφθαλμη προσέγγισή τους, που τους κάνει να επιδιώκουν το άμεσο κέρδος εις βάρος του μακροπρόθεσμου. Η ματαιοδοξία και ο εγωισμός τους, που σημειώνονται και από τους πιο ευνοϊκούς παρατηρητές, τους κάνει ζηλόφθονους, απαιτητικούς και ευάλωτους στην κολακεία.

In common with other southern European peoples the Greeks are extremely excitable; their passionate disposition is prone to take offence at slight provocation, and trivial quarrels not infrequently result in homicide. They are religious, but by no means fanatical, except in regard to politico-religious questions affecting their national aims.
[…]

In general the Greeks may be described as a clever, ambitious and versatile people, capable of great effort and sacrifice, but deficient in some of the more solid qualities which make for national greatness.
Γενικώς, οι Έλληνες μπορεί να περιγραφούν ως ένας έξυπνος, φιλόδοξος και ευρηματικός λαός, ικανός για μεγάλες προσπάθειες και θυσίες, αλλά ελλιπής σε ορισμένα πιο στερεά χαρακτηριστικά που οδηγούν στη εθνική μεγαλοσύνη.

Απειλείται από την υγρασία η Αγιά Σοφιά στην Κωνσταντινούπολη

Posted: 02 Feb 2011 12:35 PM PST

Από την υγρασία απειλούνται οι εξωτερικοί και κυρίως οι εσωτερικοί τοίχοι του ναού της Αγίας Σοφίας στην Κωνσταντινούπολη, κάτι που προκαλεί έντονη ανησυχία σε διάφορες ομάδες επιστημόνων.
Σύμφωνα με πληροφορίες η αυξημένη υγρασία στο Ναό, σύντομα μπορεί να προκαλέσει σοβαρές φθορές στα ψηφιδωτά και τις τοιχογραφίες.
Να αναφερθεί, ότι όσον αφορά τις σοβαρές φθορές που μπορεί να υποστούν από την υγρασία οι εξωτερικοί και εσωτερικοί τοίχοι της Αγίας Σοφίας, έγινε επίσημη έκθεση από επιτροπή εμπειρογνωμόνων.
Η εν λόγω επιτροπή στην έκθεση της αναφέρει λεπτομερώς τις φθορές που θα προκληθούν από την υγρασία, ζητώντας από τους υπευθύνους να λάβουν τα απαραίτητα μέτρα άμεσα, για την προστασία του μοναδικού αυτού μνημείου.

Romfea.gr

ΛΙΓΟ ΑΠΟ ΤΟ ΧΡΟΝΟ ΣΟΥ ΖΗΤΑΩ...

Posted: 02 Feb 2011 12:26 PM PST

Ένας πατέρας γυρίζει σπίτι από την εργασία του αργά, κουρασμένος και εκνευρισμένος, για να βρει τον πέντε ετών γιο του να τον περιμένει στην πόρτα.
-Μπαμπά, μπορώ να ρωτήσω κάτι;
-Ναι, βεβαίως, τι είναι;
Διαβάστε περισσότερα »

RFID ''Μέσα'' στα πράγματα.

Posted: 02 Feb 2011 12:00 PM PST




Δείτε το βίντεο.




Ο Αιγύπτιος ήρωας του Συμβουλίου Εξωτερικών Υποθέσεων (CFR)

Posted: 02 Feb 2011 11:33 AM PST



Στην έκδοση του Συμβουλίου Εξωτερικών Υποθέσεων (CFR) με τον τίτλο “Foreign Affairs”, ο αρθογράφος Steven Cook περιγράφει τον Ελ Μπαραντέι (ElBaradei) ως «ένα δικηγόρο και καταρτισμένο διπλωμάτη" και ότι "ανέκαθεν έπαιζε το ρόλο του απόλυτου διεθνούς γραφειοκράτη – ενός κάπως αυστηρού τεχνοκράτη του οποίου οι δεσμοί με τη χώρα του έμοιαζαν επίτηδες ισχνοί, ώστε να του επιτρέπουν πιο ελεύθερα να συμβάλει στη βελτίωση / προώθηση της παγκόσμιας διακυβέρνησης, " στο άρθρο του με τον τίτλο "είναι ο Ελ Μπαραντέι ο ήρωας της Αιγύπτου;" Στο άρθρο γράφει για το «Εθνικό Μέτωπο για την Αλλαγή» του Ελ Μπαραντέι και τον τρόπο που η Μουσουλμανική Αδελφότητα έχει δηλώσει την υποστήριξή της σε αυτό.

Σχ. ΚΟ: Ο 68χρονος Αιγύπτιος αντιφρονών Μοχάμαντ ΕλΜπαραντέι, πρώην επικεφαλής της Διεθνούς Επιτροπής Ατομικής Ενέργειας (ΙΑΕΑ), και κάτοχος του βραβείου Νόμπελ Ειρήνης, θεωρείται "φίλος της Μέσης Ανατολής", άνθρωπος που κινεί τα νήματα και πιστεύει στη διεθνή συνεργασία: «Οι κίνδυνοι μπορούν να αντιμετωπιστούν μόνο με τη διεθνή συνεργασία. Αυτή είναι σήμερα η μεγάλη πρόκληση», υποστηρίζει.

Ο Cook υποστηρίζει επίσης το μύθο ότι ο Ελ Μπαραντέι δεν μπορεί να κατηγορηθεί ως «ένα ανδρείκελο των Ηνωμένων Πολιτειών» στηριζόμενος στην εξέχουσα θέση του στην Ομάδα Διεθνών Κρίσεων και απεναντίας επικαλείται τις διαφωνίες του με τις ΗΠΑ κατά τη διάρκεια του χρόνου του στην IAEA. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι αυτές οι «συγκρούσεις» δεν έκαναν τίποτα για να αλλάξουν την επιμονή της Αμερικής για την εισβολή στο Ιράκ ή τη συνέχιση της επιθετικότητας απέναντι στο Ιράν.

Στο τέλος ο Cook τελειώνει το άρθρο του προτείνοντας ότι "η μη έντονη δράση" για την υποστήριξη του Ελ Μπαραντέι θα εξυπηρετήσει καλύτερα τα συμφέροντα της Αμερικής καθώς υποστήριξη της Αιγύπτου για την αμερικανική εξωτερική πολιτική εδώ και καιρό πολιτικά, είναι ένας αρνητικός παράγοντας.

Πράγματι, αν ο Πρόεδρος της Αμερικής Ομπάμα υποστηρίξει, αντ 'αυτού το καθεστώς του πολιορκημένου Muburak, αυτό θα δυναμιτίσει τις διαδηλώσεις. Με λίγη τύχη, και εν μέσω συναισθηματικού και βίαιου χάους στους δρόμους, ο Ελ Μπαραντέι μπορεί να γλιστρήσει (και βγει στο προσκήνιο), χωρίς ποτέ οι Αιγύπτιοι να θεωρήσουν ότι η πραγματική δύναμη που βρίσκεται πίσω από την Αμερική, δηλ. τα ΜΜΕ και τα διάφορα think-tanks που συνεχώς εργάζονται, τόσο σθεναρά τον υποστηρίζει.

Σχ. ΚΟ: Το Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων (Council of Foreign Relations, CFR), είναι ο πλέον πανίσχυρος ιδιωτικός οργανισμός - επισήμως 'think tank' - στις ΗΠΑ, ο οποίος εκδίδει το περιοδικό Foreign Affairs. Είναι ένας εξω-συνταγματικός πόλος ισχύος, ο οποίος καθορίζει, σχεδόν κατ’ αποκλειστικότητα, την εκάστοτε ηγετική ομάδα και το βασικό προσωπικό του Υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ και τη διαμόρφωση της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ.

Ο Καθηγητής ιστορίας Κάρολ Κούιγκλει, του Πανεπιστημίου Τζορτζτάουν και μέντορας του Μπιλ Κλίντον, γράφει στο βιβλίο του "Τραγωδία και Ελπίδα": "Το Συμβούλιο των Εξωτερικών Σχέσεων (CFR) είναι το αμερικανικό παράρτημα μιας εταιρείας που ξεκίνησε από την Αγγλία ... (και) ... πιστεύει ότι τα εθνικά σύνορα θα πρέπει να εξαλείφουν για να ιδρυθεί μια Παγκόσμια Κυβέρνηση."

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / Πηγή

Λιάνα Κανέλλη: Για την κάρτα του πολίτη...

Posted: 02 Feb 2011 11:31 AM PST




Δείτε στο βίντεο, τι λέει τη κ. Λιάνα Κανέλλη για την Κάρτα του Πολίτη, για να συνειδητοποιήσετε ότι δεν είναι της φαντασίας μας, όλα αυτά που σας λέμε...
Διαβάστε περισσότερα »

Μασονία: Φρικτοί Όρκοι για Τυφλή Υπακοή

Posted: 02 Feb 2011 11:29 AM PST



«Όλες οι μυστικές υπηρεσίες που διοικούνται από όρκους είναι επικίνδυνες σε κάθε έθνος», Οδυσσέας Γκράντ,
18ος πρόεδρος των ΗΠΑ.


«Το πρώτο καθήκον κάθε Μασόνου είναι η υπακοή στις εντολές του Διδασκάλου. Το πνεύμα αυτό της άμεσης υπακοής και υποταγής στις αρχές, αποτελεί την μεγαλύτερη ασφάλεια για το ‘Ίδρυμα.

Ο Ελευθεροτεκτονισμός μοιάζει περισσότερο με στρατιωτική παρά με πολιτική οργάνωση. Η διαταγή πρέπει να εκτελείται αμέσως. Ο χαρακτήρας της και οι συνεπειές της ίσως γίνουν αντικείμενα συστηματικής έρευνας. Ο Μασονικός κανόνας υπακοής μοιάζει με την ναυτική προσταγή «Υπάκουσε στις διαταγές ακόμη και αν καταστρέφουν τους δικούς μας» (Εγκυκλοπαίδεια του Ελευθεροτεκτονισμού του Μακί σ. 525)»

Έτσι ένας Μασόνος ορκίζεται τυφλή υπακοή χωρίς να έχει και την ελάχιστη γνώση για το τι είναι αυτό στο οποίο ορκίζεται. Οι όρκοι που δίδουν οι υποψήφιοι στους τρείς πρώτους βαθμούς είναι οι κατωτέρω:

Μαθητεύομενος (Πρώτος βαθμός)

«Υπόσχομαι και ορκίζομαι μετά σοβαρότητας και ειλικρίνειας χωρίς διφορούμενα και επιφιλάξεις η υπεκφυγές τα εξής: δεσμέυομαι να μην υπάρχει μικρότερη ποινή από να κοπει ο λαιμός μου απ’ άκρη σ’ άκρη, να ξεριζωθεί η γλώσσα μου από την ρίζα της και το σώμα μου να ταφεί στη χοντρή άμμο της θαλάσσης όπου η παλίρροια και η άμπωτη καλύπτει και αποκαλύπτει το σημείο αυτό δυο φορές το εικοσιτετράωρο, γι’ αυτό βοήθησε με Θεέ και κρατησέ με σταθερό στην ακλόνητη πραγματοποίηση του παρόντος (Κάπταιν Γουίλιαμ Μόργκαν, ‘Εικονογραφήσεις της Μασoνίας’ σσ.21-22)». Η Ελληνική έκδοση κυκλοφορεί με τον τίτλο “Τα μυστήρια των Μασόνων” του Leo Taxil Εκδόσεις Μακρή).

(Δεύτερος Βαθμός)

«. . .δεσμεύομαι να μην υπάρχει μικρότερη ποινή από το να ανοιχτεί το στήθος μου και να ξεριζωθεί η καρδία μου και τα σπλάχνα μου να βγούν από μέσα και να ριφθούν από το αριστερό μου ώμο, να μεταφερθούν στην Κοιλάδα του Γιεχοσαφάτ, όπου να γίνουν τροφή των άγριων θηρίων του τόπου αυτού και των αρπακτικών πτηνών του αέρα εάν αποδειχθώ συνειδητά ένοχος παραβίασης οποιουδήποτε τμήματος αυτού του σοβαρού μου όρκου η υποχρέωση σε αδελφό μασόνο. Γι’ αυτό βοηθησέμε Θεέ και κράτησέ με σταθερό στην ακλόνητη πραγματοποίηση του παρόντος. (Εικονογραφήσεις της Μασονίας σσ. 52-53)»

(Τρίτος Βαθμός)

«.. .δεσμεύομαι να μην υπάρξει μικρότερη ποινή από το να κοπεί το σώμα μου στη μέση και να διαχωριστεί στο Βορρά και στο Νότο και τα σπλάχνα μου να γίνουν στάχτη στο κέντρο, και σι στάχτες μου να σκορπιστούν στους τέσσερις ανέμους του ουρανού ώστε να μη μείνει καμμιά ανάμνηση μου ανάμεσα στους ανθρώπους η τους μασόνους για την αχρειότητα και την ψευδορκία μου έαν ποτέ αποδεχθώ συνειδητά ένοχος παραβίασης οποιουδήποτε τμήματος αυτού του σοβαρού μου όρκου η υποχρεώσης σε αδελφό μασόνο. (Εικονογραφήσεις της Μασονίας σσ. 75-76)

Η σοβαρότητα των όρκων αυτών συνεχίζει να αυξάνει σε κάθε βαθμό. Παρ’ όλο το ότι οι όρκοι αυτοί είναι γραμμένοι σ’ ένα βιβλίο του 1820, πρώην Μασόνοι μου έχουν πεί πως οι όρκοι πολύ λίγο έχουν αλλάξει τους τελευταίους δύο αιώνες και στην ουσία τους παραμένουν ίδιοι.

Ο Ιησούς μας προειδοποίησε όσον αφορά για τους όρκους: «Μην ορκίζεσαι καθόλου...Απλώς το “ΝΑΙ” να είναι “ΝΑΙ” και το “ΟΧΙ” σου “ΟΧΙ” οτιδήποτε πέρα από αυτό είναι εκ του πονηρού» (Ματθ.5:34, 37). Ο Χριστός μας έδωσε την διαταγή αυτή για δική μας προστασία. Πολλοί όμως δεν δίνουν προσοχή σ’αυτά τα λόγια.

Έαν κάποιος Μασόνος ανακαλύψει τους κρυφούς στόχους του Τάγματος και αποφασίσει να το εγκαταλείψει, οι όρκοι αυτοί χρησιμεύουν σαν τον πλέον αποτελεσματικό εκφοβισμό που προστατεύει από αποκαλύψεις οποιασδήποτε μυστικής πληροφορίας.

Σαν αποτέλεσμα, παρ’ όλο που ένα μικρό ποσοστό Μασόνων αποσκίρτησαν από την οργάνωση, μόνον λίγοι από αυτούς επιθυμούν να αναλάβουν τον κίνδυνο να μιλήσουν εναντίον της.

Ο Κάπταιν Γουϊλιαμ Μόργκαν (William Morgan: 1774–1826 - φώτο), από την Μπατάβια (Batavia) της Νέας Υόρκης (που υπήρξε Μασόνος για 30 χρόνια) ήταν ένας από τους θαρραλέους ανθρώπους, το βιβλίο του οποίου, ‘Εικονογραφίσεις της Μασονίας” απεκάλυψε τα μυστικά τυπικά και τους όρκους του Μασονικού Τάγματος. Η αποκάλυψη αυτή του κόστισε την ζωή του.

Όταν έγινε γνωστό πως ο Μόργκαν προετοίμαζε τα χειρόγραφα και σχεδίαζε να τα εκδώσει, οι Μασόνοι αρχηγοί κινήθηκαν για να αποτρέψουν την έκδοση του βιβλίου. Ο Κάπταιν Μόργκαν απήχθη στις 11 Σεπτεμβρίου του 1826 και κάποιοι Μασόνοι τον έπνιξαν στον ποταμό Νιαγάρα. Ο Δαυϊδ Μίλλερ, ο εκδότης, απήχθη και αυτός οι πολίτες όμως της Μπατάβια όταν το ανακάλυψαν, καταδίωξαν τους απαγωγείς και τελικά τον απελευθέρωσαν. Παρά τις προσπάθειες των Μασόνων να αποτρέψουν την έκδοση, το βιβλίο του Μόργκαν εξεδόθη στα 1827.

Ο Ελευθεροτεκτονισμός έκανε ότι μπορούσε για να αρνηθεί τον ρόλο του στην δολοφονία του Γουϊλλιαμ Μόργκαν. Το γεγονός όμως αυτό οδήγησε σε φρενίτιδα τις Ανατολικές Πολιτείες. “Η Μασονική εγκυκλοπαίδεια του Κόιλ” και άλλα αναφέρονται στο γεγονός αυτό. Ο Κόιλ λέει: «Αποσκιρτήσεις Μασόνων εξαπλώθηκαν σε όλη την Νέα Αγγλία, την Νέα Υόρκη, την Νέα Υερσέη, την Πενσυλβάνια και το Μεριλαντ. Στα 1826 η Νέα Υόρκη είχε 480 Στοές με 20.000 μέλη αλλά από το 1827 έως το 1839 μόνο 40 η 50 στοές σχετίζονταν με την Μεγάλη Στοά. Η Μεγάλη Στοά της Μασσαχουσέτης παρέδωσε τον καταστατικό της χάρτης στην πολιτεία και έγινε ανεξάρτητο σώμα13. (Μασονική Εγκυκλοπαίδεια του Κόιλ σ. 58)

Στα χρόνια που ακολούθησαν, ο Ελευθεροτεκτονισμός συνέχισε να αρνείται τις κατηγορίες για την δολοφονία, Παρά το γεγονός πως ένας από τους τρείς ανθρώπους που θεωρούντο ότι πραγματοποίησαν την δολοφονία ομολόγησε τα πάντα στο νεκροκρέββατο του στα 1848. Η ομολογία εμφανίζεται στις σελίδες 11-16 του βιβλίου με τίτλο «Ο Χαρακτήρας, οι Ισχυρισμοί και τα Πρακτικά Έργα του Ελευθεροτεκτονισμού» γραμμένο από το αιδεσιμότατο Τσάρλς Τζ. Φιννευ, τον μεγάλο ευαγγελιστή του 19ου αιώνα.

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / Από το βιβλίο ‘Προς Μία Παγκόσμια Δικτατορία’ του Gary Kah (Εκδόσεις ΣΤΕΡΕΩΜΑ).

Η νέα Ιστορία του Γένους: Αρραβωνισμένος gay, ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης!

Posted: 02 Feb 2011 11:15 AM PST

Καινοφανείς απόψεις περί του ... ερωτικού προσανατολισμού του κορυφαίου νεότερου Έλληνα, του ανθρώπου στον οποίο το Έθνος οφείλει την επιτυχία της Επανάστασης του 1821, αυτού που κράτησε ζωντανό τον ξεσηκωμό του Γένους, ακόμα και όταν οι
Διαβάστε περισσότερα »

Το κίνημα ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ εξαπλώνεται

Posted: 02 Feb 2011 11:00 AM PST



Ο χειρότερος εφιάλτης του καθεστώτος είναι εδώ. Ο μεγαλύτερος φόβος του καθεστώτος είναι η απώλεια των εσόδων του που το αιμοδοτούν. Η συνεχώς επεκτεινόμενη από το κράτος οικονομική αφαίμαξη των ασθενέστερων οικονομικά στρωμάτων
Διαβάστε περισσότερα »

Επιστολή στην Καθημερινή: Ποιο Έθνος γεννήθηκε το 1821;

Posted: 02 Feb 2011 10:27 AM PST

Επιστολή που έστειλα σήμερα στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ»,
ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΑΝΑΓΝΩΣΤΩΝ Αθήνα, 23-11-10
Ποιο Έθνος γεννήθηκε το 1821;


Κύριε διευθυντά,
Διαβάστε περισσότερα »

Για τον φράχτη στον Έβρο μίλησε από την Αλεξανδρούπολη ο Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης

Posted: 02 Feb 2011 10:05 AM PST

«Να γίνει ο φράχτης στον Έβρο, στο σημείο που λένε, αλλά όχι μόνον εκεί, να γίνει και στο κάτω μέρος, στο χωριό Πόρος, όπου κάθε μέρα, περνάνε του κόσμου οι λαθρομετανάστες». Αυτό τόνισε ο Θεσσαλονίκης κ. Άνθιμος, σήμερα (02.02.2011) από την Αλεξανδρούπολη όπου βρέθηκε για την εορτή της Υπαπαντής.
Τασσόμενος ανοιχτά υπέρ της δημιουργίας του φράχτη στον Έβρο για την παρεμπόδιση της εισόδου λαθρομεταναστών στην Ελλάδα, ο κ. Άνθιμος υποστήριξε ότι ο φράχτης δεν θα είναι αποτελεσματικός αν γίνει μόνο σε ένα σημείο, υπογραμμίζοντας πως «αν κλείσουμε τα σύνορα στην Βύσσα, θα μπαίνουν από τον Πόρο. Τότε δεν γίνεται τίποτα».
Παράλληλα, απαντώντας σε σχετική ερώτηση, ο Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης τάχθηκε και υπέρ των πλωτών κέντρων υποδοχής λαθρομεταναστών που προτίθεται να στήσει η κυβέρνηση στο λιμάνι της Αλεξανδρούπολης, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι «συμφωνούμε απόλυτα με κάθε θυσία, με κάθε έξοδο».

Ο ίδιος ανέφερε ότι επί 15 χρόνια προειδοποιούσε για τις επιπτώσεις της αυξημένης λαθρομετανάστευσης, υποστηρίζοντας πως οι πολιτικοί «άργησαν να πάρουν αποφάσεις», ενώ συμμερίστηκε τις δηλώσεις του υπουργού Προστασίας του Πολίτη, ότι οι παράνομοι μετανάστες πρέπει να φύγουν από τη χώρα.
Τέλος, απαντώντας σε ερώτηση για το αν η στάση του απέναντι στο θέμα της λαθρομετανάστευσης μπορεί να χαρακτηρισθεί από κάποιους ως απάνθρωπη, ο Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης είπε: «Αφήστε τα αυτά, η νομιμότητα δεν καταργείται. Μιλάμε για λαθραία μετανάστευση. Οι δικοί μας που πήγαν στην Γερμανία, πήγαν προσκεκλημένοι και υγιείς, με χαρτιά».
Σήμερα το πρωί ο Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης χοροστάτησε στη Θεία Λειτουργία που τελέστηκε στον Ιερό Ναό Αγίας Κυριακής Αλεξανδρουπόλεως, όπου τέλεσε και εις διάκονον χειροτονία.
Στην ομιλία προς τον χειροτονούμενο ο κ. Άνθιμος ευχαρίστησε τον Θεό που τον αξίωσε για τριάντα χρόνια να διαποιμάνει τον ευγενή λαό του ακριτικού Έβρου και να δει τόσα παιδιά που πήρε κοντά του να μεγαλώνουν και να διακονούν την τοπική Εκκλησία είτε ως ιερείς και ψάλτες, είτε από άλλες κοινωνικές θέσεις. Κλείνοντας ευχήθηκε στον νεοχειροτονηθέντα διάκονο να υπηρετεί το Ιερό Θυσιαστήριο και τον Λαό του Θεού με φόβο και απαλλαγμένος από φιλοδοξίες και φιλοχρηματία.
Επίσης εξέφρασε την αγωνία και την ανησυχία του για τα εθνικά μας θέματα, για την Θράκη και την Μακεδονία αλλά κυρίως για τον αγαπημένο του Έβρο που -όπως είπε- "δεν υπάρχει μέρα που να μην σκέφτομαι την Θράκη, τον Έβρο και την Αλεξανδρούπολη".
Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας, έγινε η εδώ και χρόνια βράβευση της χριστιανής γυναίκας ως μητέρας, γιαγιάς και μέλλουσας μητέρας. Ως γιαγιά βραβεύτηκε η κα. Μαριάνθη Κούρτη, 82 ετών, με 7 παιδιά, 32 εγγόνια και 2 δισέγγονα. Ως πολύτεκνη μητέρα βραβεύτηκε η πρεσβυτέρα Αικατερίνη Βουλγαράκη, σύζυγος του π. Σωκράτους, εφημερίου του Ναού, η οποία είναι 32 ετών και έχει 4 τέκνα. Ως μέλλουσα μητέρα βραβεύτηκε η κα. Χρυσάνθη Μήλιου η οποία είναι 28 ετών.


anagrafes.com με πληροφορίες από το ΑΠΕ-ΜΠΕ και την Ιερά Μητρόπολη Αλεξανδρουπόλεως

Κλείνει παράθυρο για νομιμοποίηση μεταναστών

Posted: 02 Feb 2011 10:00 AM PST



Στην κατάργηση απόφασης του προκατόχου του, Προκόπη Παυλόπουλου, για την κατ’ εξαίρεση παραπομπή μεταναστών που δεν πληρούν τα απαιτούμενα κριτήρια στην επιτροπή που εξετάζει τα αιτήματα νομιμοποίησης
Διαβάστε περισσότερα »

Ο Υπουργός της Τουρκίας επισκέφθηκε Χριστιανική Εκκλησία

Posted: 02 Feb 2011 09:16 AM PST

Ο Υπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού της Τουρκίας κ Γκιουνάι που συνόδευσε τον πρωθυπουργό Ερντογάν στο ταξίδι του στο Ντενιζλί, νωρίς χθες το πρωί επισκέφθηκε την παλαιά πόλη της Λαοδίκειας και την ομάδα αρχαιολόγων που πραγματοποιούν ανασκαφές στην ιστορική πόλη.
Ο Υπουργός έλαβε πληροφορίες από τον επικεφαλής τις ομάδες ανασκαφών Δρ. Τζελάλ Σιμσέκ για τις ανασκαφές που γίνονται.
Ο Δρ. Σιμσέκ ανέφερε, ότι η εν λόγω Εκκλησία ήταν μία από τις σημαντικότερες εκκλησίες του Χριστιανισμού που αναφέρονται στο Ευαγγέλιο.
Επίσης τόνισε, ότι η Εκκλησία είχε κατασκευαστεί κατά την εποχή του Αυτοκράτορα Κωνσταντίνου.

Στην συνέχεια ο Υπουργός υπογράμμισε πως αισθάνεται μεγάλη συγκίνηση από το γεγονός, ότι βρέθηκε η εκκλησία και επεσήμανε, ότι τον τελευταίο καιρό δόθηκε μεγάλη επιτάχυνση στον αρχαιολογικό τομέα στην Τουρκία και ότι υποστηρίζουν ακράδαντα τους ακαδημαϊκούς.
Ο κ. Γκιουνάι τόνισε, ότι φέτος το καλοκαίρι θα γίνουν σημαντικά βήματα, θα αποκαλυφθούν οι χώροι αυτοί και θα καλέσουν τον διεθνή τύπο.
Ακόμη επισήμανε πως η εξεύρεση του χώρου αυτού αποδίδει έναν ιδιαίτερο πλούτο σε αυτήν την ιστορική περιοχή – (προφανώς εννοεί ότι θα εκμεταλλευτεί την περίπτωση για θρησκευτικό τουρισμό).

Αξίζει να σημειωθεί, ότι ο Υπουργός πρόσεξε και την κολυμβήθρα της εκκλησίας, τονίζοντας ότι αυτή είναι πιο εντυπωσιακή από αυτήν της Αγίας Σοφίας και έχει διαφορετική αισθητική.
Υπογράμμισε πως στις 9 Φεβρουαρίου θα πραγματοποιηθεί τελετή στην οποία θα λάβουν μέρος οι επικεφαλής των ομάδων ανασκαφών και πρόσθεσε «το Υπουργείο μας εδώ και 28 χρόνια δεν έδωσε κάποιο επιστημονικό βραβείο. Φέτος θα δώσουμε ένα βραβείο “Αρχαιολογίας, Πολιτισμού και οι Επιστήμης”.

Romfea.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: