ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΓΝΩΜΗ

Δευτέρα 7 Μαρτίου 2011

Όταν ο Πρωθυπουργός ομολογεί ότι η χώρα του δεν ανήκει στο λαό της…

Το ότι ο Παπανδρέου αντιλαμβάνεται τη χώρα ως μαγαζάκι που είναι χρεωμένο στο τραπεζικό υποκατάστημα της γειτονιάς του δεν είναι δα κάτι άγνωστο. Όταν όμως, στα πλαίσια της εθνικοπατριωτικής του “ιστορικής πρωτοπορίας”, όπως του τη χαράζουν αυτοί οι ανεκδιήγητοι επικοινωνιολόγοι που του γράφουν τους δεκάρικους της οκάς, ομολογεί ότι η χώρα-μαγαζάκι δεν ανήκει στο λαό-πελάτη, αλλά στους διεθνείς πιστωτές-τραπεζικό υποκατάστημα, Όταν δηλαδή ο πρωθυπουργός ομολογεί ότι η χώρα δεν ανήκει στο λαό της, αλλά στους δανειστές της, πώς χαρακτηρίζεται;

Απόσπασμα από την εναρκτήριο ομιλία του Γ. Παπανδρέου την 11^η Σύνοδο του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ:

Η πορεία που ξεκινήσαμε, είναι μια πορεία εθνικής ανεξαρτησίας και εθνικής κυριαρχίας. Και αυτό, είναι το δεύτερο μεγάλο διακύβευμα που διαχειριζόμαστε. Κάθε ευρώ που δανειζόταν η προηγούμενη κυβέρνηση από την αγορά, προσέθετε και ένα δανειστή πάνω στο λαιμό των παιδιών μας. Ένα δανειστή, που θα του καθόριζε το μέλλον.

Όταν ο Σουηδός Πρωθυπουργός, ο Γκόραν Πέρσον, πριν από χρόνια, σε μια παρόμοια κρίση με τη δική μας – όχι τόσο μεγάλη, αλλά πάντως παρόμοια – πήγε στην Ουάσινγκτον για να δει τους πιστωτές της χώρας του, τον ρώτησε ένας από τους πιστωτές: «ξέρω ότι πάει καλύτερα η οικονομία σου, αλλά γιατί επένδυσες χρήματα στα νηπιαγωγεία;».

Και απάντησε ο Πέρσον: «για εμάς, είναι προτεραιότητα. Είναι διαπιστωμένο ότι η προσχολική ηλικία είναι καθοριστική για την πορεία του παιδιού στο σχολείο, αλλά και για την ψυχολογία του». Και του είπε ο Πέρσον, «γιατί σε ενδιαφέρει τι κάνω εγώ, ο εκλεγμένος Πρωθυπουργός της Σουηδίας;». Και του απάντησε ο πιστωτής, «γιατί τα λεφτά είναι δικά μου».

Επειδή σιχαίνομαι τη εθνικοπατριωτική γραμμή, δεν θα τον αποκαλέσω προδότη (ομολογουμένως κατανοητός και αυταπόδεικτος χαρακτηρισμός), αλλά δικτάτορα.

Του υπενθυμίζω το Άρθρο 1/Παρ. 2 του Συντάγματος της Ελλάδας, που ορίζει το πολίτευμα της χώρας: