Η ΕΠΕΛΑΣΗ ΤΩΝΚΑΡΤΕΛ ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗΣ ΤΗΣ ΑΓΟΡΑΣ

Αναρτήθηκε από τον/την olympiada στο Μαρτίου 29, 2011

Εκείνοι που κατέχουν ένα πλεόνασμα τροφής μπορούν να εξαναγκάσουν εκείνους που λιμοκτονούν σε μία «ελεύθερα» αποδεκτή δουλεία, χωρίς να χρησιμοποιήσουν βία” (K.Popper).
Το παρακάτω άρθρο σας ενημερώνει πως τα ΚΑΡΤΕΛ υποδουλώνουν μια χώρα.

Η ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΩΝ ΑΓΟΡΩΝ

Τόσο οι ιδιωτικοποιήσεις, όσο και η «απελευθέρωση» των αγορών, ακολουθούν τον παρακάτω απλουστευμένο δρόμο:

(α) Η «κοινή γνώμη» πείθεται έντεχνα ότι, το άνοιγμα των αγορών θα έχει θετικά αποτελέσματα στη διαμόρφωση των τιμών καταναλωτή – οι οποίες τότε θα ακολουθήσουν πτωτική πορεία. Έτσι, ο «λαός» τοποθετείται εχθρικά απέναντι σε όλους εκείνους, οι οποίοι «επαναστατούν», εκμηδενίζοντας δυστυχώς τις όποιες αντιδράσεις τους (απεργίες, διαδηλώσεις κλπ).

(β) Οι αγορές ανοίγουν οπότε, στα πρώτα στάδια της διαδικασίας, εντείνεται ο ανταγωνισμός. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα πράγματι τη μείωση των τιμών.

(γ) Η υποχώρηση των τιμών οδηγεί στη χρεοκοπία πολλές μικρομεσαίες εταιρείες, οι οποίες δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν με το συνεχώς αυξανόμενο ανταγωνισμό – πόσο μάλλον όταν «υποδαυλίζουν» την αδυναμία τους οι τράπεζες, αρνούμενες να τους εγκρίνουν δάνεια. Οι μεγαλύτερες κοινωφελείς επιχειρήσεις (όπως για παράδειγμα η ΔΕΗ, η ΕΥΔΑΠ κλπ), μη έχοντας τη δυνατότητα να ανταγωνιστούν τις πολυεθνικές που «εισβάλλουν» στα εθνικά τους εδάφη, υποχρεώνονται στην εκποίηση τους – στην απορρόφηση τους δηλαδή από τις πολυεθνικές.

(δ) Ο αριθμός των επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται πλέον στην εκάστοτε αγορά που απελευθερώνεται μειώνεται διαρκώς, με αποτέλεσμα τον περιορισμό του ανταγωνισμού και την εγκαθίδρυση «ολιγοπωλιακών δομών» (ουσιαστικά, νέο-φεουδαρχικών). Οι μισθοί μειώνονται και η ανεργία αυξάνεται – αφενός μεν από τις επιχειρήσεις που χρεοκοπούν, αφετέρου δε από τις απολύσεις, με τις οποίες οι πολυεθνικές τείνουν να εξορθολογήσουν τη λειτουργία τους και να μεγεθύνουν τα κέρδη τους.

(ε) Οι τιμές αρχίζουν να αυξάνονται, ενώ στη συνέχεια ξεπερνούν κατά πολύ τα επίπεδα πριν την «απελευθέρωση» – έτσι ώστε οι πολυεθνικές εταιρείες που έχουν πλέον κυριαρχήσει, να υπερκαλύψουν τις αρχικές τους «επενδύσεις», οι οποίες είχαν απώτερο στόχο τη μόνιμη εγκατάσταση των «ολιγοπωλιακών δομών».

ΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΤΗΣ ΔΕΗ ΚΑΙ Η ΚΟΙΝΗ ΓΝΩΜΗ

Κατ’ αρχήν, είναι πολύ σωστή η ελληνική κοινή γνώμη, όταν τάσσεται σχεδόν εξ ολοκλήρου υπέρ της καταπολέμησης τηςδιαφθοράς – με τη βοήθεια και των ιδιωτικοποιήσεων. Εάν όμως τα αποτελέσματα αυτής της διαδικασίας, η αύξηση των εσόδων και η μείωση των δαπανών δηλαδή, δεν παραμείνουν στη χώρα μας, αλλά «διαφύγουν», μέσω των πολυεθνικών, στο εξωτερικό (φοροαποφυγή), ταυτόχρονα με την αύξηση των τιμών, τότε όχι μόνο δεν θα υπάρξει αντικειμενικό όφελος για την Ελλάδα αλλά, αντίθετα, η ζημία θα πολλαπλασιασθεί.

Όσον αφορά ειδικά την παραγωγικότητα των εργαζομένων, εάν η βελτίωση της αυξάνει μόνο τα κέρδη των πολυεθνικών και δεν συμβάλλει στη μείωση των τιμών καταναλωτή, στηνπαραγωγή εθνικού πλούτου ή στην αύξηση των θέσεων εργασίας, δεν έχει καμία ουσιαστική ωφέλεια για τους Πολίτες. Για παράδειγμα, όλοι είμαστε εναντίον της εικόνας κάποιων υπαλλήλων στις κρατικές επιχειρήσεις, οι οποίοι κάθε άλλο παρά εργάζονται – δεν παράγουν δηλαδή. Όμως, εάν οι επιχειρήσεις αυτές ιδιωτικοποιηθούν από το διεθνές Καρτέλ, μειώνοντας το προσωπικό τους και αυξάνοντας την παραγωγικότητα τους, αυτό που στην πραγματικότητα θα απομείνει στη χώρα μας θα είναι η ανεργία, ο περιορισμός των δημοσίων εσόδων, καθώς επίσης η πτώση των μέσων ελληνικών εισοδημάτων – με όλα όσα κάτι τέτοιο συνεπάγεται (αύξηση των φόρων, μείωση της ιδιωτικής κατανάλωσης, χρεοκοπία των μικρομεσαίων επιχειρήσεων κλπ).

Δυστυχώς, οι μεγάλες κρατικές εταιρείες μίας μικρής χώρας, όπως η Ελλάδα, δεν είναι εύκολο να ιδιωτικοποιηθούν από δικούς της επιχειρηματίες – όπως συμβαίνει συνήθως στη Γερμανία, στις Η.Π.Α. ή στην Ιαπωνία. Αρκεί να δει κανείς τα μεγέθη τους, για να κατανοήσει τη θέση μας (Πίνακας Ι):

ΠΙΝΑΚΑΣ Ι: Μεγέθη εταιρειών ηλεκτρικής ενέργειας (κεφαλαιοποίηση με τιμή μετοχής στις 12.08.10)

Μεγέθη/Εταιρείες	ΔΕΗ	RWE	ENEL	ENDESA
Τζίρος	6,03 δις	47,74 δις	62,17δις	22,8 δις
Κέρδος π.φ.	993 εκ.	5,6 δις	9,07 δις	4,31 δις
Κεφαλαιοποίηση	3,06 δις	30,10 δις	36,01 δις	20,10 δις
Αριθ. Προσωπικού	23.127	70.726	81.208	26.587
Τζίρος ανά άτομο	260.000	675.000	765.564	857.000
Κέρδος ανά άτομο	42.936	79.178	111.688	162.109
Ποσοστό κέρδους	16,46%	11,73%	14,59%	18,90%
Υποχρεώσεις	9,32 δις	79,72 δις	127,95 δις	41,46 δις
Υποχρεώσεις/Τζίρο	154,5%	166,98%	205,80%	181,84%

Σημείωση: (Faz 2006) Ένα μέσο γερμανικό νοικοκυριό πληρώνει 19,83 σεντς την κιλοβατώρα, όταν ένα αντίστοιχο γαλλικό μόλις 12,20 σεντς – ένα ελβετικό 12,12 και ένα ελληνικό περί τα 10,00 σεντς.
Πηγή: Finance Net
Πίνακας: Β. Βιλιάρδος

Υ.Γ. Η ΙΤΑΛΊΑ δια νόμου απαγορεύει την εξαγορά εταιρειών ,τηλ/νιες,άμυνα, ενέργεια,τρόφιμα, α