Παρασκευή, 29 Απριλίου 2011
Οδεύοντας προς την πτώχευση.
αγοράσαμε σπίτι, και όσοι έχουμε απλά το κληρονομήσαμε. Οι περισσότεροι δεν πήγαμε διακοπές, αλλά πηγαίναμε στο χωριό μας. Οι περισσότεροι δεν ντυνόμαστε καλά, βασικά πράγματα τα αγοράζαμε με πολύ δυσκολία πχ μια τηλεόραση, έναν υπολογιστή. Απορούμε τι έγινε σε τι φταίξαμε; Οι περισσότεροι από τους εργαζόμενους έχουν μείνει ανασφάλιστοι για χρόνια από τους εργοδότες τους και οι συνταξιούχοι βρίσκονται σήμερα μπροστά σε ένα κρανίου τόπο.
Όμως με αυτά που μας εξαγγέλλουν μεθοδικά και προμελετημένα –όσοι μας διοικούν ή μας διοίκησαν – μας αποστερούν και την τελευταία ελπίδα. Τώρα όλοι ξέρουμε πως έρχεται το φάσμα της πείνας, η έλλειψη φαρμάκων, οι ελλιπείς νοσοκομειακές υπηρεσίες, κι αποφεύγουν μεν να μας το πουν σταράτα, αλλά το υπονοούν ευθέως. Η κατάρρευση μας βρίσκει μάλιστα απροετοίμαστους. Μέχρι πριν από λίγους μήνες μας έλεγαν ότι λεφτά υπάρχουν. Τώρα πλέον το μόνο που δεν ξέρουμε είναι οι λεπτομέρειες και ο ακριβής χρόνος που θα γίνουν όλα αυτά. Καταστροφή, απογοήτευση. Μαράζι.
- Μετά από όλα αυτά, πώς να μην νοιώθει κανείς αηδιασμένος και προδομένος από το υπάρχον σάπιο, οικογενειακό, κομματικό, διεφθαρμένο και αναποτελεσματικό πολιτικό σύστημα που επέτρεψε να δημιουργηθεί αυτή η κατάσταση. Αυτοί που λάμβαναν και λαμβάνουν το χρίσμα και τις εντολές από αόρατους σε μας κύκλους. Αυτοί που έμαθαν να υπηρετούν τους κομματικούς ηγεμόνες τους και δεν νοιάστηκαν καθόλου γι αυτούς που αντιπροσώπευαν. Δεν φαντάστηκαν καθόλου τι σημαίνει ηθική και τι πατρίδα. Πολέμησαν με τον τρόπο τους την οικογένεια. Δείτε τι ετοίμασαν και τι ετοιμάζουν πχ για τους Πολύτεκνους ή ακόμη και τους ανάπηρους. Χλεύασαν την επικρατούσα θρησκεία και παρουσιάζονται μπροστά της διπρόσωποι. Ένα πολιτικό σύστημα που νομιμοποίησε την κλοπή και κατέστησε αβίωτη την διαβίωση των απλών πολιτών. Κρύφτηκαν πίσω από τα ανθρώπινα δικαιώματα και επέτρεψαν την αθρόα και πλήρως ανεξέλεγκτη λαθρομετανάστευση. Έτσι επέτρεψαν την διασκόρπιση νέο-βαρβάρων στην χώρα μας και έτσι διέλυσαν τον κοινωνικό της ιστό. Έσβησαν χωρίς τύψεις τους Αγρότες, και την Αγροτική παραγωγή.
- Είναι οι ίδιοι που με το κόλπο του χρηματιστηρίου οδήγησαν το ιδιωτικό χρήμα στους εντολείς τους, στο εξωτερικό. Είναι αυτοί που προετοίμασαν την λεηλασία των διαφόρων ταμείων. Είναι αυτοί που κανονίζουν για τους εαυτούς τους την μερίδα του λέοντος και για τους άλλους ούτε απλά πινάκια φακής. Διασώζουν τους τραπεζίτες αδιαφορούν για τους πολίτες.
- Έπειτα πώς να ξεχάσουμε που μερικοί γιατροί και φαρμακοποιοί έκαναν πάρτι με τις φαρμακευτικές εταιρείες. Πώς να αγνοήσουμε τους Εφοριακούς και τους Τελώνες που την είχαν και την έχουν στημένη στη γωνία. Τους Πανεπιστημιακούς, που με τις κλίκες και τον νεποτισμό τους, κατάντησαν τα πανεπιστήμια οικογενειακή υπόθεση. Μερικοί από αυτούς εργάστηκαν –τυχαία; ποιόν εξυπηρετούσαν, άραγε; - μεθοδικά και για την αλλοίωση της Ιστορίας μας, κι εμείς σχεδόν το ανεχτήκαμε. Αλλά πώς να ξεχάσουμε την Τοπική αυτοδιοίκηση (Βλαχοδήμαρχοι) που ανεδείχθη μεγάλη εστία ρεμούλας. Μαζί με τους κατά τόπους εργολάβους ασύδοτα σπατάλησαν ιδιοτελώς τους πόρους των πολιτών. Η διαφθορά φθάνει σχεδόν παντού. Με λίγα λόγια όποιος διέθετε θώκο, μπορούσε και να λεηλατήσει. Και οι περισσότεροι το έκαναν.
Αλλά και εμείς ο καθένας ξεχωριστά, έχουμε ευθηνή. Γιατί εγκαταλείψαμε τις αξίες που βρήκαμε. Αδιαφορήσαμε για τις συνέπειες των δράσεων μας στο περιβάλλον, εγκαταλείψαμε την παραγωγή μας. Βολευτήκαμε στα υπάρχοντά μας και τα ‘πτυχία’ μας αδιαφορώντας για την ουσία. Ανεχτήκαμε τον κομματισμό. Ανεχτήκαμε την υποβαθμισμένη τηλεόραση και τους διάφορους ‘ανώμαλους’ που μας παρουσιάζουν εκπομπές. Επιτρέψαμε στους θολο-κουλτουριάρηδες να μας δίνουν ξυλοκέρατα. Κάναμε τις εκτρώσεις εθνικό σπορ, αλλά μας ενδιέφερε μόνο η ‘πρόοδος’. Κατανοήσαμε όμως τι είναι πρόοδος;
Δυστυχώς, πνευματικό βαρομετρικό χαμηλό. Δεν υψώσαμε ανάστημα. Το τίμημα θα το πληρώσουμε τώρα. Ήδη, βρισκόμαστε σε μια κατάσταση που προετοιμάστηκε μεθοδικά, από ξένα κέντρα, ξένα γραφεία ή οίκους, με την συνενοχή και συνέργεια των ‘δικών’ μας. Σταθήκαμε αδαείς. Μπουνταλάδες. Κάθε μέρα πέφτει στα κεφάλια μας σταγόνα – σταγόνα η νέα κατάσταση, από τους εντεταλμένους. Οι τοκογλύφοι που μας έχουν τυλίξει σε μερικές κόλλες χαρτί, έρχονται. Κάθε μέρα θα μαθαίνουμε και κάτι που δεν το είχαμε φανταστεί. Τώρα οδεύουμε στην πτώχευση, οδεύουμε στο γκρεμό ως πρόβατα.
EL. ST
