15/04/2011
Ανάλογο χάσμα απόψεων που επίσης έχει λάβει τις διαστάσεις αντιπαράθεσης ευρωπαϊκού Βορρά-Νότου είναι και το μεταναστευτικό όπου οι νότιες χώρες διαμαρτύρονται πως έχουν αφεθεί στην τύχη τους να αντιμετωπίσουν με τους δικούς τους πόρους τα κύματα μεταναστών από την Ασία και την Αφρική ενώ οι βόρειες χώρες συνεχίζουν τα κηρύγματα περί ανεκτικότητας και ανάγκης καταπολέμησης της ξενοφοβίας.
Στο επίκεντρο της συζήτησης είναι η μεταχείριση της οποίας θα τυγχάνουν οι μετανάστες οι οποίοι φθάνουν κατά χιλιάδες στις ακτές των νοτίων χωρών της ΕΕ: αυτές ζητούν να διευκολύνονται οι μετανάστες στην προώθησή τους προς τις βόρειες χώρες της Ένωσης οι οποίες έχουν χαμηλότερη αναλογία μεταναστών προς το γηγενή πληθυσμό τους απ’ότι οι ίδιες.
Ωστόσο, οι συνθήκες Δουβλίνο Ι και ΙΙ ορίζουν πως ακόμη και αν ένας μετανάστης καταφέρει και ταξιδεύσει σε βόρεια χώρα της ΕΕ, εφόσον συλληφθεί εκεί θα πρέπει να μεταφερθεί στην πρώτη χώρα της Ένωσης στην οποία εισήλθε και που συνήθως ανήκει στον ευρωπαϊκό νότο.
Οι χώρες του ευρωπαϊκού νότου επικαλούνται την περίφημη ευρωπαϊκή αλληλεγγύη για να επιτευχθεί η χαλάρωση των κανονισμών αλλά και την αύξηση της ξενοφοβίας και του ρατσισμού μεταξύ των κατοίκων τους εξαιτίας της ακατάσχετης εισροής μεταναστών η οποία αυξάνεται διαρκώς και λόγω του ξεσπάσματος της αραβικής εξέγερσης.
Οι αναλυτές εκτιμούν πως όσο θα περνάει ο καιρός και θα αυξάνονται οι αριθμοί αράβων και αφρικανών που καταφθάνουν στις ευρωπαϊκές ακτές, τόσο το μεταναστευτικό θα αυξάνει τη βαρύτητά του ως αγκάθι στις σχέσεις ευρωπαϊκού βορρά και νότου, το οποίο σε συνδυασμό με τη διχογνωμία στα οικονομικά θέματα μπορεί ακόμη και να απειλήσει τη συνοχή της ΕΕ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου