Σάββατο, 25 Ιουνίου 2011
Η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΜΑΡΑΘΩΝΑ ΚΑΙ Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΣΗΜΕΡΑ
13 Αυγούστου τοῦ 490 π.Χ. Ημέρα σύμβολο, όχι μόνο γι τὰ Ελληνικά δεδομένα αλλὰ
καὶ ὁλόκληρη τὴν Ευρωπαϊκή ἱστορία. Ἑκείνη την μέρα κρίθηκε το μέλλον ολοκλήρου
τοῦ παγκοσμίου πολιτισμοῦ. Οἱ Ἕλληνες, με προεξέχοντες τους Αθηναίους, αλλά και
τους Πλαταιεις, στην....
πρώτη ανοιχτή μάχη μεταξύ τοῦ ανατολικοῦ δεσποτισμοῦ και
τοῦ ελληνικοῦ ορθολογικοῦ πνεύματος έγραψαν μια από τις λαμπρότερες σελίδες της
παγκοσμίου ιστορίας.
Ο Μιλτιάδης, άριστος γνώστης της περσικής πολεμικής τεχνικής, ηγήθηκε της
εκστρατείας εναντίον των Περσών. Η εποχή της αθωοτητος έχει τελειώσει, οι
Έλληνες έχουν πλέον συνειδητοποιήσει ότι οι Πέρσες είναι προ των πυλών και
προπαρασκευάζονται για την κατάκτηση της Ελλάδος στα πλαίσια της επεκτατικής
τους πολιτικής. Στο πλευρό τους οι κατακτημένοι λαοί συμπεριλαμβανομένων των
ελληνικών πληθυσμών της Ιωνίας, αλλά και Έλληνες, όπως ο Ιππίας, που από την
κατάκτηση της Ελλάδος προσδοκούσε την ανάληψη της εξουσίας. Αφορμή του
πολέμου στάθηκε η ναυτική βοήθεια που παρείχε η Αθήνα και η Ερέτρια στην Ιώνια
κατά την Ιωνική Επανάσταση. Ο βασιλέας των Περσών, Δαρείος, αποφάσισε την
παραδειγματική τιμωρία των περιοχών αυτών η πραγματικότητα, ωστόσο, ήταν
διαφορετική. Ο πόλεμος εναντίον του ελληνικού κορμού ητο αναπόφευκτος καθώς η
Περσική Αυτοκρατορία μοιραία θα επεκτείνετο και προς δυσμάς. Οι Πέρσες, αφού
έπλευσαν μέσω του Αιγαίου, αποβιβάστηκαν στην Ερέτρια και την κατέστρεψαν
ολοσχερώς. Συνεχίζουν τον διάπλου και πραγματοποιούν τελική απόβαση στον
Μαραθώνα. Η περιοχή αυτή αποτελεί μεγίστης σημασίας στρατηγικό σημείο υπέρ
των Ελλήνων, καθώς α)οι Αθηναίοι θα είχαν το προβάδισμα των κινήσεων β) θα
εμπόδιζαν την προσάρτηση μηδισαντων ελλήνων στο περσικό στράτευμα γ) το
ιππικό των Περσών θα ητο ανίσχυρο λογω της μορφολογίας του εδάφους. Οι
Έλληνες μετέβησαν στον Μαραθώνα όπου και διέμειναν επί 6 με 9 περίπου μέρες.
Στρατοπέδευσαν στο Ηράκλειο, περιοχή του Μαραθώνα. Στο διάστημα αυτό
εμφανίστηκαν και οι 1000 Πλαταιεις που, αυτοβούλως, έδωσαν το δυναμικό παρόν
στο πεδίο της μάχης μαζί με τους 10.000 Αθηναίους. Ο αριθμός των Περσών δεν
είναι πλήρως εξακριβωμένος – οι διάφορες πηγές τους υπολογίζουν από 110.000
έως 30.000 .Το σχέδιο του Μιλτιαδου προέβλεπε τα εξής: Οι Πέρσες πολεμούσαν
έχοντας ενισχυμένο το κέντρο και αποδυναμωμένα τα άκρα. Αυτό που ουσιαστικά
έπρεπε να κάνει η ελληνική φάλαγγα ήταν να περικυκλώσει το περσικό στράτευμα
και να το συνθλίψει έχοντας το στριμωγμένο στα δυο άκρα. Έτσι ο Μιλτιάδης
αποφασίζει την ενίσχυση των ελληνικών ακρών και την αποδυνάμωση του κέντρου.
Τα άκρα αποκτούν μεγαλύτερο βάθος, 8 αντρών καὶ στο κέντρο μειώνεται το βάθος
στους 4 άντρες. Τα άκρα εν τέλει, ακλουθώντας πιστά τις διαταγές του Μιλτιαδου,
περικύκλωσαν τους Πέρσες και συνέκλιναν προς το περσικό κέντρο. Το σχέδιο
στέφθηκε με επιτυχία. Οι Πέρσες μη έχοντας ελπίδα ,όχι απλά νίκης αλλά και
επιβίωσης, τράπηκαν σε φυγή επιστρέφοντας στα πλοία τους. Το σκηνικό της μάχης
συνεχίστηκε με τους Έλληνες να καταδιώκουν τα περσικά στρατεύματα μέχρι το
σημείο αποβίβασης τους, στην σημερινή περιοχή του Σχοινιά.
Μέσα στο πεδίο της μάχης ανεδείχθησαν σπουδαίες ηρωικές φυσιογνωμίες όπως
του Καλλιμάχου, ο οποίος θανατώθηκε από τα περσικά δόρατα, που ωστόσο λόγο
της κλίσης τους κατάφεραν να τον κρατήσουν όρθια στάση! Το γεγονός αυτό
προξένησε τεραστία εντύπωση στους Πέρσες δημιουργώντας την εντύπωση ότι
ακόμα και νεκροί οι Έλληνες παραμένουν όρθιοι! Ο δε αδελφός του Αισχύλου,
Κυνεγειρος, στην προσπάθεια να εμποδίσει τα εχθρικά πλοία να φύγουν κρατούσε
με το ένα χέρι την πρύμνη του περσικού πλοίου. Οι Πέρσες του το ακρωτηριάζουν.
Συνεχίζει με το δεύτερο χέρι το οποίο επίσης κόβουν. Δεν παραιτείται ωστόσο.
Δαγκώνει το πλοίο κρατώντας το με όση δύναμη του απέμεινε. Έπεσε ηρωικά όταν
οι εχθροί του αφαίρεσαν το κεφάλι. Τα πλοία τελικως αναχωρούν. Σκοπός τους όμως
δεν είναι να επιστρέψουν στην Περσία, αλλά να επιχειρήσουν νέα απόβαση στο
Φάληρο. Η διορατικότητα του Μιλτιαδου όμως του επέτρεψε να γνωρίζει τις επόμενες
κινήσεις των Περσών. Έστειλε αμέσως αγγελιαφόρο, τον Θέρσιππο, να αναγγείλει
στους Αθηναίους το μήνυμα της νίκης ούτος ώστε να γνωρίζουν ότι οι Αθηναίοι
κατέστειλαν την εκεί ισχύ των Περσών και να είναι έτοιμοι για ενδεχόμενο εκ νέου
χτύπημα από την πλευρά του Φαλήρου. Ο Θέρσιππος μετά από μια ασταμάτητη,
γεμάτη κακουχίες, δύσκολες καιρικές συνθήκες (ας θυμηθούμε ότι ήταν καλοκαίρι και
η θερμοκρασία υψηλή) διαδρομή από τον Μαραθώνα έως την Αθήνα καταφέρνει να
φτάσει μέχρι τα πρώτους οικισμούς. Οι δυνάμεις του δεν του επιτρέπουν να
συνεχίσει την πορεία του. Συναντά τους πρώτους κατοίκους. Με μια τελευταία ανάσα
που του απομένει μεταδίδει το μήνυμα της νίκης… ¨νενικηκαμεν¨! Τα σώμα του
γενναίου αυτού Αθηναίου σωριάζεται αμέσως στο έδαφος. Με την τελευταία του
πνοή επέλεξε να αναγγείλει την νίκη επί του βαρβάρου κατακτητου, τον θρίαμβο της
Ελλάδος έναντι του ανατολισμου. Οι Πέρσες, όπως σωστά προέβλεψε ο Μιλτιάδης,
προσέγγιζαν τις ακτές του Φαλήρου. Ο Μιλτιάδης αφήνει πίσω του τον Αριστείδη να
φυλάει τὰ λάφυρα του πολέμου και μαζὶ μὲ τοὺς Έλληνες οπλίτες επιστρέφουν στην
Αθηνα. Οι Πέρσες και μόνο στην θέα των αθηναϊκών ασπίδων να γυαλίζουν στον
ήλιο, δίστασαν να αποβιβαστούν και επέστρεψαν ηττημένοι, σε άθλια κατάσταση
στην Περσία. Με αυτόν τον τρόπο κλείνει το έπος του Μαραθωνος, μέχρι το 480 π.Χ
όπου οι Πέρσες θα δοκιμάσουν νέες επιχειρήσεις αλλά θα βρουν αντίσταση στις
Θερμοπύλες.
Έκπληξη προκαλεί η μνεία που κάνει ο Θουκυδίδης στην Ευρώπη, «Μήδοι
ανεχώρησαν εκ της Ευρώπης νικηθέντες και ναυσί και πεζώ υπό των Ελλήνων»
(Θουκυδίδης Α΄ 89), αλλα και ο Πλατωνας «Η Περσών επίθεσις τοις Έλλησιν,
ίσως δε σχεδόν άπασιν τοις την Ευρώπην οικούσιν εγένετο» (Πλάτων, Νόμοι
698 Β). Ανάλογες αναφορές κάνει ο ίδιος στον «Μενέξενο» αλλά και ο Λυσίας
στον «επιτάφιο».
Ευρωπαίοι και όχι μόνο, διανοητές, διαχρονικά, τίμησαν, τιμούν και μνημονεύουν
το έπος του Μαραθώνα θεωρώντας το ως το σημείο εκείνο στο οποίο κρίθηκε η
παγκόσμιος και δη, η ευρωπαϊκή ιστορία. Ο W. Duran στο έργο του «Παγκόσμια
ιστορία του πολιτισμού» (1885 – 1981), τόμος Β, αναφέρει « Ο Ελληνο – Περσικός
πόλεμος ήτο η σημαντικοτέρα σύγκρουσις της ευρωπαϊκής ιστορίας, διότι κατέστησε
δυνατην την υπαρξιν της Ευρώπης. Κατέκτησε δια τον Δυτικόν Πολιτισμόν την
ευκαιρίαν να αναπτύξη την ιδικήν του οικονομικήν ζωήν δίχως το βάρος του φόρου
υποτελείας προς τους ξένους- και τους ιδικούς τους θεσμούς, ελεύθερος από κάθε
επιβολήν των βασιλέων της Ανατολής». Ο Ροβεσπιέρος (1758 – 1794), ηγέτης της
γαλλικής επανάστασης, αναφέρει τα εξής «θα προτιμούσα να είμαι ένας από τους
γιούς του Αριστείδη, μεγαλωμένος στο Πρυτανείο, με δαπάνες της δημοκρατίας,
παρά ο επίδοξος κληρονόμος του Ξέρξη, γεννημένος στον βούρκο των αυλών, για
να πάρω έναν θρόνο διακοσμημένο με τον εξευτελισμό των λαών, που θα λάμπει
από την δημόσια αθλιότητα…». Ο δε Childe Harolds Pilgrimage λέει χαρακτηριστικά
για τον Μαραθώνα «Όπως το πρωινό μίας δόξας μακρινής πολύτιμης, τότε που ο
Μαραθώνας έγινε λέξη μαγική…». Τα παραδείγματα στην διεθνή βιβλιογραφία είναι
πλέον των αρκετών. Η αναφορά όλων είναι σχεδόν αδύνατη λόγω χώρου αλλά και
λόγω του χρόνου σας, τον οποίο κινδυνεύω να καταχραστώ. Αξίζει να αναφερθεί
ότι πλην των διανοητών η ηρωική αυτή σελίδα της ελληνικής ιστορίας επηρέασε και
τον καλλιτεχνικό χώρο. Συνετέθη το έργο «Ο Μιλτιάδης στον Μαραθώνα» το οποίο
παρουσιάστηκε στην Όπερα των Παρισίων, αλλά και «Η μέρα του Μαραθώνα» το
1793.
Ο σύγχρονος παγκόσμιος πολιτισμός, υποκλινόμενος στην λαμπρό αυτό έπος
του ελληνισμού, ιδιαίτερα εν έτει 2010, την επέτειο δηλαδή των 2.500 χρόνων από
την ημέρα της μάχης, διοργάνωσε τόσο σε κρατικό (αξίζει να αναφερθεί η Κίνα. Η
οποία πέραν των ομιλιών, συνεδρίων, αφισών, τύπωση γραμματοσήμων με θέμα
την μάχη προχώρησε και σε αδερφοποίηση της πόλης Ξιάνμεν με τον Μαραθώνα),
όσο και ευρωπαικό επίπεδο, με την συνάντηση εκπροσώπων των κρατών στον
ιερό χώρο του Μαραθώνος. Τα ελληνικά - ολυμπιακά ιδεώδη της ευγενούς άμιλλας,
αγωνιστικότητος, αυτοθυσίας και δημοκρατίας κέντρισαν για άλλη μία φορά το
ενδιαφέρον της οικουμένης.
Ελλήνων προμαχούντες Αθηναίοι Μαραθώνι, χρυσοφόρων Μήδων εστόρεσαν
δύναμιν
•
(Αμυνόμενοι υπέρ των Ελλήνων οι Αθηναίοι στον Μαραθώνα, κατέστρεψαν
τη δύναμη των χρυσοντυμένων Περσών)
Σιμωνίδης ὁ Κεῖος
Κι αν είναι να πεθάνωμε γιά τήν 'Ελλάδα, Θεία είναι ή δάφνη, μιά φορά κανείς
πεθαίνει.
ΙΦΙΚΡΑΤΗΣ
καὶ ὁλόκληρη τὴν Ευρωπαϊκή ἱστορία. Ἑκείνη την μέρα κρίθηκε το μέλλον ολοκλήρου
τοῦ παγκοσμίου πολιτισμοῦ. Οἱ Ἕλληνες, με προεξέχοντες τους Αθηναίους, αλλά και
τους Πλαταιεις, στην....
πρώτη ανοιχτή μάχη μεταξύ τοῦ ανατολικοῦ δεσποτισμοῦ και
τοῦ ελληνικοῦ ορθολογικοῦ πνεύματος έγραψαν μια από τις λαμπρότερες σελίδες της
παγκοσμίου ιστορίας.
Ο Μιλτιάδης, άριστος γνώστης της περσικής πολεμικής τεχνικής, ηγήθηκε της
εκστρατείας εναντίον των Περσών. Η εποχή της αθωοτητος έχει τελειώσει, οι
Έλληνες έχουν πλέον συνειδητοποιήσει ότι οι Πέρσες είναι προ των πυλών και
προπαρασκευάζονται για την κατάκτηση της Ελλάδος στα πλαίσια της επεκτατικής
τους πολιτικής. Στο πλευρό τους οι κατακτημένοι λαοί συμπεριλαμβανομένων των
ελληνικών πληθυσμών της Ιωνίας, αλλά και Έλληνες, όπως ο Ιππίας, που από την
κατάκτηση της Ελλάδος προσδοκούσε την ανάληψη της εξουσίας. Αφορμή του
πολέμου στάθηκε η ναυτική βοήθεια που παρείχε η Αθήνα και η Ερέτρια στην Ιώνια
κατά την Ιωνική Επανάσταση. Ο βασιλέας των Περσών, Δαρείος, αποφάσισε την
παραδειγματική τιμωρία των περιοχών αυτών η πραγματικότητα, ωστόσο, ήταν
διαφορετική. Ο πόλεμος εναντίον του ελληνικού κορμού ητο αναπόφευκτος καθώς η
Περσική Αυτοκρατορία μοιραία θα επεκτείνετο και προς δυσμάς. Οι Πέρσες, αφού
έπλευσαν μέσω του Αιγαίου, αποβιβάστηκαν στην Ερέτρια και την κατέστρεψαν
ολοσχερώς. Συνεχίζουν τον διάπλου και πραγματοποιούν τελική απόβαση στον
Μαραθώνα. Η περιοχή αυτή αποτελεί μεγίστης σημασίας στρατηγικό σημείο υπέρ
των Ελλήνων, καθώς α)οι Αθηναίοι θα είχαν το προβάδισμα των κινήσεων β) θα
εμπόδιζαν την προσάρτηση μηδισαντων ελλήνων στο περσικό στράτευμα γ) το
ιππικό των Περσών θα ητο ανίσχυρο λογω της μορφολογίας του εδάφους. Οι
Έλληνες μετέβησαν στον Μαραθώνα όπου και διέμειναν επί 6 με 9 περίπου μέρες.
Στρατοπέδευσαν στο Ηράκλειο, περιοχή του Μαραθώνα. Στο διάστημα αυτό
εμφανίστηκαν και οι 1000 Πλαταιεις που, αυτοβούλως, έδωσαν το δυναμικό παρόν
στο πεδίο της μάχης μαζί με τους 10.000 Αθηναίους. Ο αριθμός των Περσών δεν
είναι πλήρως εξακριβωμένος – οι διάφορες πηγές τους υπολογίζουν από 110.000
έως 30.000 .Το σχέδιο του Μιλτιαδου προέβλεπε τα εξής: Οι Πέρσες πολεμούσαν
έχοντας ενισχυμένο το κέντρο και αποδυναμωμένα τα άκρα. Αυτό που ουσιαστικά
έπρεπε να κάνει η ελληνική φάλαγγα ήταν να περικυκλώσει το περσικό στράτευμα
και να το συνθλίψει έχοντας το στριμωγμένο στα δυο άκρα. Έτσι ο Μιλτιάδης
αποφασίζει την ενίσχυση των ελληνικών ακρών και την αποδυνάμωση του κέντρου.
Τα άκρα αποκτούν μεγαλύτερο βάθος, 8 αντρών καὶ στο κέντρο μειώνεται το βάθος
στους 4 άντρες. Τα άκρα εν τέλει, ακλουθώντας πιστά τις διαταγές του Μιλτιαδου,
περικύκλωσαν τους Πέρσες και συνέκλιναν προς το περσικό κέντρο. Το σχέδιο
στέφθηκε με επιτυχία. Οι Πέρσες μη έχοντας ελπίδα ,όχι απλά νίκης αλλά και
επιβίωσης, τράπηκαν σε φυγή επιστρέφοντας στα πλοία τους. Το σκηνικό της μάχης
συνεχίστηκε με τους Έλληνες να καταδιώκουν τα περσικά στρατεύματα μέχρι το
σημείο αποβίβασης τους, στην σημερινή περιοχή του Σχοινιά.
Μέσα στο πεδίο της μάχης ανεδείχθησαν σπουδαίες ηρωικές φυσιογνωμίες όπως
του Καλλιμάχου, ο οποίος θανατώθηκε από τα περσικά δόρατα, που ωστόσο λόγο
της κλίσης τους κατάφεραν να τον κρατήσουν όρθια στάση! Το γεγονός αυτό
προξένησε τεραστία εντύπωση στους Πέρσες δημιουργώντας την εντύπωση ότι
ακόμα και νεκροί οι Έλληνες παραμένουν όρθιοι! Ο δε αδελφός του Αισχύλου,
Κυνεγειρος, στην προσπάθεια να εμποδίσει τα εχθρικά πλοία να φύγουν κρατούσε
με το ένα χέρι την πρύμνη του περσικού πλοίου. Οι Πέρσες του το ακρωτηριάζουν.
Συνεχίζει με το δεύτερο χέρι το οποίο επίσης κόβουν. Δεν παραιτείται ωστόσο.
Δαγκώνει το πλοίο κρατώντας το με όση δύναμη του απέμεινε. Έπεσε ηρωικά όταν
οι εχθροί του αφαίρεσαν το κεφάλι. Τα πλοία τελικως αναχωρούν. Σκοπός τους όμως
δεν είναι να επιστρέψουν στην Περσία, αλλά να επιχειρήσουν νέα απόβαση στο
Φάληρο. Η διορατικότητα του Μιλτιαδου όμως του επέτρεψε να γνωρίζει τις επόμενες
κινήσεις των Περσών. Έστειλε αμέσως αγγελιαφόρο, τον Θέρσιππο, να αναγγείλει
στους Αθηναίους το μήνυμα της νίκης ούτος ώστε να γνωρίζουν ότι οι Αθηναίοι
κατέστειλαν την εκεί ισχύ των Περσών και να είναι έτοιμοι για ενδεχόμενο εκ νέου
χτύπημα από την πλευρά του Φαλήρου. Ο Θέρσιππος μετά από μια ασταμάτητη,
γεμάτη κακουχίες, δύσκολες καιρικές συνθήκες (ας θυμηθούμε ότι ήταν καλοκαίρι και
η θερμοκρασία υψηλή) διαδρομή από τον Μαραθώνα έως την Αθήνα καταφέρνει να
φτάσει μέχρι τα πρώτους οικισμούς. Οι δυνάμεις του δεν του επιτρέπουν να
συνεχίσει την πορεία του. Συναντά τους πρώτους κατοίκους. Με μια τελευταία ανάσα
που του απομένει μεταδίδει το μήνυμα της νίκης… ¨νενικηκαμεν¨! Τα σώμα του
γενναίου αυτού Αθηναίου σωριάζεται αμέσως στο έδαφος. Με την τελευταία του
πνοή επέλεξε να αναγγείλει την νίκη επί του βαρβάρου κατακτητου, τον θρίαμβο της
Ελλάδος έναντι του ανατολισμου. Οι Πέρσες, όπως σωστά προέβλεψε ο Μιλτιάδης,
προσέγγιζαν τις ακτές του Φαλήρου. Ο Μιλτιάδης αφήνει πίσω του τον Αριστείδη να
φυλάει τὰ λάφυρα του πολέμου και μαζὶ μὲ τοὺς Έλληνες οπλίτες επιστρέφουν στην
Αθηνα. Οι Πέρσες και μόνο στην θέα των αθηναϊκών ασπίδων να γυαλίζουν στον
ήλιο, δίστασαν να αποβιβαστούν και επέστρεψαν ηττημένοι, σε άθλια κατάσταση
στην Περσία. Με αυτόν τον τρόπο κλείνει το έπος του Μαραθωνος, μέχρι το 480 π.Χ
όπου οι Πέρσες θα δοκιμάσουν νέες επιχειρήσεις αλλά θα βρουν αντίσταση στις
Θερμοπύλες.
Έκπληξη προκαλεί η μνεία που κάνει ο Θουκυδίδης στην Ευρώπη, «Μήδοι
ανεχώρησαν εκ της Ευρώπης νικηθέντες και ναυσί και πεζώ υπό των Ελλήνων»
(Θουκυδίδης Α΄ 89), αλλα και ο Πλατωνας «Η Περσών επίθεσις τοις Έλλησιν,
ίσως δε σχεδόν άπασιν τοις την Ευρώπην οικούσιν εγένετο» (Πλάτων, Νόμοι
698 Β). Ανάλογες αναφορές κάνει ο ίδιος στον «Μενέξενο» αλλά και ο Λυσίας
στον «επιτάφιο».
Ευρωπαίοι και όχι μόνο, διανοητές, διαχρονικά, τίμησαν, τιμούν και μνημονεύουν
το έπος του Μαραθώνα θεωρώντας το ως το σημείο εκείνο στο οποίο κρίθηκε η
παγκόσμιος και δη, η ευρωπαϊκή ιστορία. Ο W. Duran στο έργο του «Παγκόσμια
ιστορία του πολιτισμού» (1885 – 1981), τόμος Β, αναφέρει « Ο Ελληνο – Περσικός
πόλεμος ήτο η σημαντικοτέρα σύγκρουσις της ευρωπαϊκής ιστορίας, διότι κατέστησε
δυνατην την υπαρξιν της Ευρώπης. Κατέκτησε δια τον Δυτικόν Πολιτισμόν την
ευκαιρίαν να αναπτύξη την ιδικήν του οικονομικήν ζωήν δίχως το βάρος του φόρου
υποτελείας προς τους ξένους- και τους ιδικούς τους θεσμούς, ελεύθερος από κάθε
επιβολήν των βασιλέων της Ανατολής». Ο Ροβεσπιέρος (1758 – 1794), ηγέτης της
γαλλικής επανάστασης, αναφέρει τα εξής «θα προτιμούσα να είμαι ένας από τους
γιούς του Αριστείδη, μεγαλωμένος στο Πρυτανείο, με δαπάνες της δημοκρατίας,
παρά ο επίδοξος κληρονόμος του Ξέρξη, γεννημένος στον βούρκο των αυλών, για
να πάρω έναν θρόνο διακοσμημένο με τον εξευτελισμό των λαών, που θα λάμπει
από την δημόσια αθλιότητα…». Ο δε Childe Harolds Pilgrimage λέει χαρακτηριστικά
για τον Μαραθώνα «Όπως το πρωινό μίας δόξας μακρινής πολύτιμης, τότε που ο
Μαραθώνας έγινε λέξη μαγική…». Τα παραδείγματα στην διεθνή βιβλιογραφία είναι
πλέον των αρκετών. Η αναφορά όλων είναι σχεδόν αδύνατη λόγω χώρου αλλά και
λόγω του χρόνου σας, τον οποίο κινδυνεύω να καταχραστώ. Αξίζει να αναφερθεί
ότι πλην των διανοητών η ηρωική αυτή σελίδα της ελληνικής ιστορίας επηρέασε και
τον καλλιτεχνικό χώρο. Συνετέθη το έργο «Ο Μιλτιάδης στον Μαραθώνα» το οποίο
παρουσιάστηκε στην Όπερα των Παρισίων, αλλά και «Η μέρα του Μαραθώνα» το
1793.
Ο σύγχρονος παγκόσμιος πολιτισμός, υποκλινόμενος στην λαμπρό αυτό έπος
του ελληνισμού, ιδιαίτερα εν έτει 2010, την επέτειο δηλαδή των 2.500 χρόνων από
την ημέρα της μάχης, διοργάνωσε τόσο σε κρατικό (αξίζει να αναφερθεί η Κίνα. Η
οποία πέραν των ομιλιών, συνεδρίων, αφισών, τύπωση γραμματοσήμων με θέμα
την μάχη προχώρησε και σε αδερφοποίηση της πόλης Ξιάνμεν με τον Μαραθώνα),
όσο και ευρωπαικό επίπεδο, με την συνάντηση εκπροσώπων των κρατών στον
ιερό χώρο του Μαραθώνος. Τα ελληνικά - ολυμπιακά ιδεώδη της ευγενούς άμιλλας,
αγωνιστικότητος, αυτοθυσίας και δημοκρατίας κέντρισαν για άλλη μία φορά το
ενδιαφέρον της οικουμένης.
Ελλήνων προμαχούντες Αθηναίοι Μαραθώνι, χρυσοφόρων Μήδων εστόρεσαν
δύναμιν
•
(Αμυνόμενοι υπέρ των Ελλήνων οι Αθηναίοι στον Μαραθώνα, κατέστρεψαν
τη δύναμη των χρυσοντυμένων Περσών)
Σιμωνίδης ὁ Κεῖος
Κι αν είναι να πεθάνωμε γιά τήν 'Ελλάδα, Θεία είναι ή δάφνη, μιά φορά κανείς
πεθαίνει.
ΙΦΙΚΡΑΤΗΣ
6 σχόλια:
- ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΟΛΟΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΝΑ ΚΑΤΕΒΟΥΜΕ ΚΑΤΩ ΚΑΙ ΝΑ ΔΙΩΞΟΥΜΕ TO ΕΒΡΑΪΚΟ ΠΑΣΟΚ! ΠΑΝΕ ΜΕ ΤΟΝ ΟΡΥΚΤΟ ΠΛΟΥΤΟ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΟΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΕΒΡΑΙΟΙ ΤΑ ΧΡΕΗ ΤΟΥΣ ΑΠΟ ΤΑ ΙΔΙΑ ΚΟΛΠΑ ΠΟΥ ΚΑΝΑΝΕ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ! ΌΠΩΣ Η ΣΤΗΜΕΝΗ ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ ΤΟΥ 1929 ΤΟΤΕ ΧΑΣΑΝΕ ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ ΚΑΙ ΚΕΡΔΙΣΑΝ ΟΛΟΙ ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ! ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΕΙΝΑΙ ΕΞΑΓΟΡΑΣΜΕΝΟ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΕΒΡΑΙΟΥΣ ΟΛΟΣ Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΛΑΟΣ ΞΕΡΕΙ ΟΤΙ ΤΟ ΜΕΣΟΠΡΟΘΕΣΜΟ ΘΑ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΕΙ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ, ΑΥΤΟΙ ΔΕΝ ΤΟ ΞΕΡΟΥΝ? ΕΧΟΥΝ ΠΑΡΕΙ ΠΟΛΛΑ ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΨΗΦΙΣΟΥΝ ΤΟ ΜΕΣΟΠΡΟΘΕΣΜΟ ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ! ΤΟ ΠΟΛΙΤΕΥΜΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΕΦΘΑΡΜΕΝΟ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΧΟΥΝΤΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΚΑΜΟΥΦΛΑΡΙΣΜΕΝΟΣ ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΤΟ ΠΟΛΙΤΕΥΜΑ ΣΕ ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΟΠΩΣ ΣΤΗΝ ΕΛΒΕΤΙΑ! ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΑΛΛΑΓΟΥΜΕ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ ΜΙΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ!
- Κρίθηκε το μέλλον του παγκόσμιου πολιτισμού ναι,μόνο που δεν ήξεραν οι Έλληνες την εποχή εκείνη τη σημασία της μάχης.Αποφάσισαν να δώσουν τη μάχη υπέρ βωμών και εστιών αγνοώντας το άδηλο μέλλον έτσι κι αλλιώς.
- ΤΟΤΕ ΚΑΤΑΦΕΡΑΜΕ ΚΑΙ ΔΙΩΞΑΜΕ ΤΟΥΣ ΠΕΡΣΕΣ ΚΑΙ ΩΡΑ ΑΝΟΙΞΑΜΕ ΜΟΝΟΙ ΜΑΣ ΤΑ ΣΥΝΟΡΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΚΑΛΟΔΕΧΟΜΑΣΤΕ!! ΤΟΥΣ ΚΑΝΑΜΕ ΜΑΛΙΣΤΑ ΠΡΩΤΗΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΟΣ ΜΑΣ ΚΙ ΕΜΕΙ ΟΙΚΙΟΘΕΛΩΣ ΠΗΡΑΜΕ ΤΗΝ ΔΕΥΤΕΡΗ ΘΕΣΗ!!! ΟΙΚΙΟΘΕΛΩΣ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΑΝΤΙΔΡΑΣΑΜΕ!!!
- ΕΥΓΕ!!! ΣΗΜΕΡΑ ΟΜΩΣ?? ΕΙΜΑΣΤΕ 10.000.000 ΚΟΤΕΣ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ 300 ΟΙ ΟΧΤΡΟΙ.. ΚΑΙ ΠΟΛΛΟΙ ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΑΝΑΜΕΣΑ ΜΑΣ..
- ΑΚΟΥΣΤΕ ΛΑΜΟΓΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ.
ΠΟΣΟ ΕΚΤΙΜΑΤΕ Η ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ ΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΟΡΓΑΝΙΣΜΩΝ ΚΑΙ ΜΕ ΠΟΙΟ ΓΝΩΜΟΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ; ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΗΣ ΜΕΤΟΧΗΣ ΤΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ;
ΚΑΙ ΕΓΩ ΣΑΣ ΛΕΩ ΡΕ ΑΛΗΤΕΣ ΟΤΙ Η ΔΕΗ ΑΠΟΤΙΜΑΤΑΙ ΜΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΣΕ 500.000.000.000 ΕΥΡΟΠΟΥΛΑ
ΚΑΙ Ο ΟΤΕ ΣΕ ΑΛΛΑ 500.000.000.000 ΕΥΡΟΠΟΥΛΑ - ΔΙΩΞΤΕ ΤΟΥΣ ΠΡΟΔΟΤΕΣ !!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου