Τρίτη, 28 Ιουνίου 2011
Η ΟΡΘΟΠΕΤΑΛΙΑ ΤΟΥ ΑΠΟΤΥΧΗΜΕΝΟΥ
Αν και παραγνωρίστηκε η σημασία της, ο πρωθυπουργός εκτός από την διάσημη πλέον φράση «λεφτά υπάρχουν» έχει εκστομίσει κι άλλη μία «προφητική» φράση η οποία έφερε κρυπτογραφημένη την πορεία της χώρας.
γράφει το ΜΑΡΙΚΑΚΙ
Αρχές του 2010 και όταν είχαν αρχίσει να μας ζώνουν τα φίδια για τα καλά όσον αφορά την οικονομία, μετά και την ανακοίνωση του ύψους του ελλείμματος, ο Παπανδρέου διέψευδε κατηγορηματικά την προσφυγή στο ΔΝΤ και την έξοδο από την ευρωζώνη. Η πρώτη διάψευση διαψεύστηκε μέσα σε λίγους μήνες (τσσ όλο μπερδεύομαι - δεν προσφύγαμε στο ΔΝΤ, αλλά στον "ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης" με συμμετοχή και τεχνογνωσία -κάργα- ΔΝΤ). Τώρα πότε θα διαψευστεί η δεύτερη, προς το παρόν άγνωστο...
Κάπου εκεί λοιπόν, μας είχε πει , παραπέμποντας και στο προσωπικό του πάθημα, ότι «το 2010 θα κάνουμε ορθοπεταλιά, (...) αλλά αυτή τη φορά δεν θα πέσουμε»!
Άλλη μια παραπλανητική φράση που δεν της δόθηκε η δέουσα σημασία. Γιατί αν το «λεφτά υπάρχουν» είχε λίγους μήνες ζωής, περίπου όσο διήρκεσε το περίφημο εκείνο «πρόγραμμα των εκατό ημερών», η «ορθοπεταλιά» ξεπεράστηκε πολύ γρήγορα από τα γεγονότα. Κι αν θεωρήθηκε ότι ο πρωθυπουργός ήθελε να σηματοδοτήσει τη «φυγή προς τα μπρος», την ταχεία αναμέτρηση με τα δημοσιονομικά ζητήματα, που ο ίδιος τα μετέτρεψε και σε ζητήματα ηθικής τάξης, σήμερα ενάμιση χρόνο μετά, συνειδητοποιούμε ότι υπάρχουν ορθοπεταλιές και ορθοπεταλιές και πως σίγουρα ο πρωθυπουργός δεν είχε στο νου του την πιο αθώα.
Γιατί αν κάποιος είχε κατα νου ξέγνοιαστες ορθοπεταλιές στο ίσωμα, όπως τις ήξερε από παλιά, από τα χρόνια της τριακονταπεντατούς περίπου Μεταπολίτευσης, τώρα ανακάλυπτε, ότι η ορθοπεταλιά δεν είναι παρά η ... στάση που επρόκειτο να του φορεθεί το μνημόνιο, αρχικά, και τώρα το Μεσοπρόθεσμο, στον ανηφορικό και αγριεμένο δρόμο που του έστρωσαν η κυβέρνηση σε συνεργασία με τις αγορές και τους δανειστές.
Επί μήνες κάνουμε πετάλι στο όρθιο, πάνω σε φουρτουνιασμένα νερά με το τροικανό- κυβερνητικό μπουλούκι να μας κυνηγάει χτυπώντας με τον βούρδουλα εμ να μην πέσουμε, εμ να μας εφαρμόσει εν κινήσει τη επόμενη δόση. Κάτι το οποίο ο πρωθυπουργός ονόμασε, όπως όλοι πλέον θα θυμούνται «επανάσταση του αυτονόητου», όρο που βέβαια πολλοί απέρριψαν θεωρώντας ότι η κατάσταση προσιδιάζει περισσότερο προς το αδιανόητο. Τώρα βέβαια όλο και περισσότεροι, τόσο μέσα στο πόπολο όσο και στο διεθνές λεφούσι των αναλυτών έγκυρων ή μη, έρχεται και αποφαίνεται ότι όλο το παραπάνω ακροβατικό είναι όχι μόνο αδιανόητο αλλά και ανόητο και αυτοχειριαστικό, άσε που δεν υπάρχει ποδήλατο.
Το βούτηξε εκείνος που προσπαθεί σήμερα να βάλει στη θέση της την αλυσίδα που κινεί τους τροχούς της κοινοβουλευτικής του ομάδας στους ρυθμούς του «Long Live the Mesoprothesmo(Mid-term program)». Η ώρα της ορθοπεταλιάς έχει πλέον επιστρέψει στον εμπνευστή της , τον κλέφτη του ποδηλάτου(και όποιον εποφθαλμιά τέτοιου είδους «τεχνογνωσία»), καθώς «ο ψεύτης και ο κλέφτης τον πρώτο χρόνο χαίρονται» που λέει και ο λαός. Όπου κλεμμένο ποδήλατο βάζει ο καθένας ό,τι νομίζει: μισθούς συντάξεις, εργασία, αξιοπρεπή βίο, μέλλον, κοινωνία, οικονομία, δημόσια περιουσία, πολύτιμα παραγωγικά εργαλεία, χώρα.
Σε όλα έχει βάλει χέρι ο περί ου ο λόγος και όλοι όσοι από φόβο ή υπολογισμό τον συντρέχουν. Ακόμα κι αν η αλυσίδα μπει στη θέση της, όμως το ποδήλατο είναι καταδικασμένο να πέσει όσο η κίνης του γίνεται όλο και πιο στατική...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου