ΚΥΡΙΕ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΕΙΣΤΕ ΑΝΤΙΔΗΜΟΚΡΑΤΗΣ !

Αναρτήθηκε από τον/την olympiada στο Ιουνίου 30, 2011

Γράφει ο Έλληνας

Μόλις προχθές που άρχισε η συζήτηση στη Βουλή για το ψηφισθέν τελικά Μεσοπρόθεσμο, ανεβήκατε στο βήμα της Βουλής και μεταξύ των άλλων, είπατε:

1^ον. «Δεν ζητώ να ακούσετε τις έξωθεν πιέσεις, αλλά την πατριωτική σας συνείδηση».

2^ον. «Ξέρω ότι η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ θα κάνει το καθήκον της απέναντι στο μέλλον, στα παιδιά μας. Και η ψήφος της αρκεί, για να σφραγίσουμε και τυπικά τη δημιουργία αυτής της νέας προοπτικής για την πατρίδα μας. Όμως, θέλω ακόμη και σήμερα, μερικές ώρες πριν από την κρίσιμη ψηφοφορία, να απευθυνθώ σε όλους τους συναδέλφους, σε όλα τα κόμματα, σε όλους τους πολιτικούς Αρχηγούς».

3^ον. «Η ψηφοφορία που θα ακολουθήσει, δεν είναι απλώς μια εθνική και πατριωτική μας υποχρέωση. Είναι και μια μεγάλη ευκαιρία για όλες τις δυνάμεις. Για τις δυνάμεις, που θέλουν η Ελλάδα να αφήσει πίσω της την κρίση, που θέλουν την Ελλάδα να αλλάξει, που θέλουν τις μεταρρυθμίσεις, που θέλουν να προχωρήσουμε σε μια καλύτερη πατρίδα. Και σε αυτό, θα επιμείνουμε μέχρι τέλους. Είναι ευκαιρία, με μια φωνή, να αποδείξουμε σε ολόκληρο τον κόσμο ότι είμαστε ενωμένοι. Ότι δεν μας διχάζουν οι σκοπιμότητες, αλλά ότι μας ενώνει το κοινό καλό. Ότι υπερβαίνουμε τους ίδιους μας τους εαυτούς και αφήνουμε οριστικά πίσω μας τα λάθη μας. Ναι, όλοι μπορεί να έχουμε κάνει λάθη. Όλοι είμαστε υπεύθυνοι για τη διόρθωση της πορείας της χώρας μας, άλλοι περισσότερο, άλλοι λιγότερο. Εμείς, όμως, αναλαμβάνουμε την ευθύνη σήμερα, την υπεύθυνη στάση απέναντι στην πατρίδα. Δεν σας καλώ απλώς να ψηφίσετε ένα νομοσχέδιο. Σας καλώ να ψηφίσετε με το χέρι στην καρδιά για την πατρίδα, για την Ελλάδα».

Αυτά τα παραπάνω είπατε και όπως αντιλαμβάνεσθε, μεταξύ των άλλων καλούσατε τους Βουλευτές αφενός του κόμματός σας να ψηφίσουν ΚΑΤΑ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ, όπως άλλωστε ορίζει και το Σύνταγμα και αφετέρου και τους βουλευτές των άλλων κομμάτων να πράξουν το ίδιο για «τη σωτηρία» (καταστροφή γράφω εγώ) της Πατρίδος. Δηλαδή καλούσατε τους βουλευτές των άλλων κομμάτων να κάνουν αυτό που έκανε ο δικός σας, για να τους διαγράψουν μετά οι άλλοι πολιτικοί «αρχηγοί», γιατί τελικά όλοι το ίδιο είστε.

Και τώρα στο ζητούμενο. Και ποιος είστε εσείς που μπορεί να εκφράσει τη συνείδηση του Βουλευτή Παναγιώτη Κουρουμπλή, αλλά και παλαιότερα άλλων (Σακοράφα, Δημαράς, Οικονόμου) που επειδή εφαρμόζουν το Σύνταγμα αλλά και αυτά που πρεσβεύει η συνείδησή τους, εσείς τους διαγράφετε με το έτσι θέλω;

Έχετε την εντύπωση ότι εσείς είστε η συνείδηση του Έθνους, και διαγράφετε τους βουλευτές, παραβιάζοντας ασύστολα διαρκώς το Σύνταγμα;

Γιατί άραγε δεν έχετε τα κότσια να τους περάσετε πειθαρχικό και να αποφασίσουν εκεί περί της διαγραφής ή μη;

Ο Κουρουμπλής, που δεν τον ξέρω τον άνθρωπο, αλλά απλά διάβασα το βιογραφικό του (το οποίο θα το δείτε παρακάτω) είναι ένας μαχητής και της ζωής και της δημοκρατίας και έκανε τόσα πράγματα στη ζωή του που εσείς ούτε τολμάτε να τα σκεφθείτε. Δεν μεγάλωσε σε πολιτική οικογένεια, ούτε πήρε δακτυλίδια και δεν αναδείχθηκε ούτε από τη σκιά του πατέρα του, ούτε από τις ωθήσεις της μαμάς του και την βουλευτική του έδρα δεν του τη χάρισε ούτε εσύ ούτε κανείς άλλος. Του την έδωσε επάξια ο Αιτωλοακαρνανικός λαός.

Τα ίδια ισχύουν και για σένα Σαμαρά, που το παίζετε όλοι δημοκράτες του γλυκού νερού.

ΕΛΛΗΝΑΣ

Βιογραφικό Παν Κουρουμπλή

Γεννήθηκε το 1951 στο Ματσούκι Αιτωλοακαρνανίας και κατάγεται από ποντιακή προσφυγική οικογένεια.

Το 1961, θύμα της έντονης παιδικής του περιέργειας, χάνει το φως του, από έκρηξη χειροβομβίδας και πρώιμα και προχρονολογημένα καλείται να λάβει αποφάσεις που σχεδόν όλοι οι άνθρωποι καλούνται να λάβουν σε μεγαλύτερη ηλικία. Πρέπει να αποφασίσει ποιο δρόμο θα επιλέξει στη ζωή του. Το δρόμο της υποταγής στο μοιραίο, στη μοιρολατρία και στην απραξία που γεννά η απαισιοδοξία μετά από ένα τέτοιο γεγονός ή θα επιλέξει το δρόμο των συγκρούσεων, των ρήξεων και των ανατροπών με τα τείχη του ρατσισμού, του αποκλεισμού και των προκαταλήψεων.

Δεν παραιτήθηκε. Σταθερά, αντισυμβατικά κι αποφασιστικά, με πυξίδα τη δύναμη της αισιοδοξίας και όπλα την ακαταμάχητη θέληση του και την ακράδαντη εμμονή, επιμονή και το πυρακτωμένο πείσμα του, ανοίγει νέους ορίζοντες με στοχεύσεις και σκοπεύσεις μια κοινωνία ανθρωποκεντρική χωρίς ρατσισμούς και αποκλεισμούς, μια κοινωνία αξιών και όχι των αξιωμάτων, μια κοινωνία αλληλεγγύης.

Τελειώνει το Δημοτικό και τις πρώτες τάξεις του Γυμνασίου στις Σχολές Τυφλών Θεσσαλονίκης και Αθήνας και συνεχίζει τις σπουδές του στο εξατάξιο Παπαστράτειο Γυμνάσιο Αγρινίου.

Πολιτικοποιείται πρώιμα και από τα μαθητικά του χρόνια ακόμη, συνειδητοποιεί τις αιτίες που περιθωριοποιούν τα πρόσωπα με ειδικές ανάγκες, ταυτίζοντάς τα με την ανικανότητα και την αντιπαραγωγικότητα. Είναι το γεγονός που τον επαναστατεί.

Στη συνέχεια εισάγεται με τις Πανελλήνιες Εξετάσεις στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, την οποία και τελειώνει με εξαιρετικές επιδόσεις στο Συνταγματικό και Διοικητικό Δίκαιο το 1979 (Βραβείο Αριστούχων Ιδρύματος Στασινόπουλου) και ξεκινά να εργάζεται ως Δικηγόρος.

Το 1974 συμμετέχει ενεργά στους αγώνες του Φοιτητικού και Λαϊκού κινήματος για ψωμί, παιδεία, ελευθερία.

Το 1975 εκλέγεται στο Δ.Σ. του Συλλόγου των Αιτωλοακαρνάνων φοιτητών και αναπτύσσει έντονη δράση στο Νομό γύρω από τα κοινωνικά και αγροτικά προβλήματα της περιοχής.

Το 1976-1981 ηγείται της κοινωνικής εξέγερσης των τυφλών της Ελλάδας για μόρφωση, ψωμί, δουλειά και όχι ζητιανιά, για κατοχύρωση των κοινωνικών τους δικαιωμάτων. Συγκρούεται με τους αντιδραστικούς κατεστημένους μηχανισμούς του κράτους, της εκκλησίας και των διαχειριστών της φιλανθρωπίας και διώκεται ακόμη και με το Νόμο 4000.

Για την κοινωνική του δράση τιμήθηκε πολλές φορές από ελληνικούς και διεθνής φορείς μεταξύ των οποίων το ίδρυμα Μ. ΣΤΑΣΙΝΟΠΟΥΛΟΥ, την Ένωση Ελλήνων Λογοτεχνών, τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο και τη Λέσχη Υγείας της Ευρώπης το 1995, ως ο Έλληνας με τη μεγαλύτερη κοινωνική δράση εκείνης της χρονιάς. Το 1998 εγγράφεται στη Σχολή Κοινωνιολογίας του Πάντειου Πανεπιστημίου.

Το 1995 ανακηρύσσεται, από τη Σύγκλητο του Πανεπιστημίου Αθηνών, Διδάκτωρ των Κοινωνικών Επιστημών της Νομικής Σχολής Αθηνών.

Έχει αρθρογραφήσει, δεκάδες φορές, στον ημερήσιο αθηναϊκό τύπο.

Έχει εκπροσωπήσει την Ελλάδα σε Διεθνή Επιστημονικά Συνέδρια.

Το Κέντρο Ευρωπαϊκού Συνταγματικού Δικαίου έχει εκδώσει το επιστημονικό σύγγραμμα του με θέμα: «Το Δικαίωμα στη Διαφορά».

Την 28-12-2006 η Ακαδημία Αθηνών στην πανηγυρική ετήσια συνεδρία απονομής των βραβείων της, τον συμπεριέλαβε στα δύο πολιτικά πρόσωπα που βράβευσε για το έτος 2006 (ο έτερος είναι ο Μανώλης Γλέζος), αναγνωρίζοντας την σημαντική πολιτική και κοινωνική του συμβολή μέσα από τους κοινωνικούς του αγώνες των τελευταίων 30 χρόνων, για την οικοδόμηση στην Ελλάδα ενός σύγχρονου αποφασιστικού και αποτελεσματικού κοινωνικού κράτους, για μια κοινωνία με ανθρώπινο πρόσωπο .

Ο Παναγιώτης Κουρουμπλής είναι παντρεμένος με την Βιολόγο- Μικροβιολόγο, ερευνήτρια του κέντρου “Δημόκριτος”, Ελένη Κωτσοπούλου και έχει αποκτήσει δύο παιδιά την Κατερίνα και το Λευτέρη.