Από: Στοχασμός Πολιτική
Θα επιχειρήσουμε να κάνουμε μια σοβαρή – μιλάμε για πολύ σοβαρή – ανάλυση του συμβολισμού της επίθεσης με το παπούτσι κατά του «Πρωθυπουργού» κ.
Γ. Παπανδρέου, που συνέβη κατά την έξοδό του από τους χώρους της
75ης Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης. Καταρχάς, ο εκσφενδονισμός του παπουτσιού περνάει το μήνυμα προς τους ξένους ότι στην Ελλάδα εξακολουθεί η ευημερία των πολιτών. Οι πολίτες, χωρίς δεύτερη σκέψη, «χαρίζουν» πανάκριβα προσωπικά τους αντικείμενα στους «αγαπημένους» τους πολιτικούς αποδεικνύοντας ότι αντέχουν ακόμα περισσότερα οικονομικά μέτρα.
(κάντε κλικ πάνω στην εικόνα για μεγέθυνση)
Παπούτσι από τον τόπο σου σού ήρθε στο κεφάλι…
Δεύτερον: Η «προσφορά» του παπουτσιού μπορεί να μη συνιστά αποδοκιμασία, αλλά επιδοκιμασία των οικονομικών μέτρων της κυβέρνησης. Ίσως να παραπέμπει στο αρχαίο Εβραϊκό έθιμο σύμφωνα με το οποίο προκειμένου να κλειστεί μια συμφέρουσα οικονομική συμφωνία ο ένας εκ των συναλλασσομένων έδινε το σανδάλι του. …
Τρίτον: Το παπούτσι συμβολίζει τον Παπουτσή που – με τα χουντομέτρα ασφαλείας - κατάφερε να κάνει κόλαση την ήρεμη ζωή των Θεσσαλονικέων.
Τέταρτον: Ο συμβολισμός τού ενικού του παπουτσιού θέλει να περάσει το μήνυμα στην Κυβέρνηση του Δ.Ν.Τ πως αφού «μας βάλατε τα δύο πόδια σε ένα παπούτσι», το παπούτσι που μας περισσεύει θα σας το πετάξουμε στο κεφάλι.
Πέμπτον: Από την άλλη, ο συγκεκριμένος πολίτης, μπορεί να μην ήθελε να πετάξει τα παπούτσια του. Μπορεί να ήθελε να τα δώσει στο χέρι του Πρωθυπουργού, παραπέμποντας στη λαϊκή ρήση: «Του έδωσε τα παπούτσια στο χέρι»…
Έκτον: Το παπούτσι ως γνωστόν (όπως μας λέει ο θείος Φρόυντ), εκτός από φετίχ για τις γυναίκες, αποτελεί έμμεσα και φαλλικό σύμβολο. Δε λέμε ότι όσο μεγαλύτερο είναι το παπούτσι τόσο μεγαλύτερο είναι το… … … «πόδι»; Συνεπώς, η αποκωδικοποίηση της επίθεσης μπορεί να σημαίνει: «Κυβερνόντες, όπως μας το φορέσατε θα σας το φορέσουμε…» ή «Γιώργο, την “παπούτσισες”…»
Έβδομον: Αφού στην Ανατολή τα παπούτσια θεωρούνται «μιερά», η ρίψη τους ως αποδοκιμασία μπορεί να είναι έκφραση αντίρρησης στο πολιτικό δόγμα «ανήκομεν εις την Δύσιν» (σημ.: κυριολεκτικά πλέον) και να υπονοεί ότι «ανήκομεν εις την Ανατολήν».
Όγδοον: Αν ήταν το αριστερό παπούτσι, ίσως να υπονοείται ότι ο κάτοχός του ανήκει στην ευρύτερη αριστερά, ενώ αν ήταν το δεξιό ότι ανήκει στην ευρύτερη δεξιά. Τέλος αν πετάχτηκαν και τα δύο παπούτσια τότε μιλάμε σίγουρα για κεντρώο (σημ.: ο αντιεξουσιαστικός χώρος απορρίπτεται διότι, σύμφωνα με τα Π(αρωχημένα)ΜΜΕ, δεν πετάει παπούτσια αλλά μολότοφ).
Ένατον: Μπορεί αυτό το παπούτσι να συμβολίζει την επιτυχία, παραπέμποντας στο χαμένο γοβάκι της σταχτοπούτας… Ή μπορεί να υπενθυμίζει το
σχέδιο της εξαπάτησης του
Παπουτσωμένου Γάτου στο ομώνυμο παραμύθι… (βλ. ανάλυση παραμυθιού
εδώ [ψάξτε «Ο Παπουτσωμένος Γάτος»])
Τέλος, το ένα παπούτσι μπορεί να παραπέμπει στον «μονοσάνδαλο» Ιάσονα και τον αρχαίο χρησμό του μαντείου των Δελφών που έλεγε: «Να φοβάσαι τον μονοσάνδαλο»…
i
2 Votes
Πολύ καλό το αρθράκι!
Νά και κάτι επιτέλους που βάζει την όλη ιστορία του ριψοπαπουτσιού στην πραγματική αριστοφανική διάστασή του!
Μας τάπρηξαν να μας μιλάνε για προβοκάτσιες και προσβολές στην δημοκρατία και τους θεσμούς και πράσινα άλογα.
Αν κάποιοι απο αυτούς διάβασαν ποτέ στην ζωή τους Αριστοφάνη, σίγουρα θα προτιμούσαν το παπούτσι απο το στόμα του.
Οχι άλλες παπαριές για το παπούτσιιιιιιιιιιιιιι
Λυπηθείτε μας.