2 ΩΡΕΣ ΧΑΜΕΝΕΣ

Παρασκευή, 5 Νοεμβρίου 2010

2 ΩΡΕΣ ΧΑΜΕΝΕΣ

Ο πρωθυπουργός χρειάστηκε, την Δευτέρα που πέρασε, να σταθεί αδέξια, για δύο ώρες, μπροστά στον φακό και σε 2 εκατομμύρια Έλληνες για να πείσει ορισμένους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ να μην κατέβουν και αυτοί από το τραίνο. Ένας πρωθυπουργός , επτά δημοσιογράφοι και ένας Πεταλωτής, επί 135 λεπτά αγωνίστηκαν, χωρίς επιτυχία, να «τρομάξουν» τους Έλληνες ψηφοφόρους με το δίλημμα : ο Παπανδρέου ἤ το χάος. Ας δούμε λοιπόν με την κοινή λογική, που κάλυψαν για λίγο οι προβολείς και η προπαγάνδα των ΜΜΕ της διακαναλικής συνέντευξης του κ. Παπανδρέου, τι ακριβώς συνέβη. Ευτυχώς δύο τηλεοπτικοί σταθμοί που συμπτωματικά έχουν ονομασίες που παραπέμπουν στο πλανητικό μας σύστημα, το STAR και το SKY, διέκοψαν στην μέση την μετάδοση της συνέντευξης του κ. Παπανδρέου, με αποτέλεσμα να στερήσουν από τα κανάλια και τις εφημερίδες που στηρίζουν το ΠΑΣΟΚ, την χαρά να κάνουν λόγο για διαπλανητική και όχι απλώς διακαναλική συνέντευξη.

Η διαπαραπλανητική συνέντευξη

Επί της ουσίας τώρα, αυτό που προέκυψε από την δίωρη μονότονη και χλωμή διαπαραπλανητική συνέντευξη του κ. Παπανδρέου, είναι ότι οι Έλληνες θα πρέπει να επιλέξουν στις επερχόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές, τους υποψηφίους που στηρίζει το ΠΑΣΟΚ. Σε αντίθετη περίπτωση, αν δηλαδή οι πολίτες ψηφίσουν κατά συνείδηση και χωρίς εκβιασμούς, η διαφαινομένη εκλογική αποτυχία του ΠΑΣΟΚ θα «αναγκάσει» τον πρωθυπουργό να σκεφτεί το ενδεχόμενο προώρων βουλευτικών εκλογών. Δηλαδή σε απλά ελληνικά ο κ. Παπανδρέου μας είπε ότι είναι ο μοναδικός πολιτικός, που μπορεί να εφαρμόσει το μνημόνιο. Ας υποθέσουμε προς στιγμήν ότι αυτό είναι αλήθεια. Δυστυχώς όμως τόσο για τον ίδιο, όσο και για όλους μας, σε κάποιο σημείο της διακηρυγματικής ψευτοσυνέντευξής του, του ξέφυγε από το στόμα η αλήθεια. Είπε πως η κυβέρνηση δεν έχει περιθώρια πρωτοβουλιών, αλλά απλώς εφαρμόζει τις εντολές της τρόϊκας. Άρα έχω κάθε δικαίωμα να σκεφτώ ότι όποιος και να είναι πρωθυπουργός της χώρας, είναι υποχρεωμένος να ακολουθεί τις «άνωθεν» εντολές. Και βεβαίως δεν μπορώ να φανταστώ πως αν στην Αθήνα εκλεγεί δήμαρχος ο κ. Κακλαμάνης θα τεθεί σε κίνδυνο, η εκτέλεση του μνημονίου αλλά και η έτσι κι’ αλλιώς προδιαγεγραμμένη πορεία της κυβέρνησης.

Με βάση τα ανωτέρω, προκύπτουν δύο ενδεχόμενα :

Ο κ. Παπανδρέου αισθάνεται εξαιρετικά ευάλωτος και ανασφαλής μέσα στο ίδιο το κόμμα του, ώστε τυχόν αποτυχία των επιλογών του, να δημιουργήσει μέχρι και ζήτημα αμφισβήτησής του από την κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ. (Για τους Έλληνες πολίτες δεν τίθεται θέμα, αφού όλες οι δημοσκοπήσεις δείχνουν με ποσοστά γύρω στο 70%, ότι διαφωνούν με την πολιτική του, αλλά γι’ αυτό δεν του καίγεται καρφί του κ. Παπανδρέου).

Υπάρχει όμως και το ενδεχόμενο να έχει αναλάβει δεσμεύσεις και υποχρεώσεις απέναντι στους δανειστές μας, που δεν σταματούν στην εκτέλεση του μνημονίου, αλλά περιλαμβάνουν και άλλα μέτρα ἤ παραχωρήσεις όχι μόνο δημοσιονομικού περιεχομένου, αλλά και εθνικού ενδιαφέροντος.

Τα πράγματα είναι απλά. Ο κ. Παπανδρέου για κάποιον από τους παραπάνω λόγους φοβάται και νομίζει ότι εκβιάζοντας τους ψηφοφόρους με φαιδρά διλήμματα θα μπορέσει να περισώσει το κύρος του. Είναι παγκόσμια πρωτοτυπία κόμμα με νωπή λαϊκή εντολή, με άνετη πλειοψηφία στην Βουλή, χωρίς να το ζητά η αντιπολίτευση, να θέτει από μόνο του θέμα εκλογών. Οι Έλληνες ψηφοφόροι πρέπει να είναι πολύ καχύποπτοι. Μπορεί ο κ. Παπανδρέου να ζητά την υπερψήφιση των εκλεκτών του ΠΑΣΟΚ, λέγοντας ότι τα άσχημα πέρασαν. Εκείνο που δεν λέει είναι ότι, με το ΠΑΣΟΚ τα χειρότερα έρχονται….

ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΑΡΑΒΙΓΚΑΣ

Αναρτήθηκε από tro(ma)ktikos στις 8:44 π.μ.