Πέμπτη, 23 Ιουνίου 2011
Παραίτηση του Καραμπελιά από τη ΣΠΙΘΑ
«Σύντροφοι γρηγορείτε, ο παλιός κόσμος είναι ήδη πίσω σας»*...
Τα τελευταία γεγονότα στο εσωτερικό της Ανεξάρτητης Κίνησης Πολιτών έχουν τροχοδρομήσει αρνητικότατες εξελίξεις για το εγχείρημά μας. Η έλλειψη εσωτερικής δημοκρατίας, που παρατηρήθηκε στη συνδιάσκεψη, δεν αποτελεί ένα μεμονωμένο γεγονός, αλλά συνέχεια μιας τακτικής μηνών, με διαρκείς αντεγκλήσεις και συγκρούσεις χωρίς αρχές· αυτές, δυστυχώς, δεν αντανακλούν μόνο προσωπικές στρατηγικές, ή απειρία σε.....
επίπεδο Σπιθών, αλλά εκπορεύονται κατ’ εξοχήν από λανθασμένες επιλογές και τακτικές της ίδιας της ηγεσίας της κίνησης: Η αλλαγή τριών (ή μήπως τεσσάρων;) οργανωτικών υπευθύνων, η προώθηση πέντε ή έξι νέων «οργανωτικών» σχημάτων και η έλλειψη παραγωγής πολιτικής –δεν υπάρχει ούτε μία επιτροπή επεξεργασίας θεμάτων– καταδεικνύουν μια μονόπλευρη εμμονή σε ένα μοντέλο οργάνωσης, σύμφωνα με το οποίο οι Σπίθες λειτουργούν μόνο ως μηχανισμοί προετοιμασίας μαζικών εκδηλώσεων της ηγεσίας της κίνησης, με πενιχρή αν όχι ανύπαρκτη παρέμβαση σε μαζικά κινήματα.
Παρ’ όλα αυτά, μέχρι τη συνδιάσκεψη, έθετα σε δεύτερη μοίρα αυτές τις διαπιστώσεις μου, κρίνοντας πως η «εξωτερική» δυναμική της Κίνησης υπερκάλυπτε τις εσωτερικές αδυναμίες –κάποτε και φαιδρότητες– στη λειτουργία μας. Εξ άλλου, είχα αποδεχτεί τη συμμετοχή μου στην Προσωρινή Συμβουλευτική Επιτροπή της Κίνησης, παρά τους ενδοιασμούς μου, διότι η κρίση που περνάει η χώρα υποχρεώνει σε συστράτευση όλους όσους συμφωνούν γύρω από το τετράπτυχο, εθνική ανεξαρτησία, κοινωνική δικαιοσύνη, οικολογική ισορροπία, άμεση δημοκρατία.
Η Συνδιάσκεψη αποτέλεσε όντως ένα σημείο καμπής, όπως έγραφα σε πρόσφατο κείμενό μου. Κατ’ αρχάς θετικά, διότι με μεγάλη προσπάθεια κατορθώσαμε να μη βγούμε διασπασμένοι από αυτήν, παρά τις αντίθετες και συντονισμένες προσπάθειες, γεγονός που δείχνει τη δύναμη ενός συλλογικού σώματος. Επειδή όμως, για κάποιους, ο κίνδυνος είναι ακριβώς η συγκρότηση ενός συλλογικού υποκειμένου που διασκέπτεται, συνεδριάζει και αποφασίζει, αμέσως μετά, επικράτησαν τα αρνητικά στοιχεία και άρχισε μια μεθοδευμένη συκοφαντική εκστρατεία, με στόχο την αποχώρηση ενός μέρους της Κίνησης. Και δεν μπορώ να ερμηνεύσω διαφορετικά την αθρόα δημοσίευση ψευδολόγων κειμένων, τη στιγμή που, επί μήνες, κείμενά μου –που συχνά είχα γράψει με προτροπή του ίδιου του Μ. Θεοδωράκη (για παράδειγμα, κείμενό μου για τις Θέσεις της Σπίθας ή για τα γεγονότα της Κερατέας, κ.λπ.)– έμειναν αδημοσίευτα σε αυτή την, ξαφνικά, τόσο «δημοκρατική» ιστοσελίδα.
Αυτά θα πρέπει να συνδυαστούν με τις πρόσφατες συμμαχίες με ένα κομμάτι του συστήματος, το οποίο γυρεύει σήμερα να επιπλεύσει πάνω σε ένα αντιμνημονιακό σωσίβιο, οπότε ο ρόλος της Σπίθας γίνεται πολύ πιο διακοσμητικός, ενώ ενισχύεται η παρουσία και ο ρόλος παραγόντων που επιζητούν εκλογική επιβεβαίωση και βουλευτικούς θώκους. Δυστυχώς, κινδυνεύουμε να βρεθούμε μπροστά σε «μια από τα ίδια», τη στιγμή που ο ελληνικός λαός, μέσα στη δίνη της κρίσης, δεν έχει ανάγκη από ένα πολιτικό σχήμα συναρμολογημένο από τα ερείπια του υπό κατεδάφιση παλιού κόσμου.
Ο ελληνικός λαός, μέσα από τον υπό εξέλιξη ελληνικό «Μάη», χρειάζεται νέα πολιτικά εργαλεία, τα οποία, μέσα στο κλίμα της πραγματικής δημοκρατίας, θα απελευθερώσουν τις δημιουργικές δυνάμεις του. Η ανάπτυξη ενός νέου μαζικού κινήματος, στο οποίο η Κίνηση και ο Μίκης Θεοδωράκης συνέβαλαν, αποτέλεσε το πρώτο βήμα σε αυτή την κατεύθυνση, σήμερα όμως χρειάζονται νέα βήματα και αυτό είναι το στοίχημα που πρέπει να κερδίσουμε, και σε αυτή την κατεύθυνση θα συνεχίσω να στρατεύομαι.
Οι σχεδόν πέντε δεκαετίες μιας αδιάλειπτης πολιτικής δραστηριότητας, δίχως συστημικές παρεκβάσεις, δεν μου επιτρέπουν να ανεχτώ άλλο την επανάληψη πρακτικών που οδήγησαν τον ελληνικό λαό στη σκληρότερη ματαίωση της πρόσφατης ιστορίας του και θέτουν σε κίνδυνο το νέο που γεννιέται. Και αυτή τη διαδρομή μου δεν θα την αμαυρώσουν αστεία ανταλλάγματα, όπως μια περίοπτη θέση σε ένα πολιτικό σχήμα, ή μια κοινοβουλευτική έδρα.
Το δικό μου όραμα είναι φτιαγμένο από άλλα υλικά. Γι’ αυτό και σας κοινοποιώ την παραίτησή μου από την Προσωρινή Συμβουλευτική Επιτροπή της ΚΑΠ, η οποία υπήρξε όντως και κατ’ εξοχήν «συμβουλευτική»! Για περισσότερες εξηγήσεις και λεπτομέρειες θα επανέλθω αν και όταν χρειαστεί.
Υ.Γ. Κάποιοι, ανενδοίαστα, αναφέρονται υβριστικά στο Άρδην και τη Ρήξη. Μπορώ να πληροφορήσω τους καλόπιστους –όχι βέβαια τους υβριστές–, ότι το Άρδην από το 1996 και η Ρήξη σε δύο περιόδους μετά το… 1980, αποτελούν συλλογικά εγχειρήματα μιας αναγνωρισμένης ποιότητας με εκατοντάδες συνεργάτες και συμβολή όσο κανένα άλλο έντυπο στην Ελλάδα στη διαμόρφωση του ιδεολογικού χώρου στον οποίο κινείται και η ΚΑΠ. Μερικοί από αυτούς συμμετέχουν στη Σπίθα, όχι όλοι βεβαίως, ούτε καν ολόκληρη η συντακτική επιτροπή των εντύπων μας. Και αν επαίρομαι για κάτι δεν είναι για τα δεκάδες βιβλία που έχω γράψει, ούτε για τους προσωπικούς μου αγώνες, όσο για το ότι μέσα στις πιο δύσκολες συνθήκες έχω συμβάλει στη διαμόρφωση συλλογικών υποκειμένων που διαμορφώνουν ανθρώπους με υψηλό πνευματικό επίπεδο, γενναίο φρόνημα και υψηλό ήθος. Αυτό το ήθος που λείπει από τους υβριστές και όσους δεν πάσχισαν ποτέ ειλικρινά για τίποτε το συλλογικό στη ζωή τους.
Γιώργος Καραμπελιάς
* Σύνθημα από τους τοίχους του Μάη του ’68
http://activistika.blogspot.com
Τα τελευταία γεγονότα στο εσωτερικό της Ανεξάρτητης Κίνησης Πολιτών έχουν τροχοδρομήσει αρνητικότατες εξελίξεις για το εγχείρημά μας. Η έλλειψη εσωτερικής δημοκρατίας, που παρατηρήθηκε στη συνδιάσκεψη, δεν αποτελεί ένα μεμονωμένο γεγονός, αλλά συνέχεια μιας τακτικής μηνών, με διαρκείς αντεγκλήσεις και συγκρούσεις χωρίς αρχές· αυτές, δυστυχώς, δεν αντανακλούν μόνο προσωπικές στρατηγικές, ή απειρία σε.....
επίπεδο Σπιθών, αλλά εκπορεύονται κατ’ εξοχήν από λανθασμένες επιλογές και τακτικές της ίδιας της ηγεσίας της κίνησης: Η αλλαγή τριών (ή μήπως τεσσάρων;) οργανωτικών υπευθύνων, η προώθηση πέντε ή έξι νέων «οργανωτικών» σχημάτων και η έλλειψη παραγωγής πολιτικής –δεν υπάρχει ούτε μία επιτροπή επεξεργασίας θεμάτων– καταδεικνύουν μια μονόπλευρη εμμονή σε ένα μοντέλο οργάνωσης, σύμφωνα με το οποίο οι Σπίθες λειτουργούν μόνο ως μηχανισμοί προετοιμασίας μαζικών εκδηλώσεων της ηγεσίας της κίνησης, με πενιχρή αν όχι ανύπαρκτη παρέμβαση σε μαζικά κινήματα.
Παρ’ όλα αυτά, μέχρι τη συνδιάσκεψη, έθετα σε δεύτερη μοίρα αυτές τις διαπιστώσεις μου, κρίνοντας πως η «εξωτερική» δυναμική της Κίνησης υπερκάλυπτε τις εσωτερικές αδυναμίες –κάποτε και φαιδρότητες– στη λειτουργία μας. Εξ άλλου, είχα αποδεχτεί τη συμμετοχή μου στην Προσωρινή Συμβουλευτική Επιτροπή της Κίνησης, παρά τους ενδοιασμούς μου, διότι η κρίση που περνάει η χώρα υποχρεώνει σε συστράτευση όλους όσους συμφωνούν γύρω από το τετράπτυχο, εθνική ανεξαρτησία, κοινωνική δικαιοσύνη, οικολογική ισορροπία, άμεση δημοκρατία.
Η Συνδιάσκεψη αποτέλεσε όντως ένα σημείο καμπής, όπως έγραφα σε πρόσφατο κείμενό μου. Κατ’ αρχάς θετικά, διότι με μεγάλη προσπάθεια κατορθώσαμε να μη βγούμε διασπασμένοι από αυτήν, παρά τις αντίθετες και συντονισμένες προσπάθειες, γεγονός που δείχνει τη δύναμη ενός συλλογικού σώματος. Επειδή όμως, για κάποιους, ο κίνδυνος είναι ακριβώς η συγκρότηση ενός συλλογικού υποκειμένου που διασκέπτεται, συνεδριάζει και αποφασίζει, αμέσως μετά, επικράτησαν τα αρνητικά στοιχεία και άρχισε μια μεθοδευμένη συκοφαντική εκστρατεία, με στόχο την αποχώρηση ενός μέρους της Κίνησης. Και δεν μπορώ να ερμηνεύσω διαφορετικά την αθρόα δημοσίευση ψευδολόγων κειμένων, τη στιγμή που, επί μήνες, κείμενά μου –που συχνά είχα γράψει με προτροπή του ίδιου του Μ. Θεοδωράκη (για παράδειγμα, κείμενό μου για τις Θέσεις της Σπίθας ή για τα γεγονότα της Κερατέας, κ.λπ.)– έμειναν αδημοσίευτα σε αυτή την, ξαφνικά, τόσο «δημοκρατική» ιστοσελίδα.
Αυτά θα πρέπει να συνδυαστούν με τις πρόσφατες συμμαχίες με ένα κομμάτι του συστήματος, το οποίο γυρεύει σήμερα να επιπλεύσει πάνω σε ένα αντιμνημονιακό σωσίβιο, οπότε ο ρόλος της Σπίθας γίνεται πολύ πιο διακοσμητικός, ενώ ενισχύεται η παρουσία και ο ρόλος παραγόντων που επιζητούν εκλογική επιβεβαίωση και βουλευτικούς θώκους. Δυστυχώς, κινδυνεύουμε να βρεθούμε μπροστά σε «μια από τα ίδια», τη στιγμή που ο ελληνικός λαός, μέσα στη δίνη της κρίσης, δεν έχει ανάγκη από ένα πολιτικό σχήμα συναρμολογημένο από τα ερείπια του υπό κατεδάφιση παλιού κόσμου.
Ο ελληνικός λαός, μέσα από τον υπό εξέλιξη ελληνικό «Μάη», χρειάζεται νέα πολιτικά εργαλεία, τα οποία, μέσα στο κλίμα της πραγματικής δημοκρατίας, θα απελευθερώσουν τις δημιουργικές δυνάμεις του. Η ανάπτυξη ενός νέου μαζικού κινήματος, στο οποίο η Κίνηση και ο Μίκης Θεοδωράκης συνέβαλαν, αποτέλεσε το πρώτο βήμα σε αυτή την κατεύθυνση, σήμερα όμως χρειάζονται νέα βήματα και αυτό είναι το στοίχημα που πρέπει να κερδίσουμε, και σε αυτή την κατεύθυνση θα συνεχίσω να στρατεύομαι.
Οι σχεδόν πέντε δεκαετίες μιας αδιάλειπτης πολιτικής δραστηριότητας, δίχως συστημικές παρεκβάσεις, δεν μου επιτρέπουν να ανεχτώ άλλο την επανάληψη πρακτικών που οδήγησαν τον ελληνικό λαό στη σκληρότερη ματαίωση της πρόσφατης ιστορίας του και θέτουν σε κίνδυνο το νέο που γεννιέται. Και αυτή τη διαδρομή μου δεν θα την αμαυρώσουν αστεία ανταλλάγματα, όπως μια περίοπτη θέση σε ένα πολιτικό σχήμα, ή μια κοινοβουλευτική έδρα.
Το δικό μου όραμα είναι φτιαγμένο από άλλα υλικά. Γι’ αυτό και σας κοινοποιώ την παραίτησή μου από την Προσωρινή Συμβουλευτική Επιτροπή της ΚΑΠ, η οποία υπήρξε όντως και κατ’ εξοχήν «συμβουλευτική»! Για περισσότερες εξηγήσεις και λεπτομέρειες θα επανέλθω αν και όταν χρειαστεί.
Υ.Γ. Κάποιοι, ανενδοίαστα, αναφέρονται υβριστικά στο Άρδην και τη Ρήξη. Μπορώ να πληροφορήσω τους καλόπιστους –όχι βέβαια τους υβριστές–, ότι το Άρδην από το 1996 και η Ρήξη σε δύο περιόδους μετά το… 1980, αποτελούν συλλογικά εγχειρήματα μιας αναγνωρισμένης ποιότητας με εκατοντάδες συνεργάτες και συμβολή όσο κανένα άλλο έντυπο στην Ελλάδα στη διαμόρφωση του ιδεολογικού χώρου στον οποίο κινείται και η ΚΑΠ. Μερικοί από αυτούς συμμετέχουν στη Σπίθα, όχι όλοι βεβαίως, ούτε καν ολόκληρη η συντακτική επιτροπή των εντύπων μας. Και αν επαίρομαι για κάτι δεν είναι για τα δεκάδες βιβλία που έχω γράψει, ούτε για τους προσωπικούς μου αγώνες, όσο για το ότι μέσα στις πιο δύσκολες συνθήκες έχω συμβάλει στη διαμόρφωση συλλογικών υποκειμένων που διαμορφώνουν ανθρώπους με υψηλό πνευματικό επίπεδο, γενναίο φρόνημα και υψηλό ήθος. Αυτό το ήθος που λείπει από τους υβριστές και όσους δεν πάσχισαν ποτέ ειλικρινά για τίποτε το συλλογικό στη ζωή τους.
Γιώργος Καραμπελιάς
* Σύνθημα από τους τοίχους του Μάη του ’68
http://activistika.blogspot.com
8 σχόλια:
- Αξιος
- Ο ισόβιος διεθνής πρόεδρος της Τεκτονικής Εταιρείας των Ιλουμινάτι είναι Ελληνας, με καταγωγή από την Αθήνα, χριστιανός στο θρήσκευμα που εκκλησιάζεται συχνά, νέος στην ηλικία, μόλις τριάντα πέντε ετών, με πολλές διακρίσεις και πλούσιο συγγραφικό έργο και έχει πετύχει να κερδίσει την εμπιστοσύνη και τον σεβασμό όλων των ιλουμινάτι, των απανταχού πεφωτισμένων δηλαδή, ανεξαρτήτως βαθμού, φύλου και ηλικίας... τόσης...
- γεια σας ειμαι ο βαγγελης αλλα με φωναζουν ροζαλια
καλε ζητω η αριστερα και η προοδος!!!!
ολες εμεις οι αριστεριστριες ειμαστε απελευθερωμενες και μας αρεσει να τον παιρνουμε απο τον κωλο καλε....
ο τσιπρας ο στρατουλης και τα αλλα αγορια δεν εχουν κομπλεξ να κανουμε αλλαξοκολιες μεταξυ μας...
φασιστες ρατσιστες ελληναραδες ποτε θα ξυπνησετε επιτελους καλε!
δεν υπαρχουν πατριδες δεν υπαρχουν φυλες υπαρχει μονο η κολοτρυπιδα μας!!!
το αγορι μου ο μουσταφα μου σκιζει καθε μερα το κωλο μου και γω του γλυφω τον που.τσο και ταρχι.δια του και μαρεσει...
ααααχχχχχα καλε ποσο πολυ μαρεσειιιιιιιιιιιιιιιιιιιι...
ζητω η αριστερα καλε!!!!!
ροζαλια
(βαγγελας) - ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΩΡΑ ΜΗΔΕΝ
http://wwwtimezero.blogspot.com/2011/06/blog-post_9591.html
ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΜΕΝΟΙ??
ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΤΕΣ ΑΝΤΑΡΤΕΣ??
ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΠΑΤΡΙΩΤΕΣ??
ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΔΙΚΑΣΤΕΣ??
ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΙΣ??
ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΣΤΡΑΤΗΓΟΙ??
ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΠΑΕΙ ΟΛΟΙ??
ΕΛΛΗΝΕΣ ΔΕΝ ΕΜΕΙΝΕ ΚΑΝΕΝΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΣΑΣ ΒΟΗΘΗΣΕΙ
ΕΙΝΑΙ ΕΝΟΧΟΙ ΟΛΟΙ ΤΟΥΣ
ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΔΟΤΕΣ
ΕΧΟΥΝ ΠΑΡΑΒΙΑΣΕΙ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥΣ
ΕΧΟΥΝ ΥΠΟΘΗΚΕΥΣΕΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΣΑΣ
ΣΕ ΛΙΓΟ ΔΕΝ ΘΑ ΕΧΕΤΕ ΟΥΤΕ ΤΑ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ
ΤΕΡΜΑ ΕΩΣ ΕΔΩ
ΣΙΓΑ ΣΙΓΑ ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΤΑΛΑΒΕΤΑΙ ΤΙΠΟΤΑ
ΚΑΙ ΕΣΕΙΣ ΤΙ ΚΑΝΕΤΕ??
ΤΙΠΟΤΑ
ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΛΟΙ
ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΜΙΛΑΕΙ ΚΑΝΕΝΑΣ??
ΠΟΙΟΣ ΣΑΣ ΤΑ ΕΛΕΓΕ??
ΠΟΙΟΣ ΣΑΣ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΟΥΣΕ??
********* ΜΟΝΟ Η Ο.Ε.Α. ************
ΑΛΛΑ ΕΣΕΙΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ΤΗΝ ΑΥΤΟΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΣΑΣ
ΞΕΡΕΤΕ ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΜΕΤΑ???
ΘΥΜΑΣΤΕ ΠΡΙΝ ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ ???
ΞΑΦΝΙΚΑ ΗΡΘΑΝ ΤΑ ΠΑΝΩ ΚΑΤΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΤΕ ΣΧΕΔΟΝ ΤΙΠΟΤΑ ΣΙΓΑ ΣΙΓΑ ΟΛΑ ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΟΥΣ ΠΕΡΑΣΑΝ
ΕΧΟΥΝ ΔΙΑΠΡΑΞΕΙ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ.
ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΑΚΟΜΑ ΖΩΝΤΑΝΟΙ ΚΑΙ ΜΕ ΘΡΑΣΟΣ ΣΑΣ ΛΕΝΕ ΟΤΙ ΗΤΑΝ ΑΝΑΓΚΑΙΟ.
ΚΑΤΑΛΑΒΕΤΑΙ ΤΟ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΜΕ ΣΦΡΑΓΙΔΑ ΤΗΣ HONG ΚΙΝΑΣ
ΠΛΕΟΝ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΓΥΡΙΣΜΟΣ
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Η ΘΑΝΑΤΟΣ.
ΑΛΛΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΙΓΟΥΡΟΙ ΟΤΙ ΠΡΟΤΙΜΑΤΕ ΤΗΝ ΣΚΛΑΒΙΑ ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΧΑΣΕΤΕ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΧΕΤΕ.
ΦΟΒΑΣΤΕ ΜΗΝ ΧΑΣΕΤΕ ΤΗΝ ΖΩΝΗ ΑΝΕΣΙΣ ΠΟΥ ΕΧΕΤΕ.
ΑΥΤΗ Η ΖΩΝΗ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΘΗΛΙΑ ΚΑΙ ΘΑ ΣΑΣ ΠΝΙΞΕΙ
ΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ
ΟΡΕ ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΙΣΤΕ ΑΞΙΟΙ ΤΗΣ ΜΟΙΡΑΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΣΧΕΔΙΑΣΕΙ ΓΙΑ ΕΣΑΣ ΧΩΡΙΣ ΕΣΑΣ
ΠΗΓΑΙΝΕΤΕ ΤΩΡΑ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ ΤΟΝ ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟ
ΣΑΣ ΠΗΡΑΝ ΤΑ ΛΕΦΤΑ
ΣΑΣ ΠΗΡΑΝ ΤΗΝ ΧΩΡΑ
ΣΑΣ ΠΗΡΑΝ ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ
ΣΑΣ ΠΗΡΑΝ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
ΝΟΜΟΤΕΛΕΙΑΚΟΣ
Ο ΜΟΝΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΟΠΛΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΧΡΟΝΟΣ ΠΡΟΤΟΥ ΑΡΧΙΣΟΥΝ ΝΑ ΕΙΣΒΑΛΟΥΝ ΟΙ "ΓΕΙΤΟΝΕΣ" ΑΞΟΝΑΣ (Β.Α.Σ.Τ.Ρ) ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΕΙΝΕΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΣΑΣ - Η Σπίθα εξελίσσεται όντως σε κάτι από ...τα ίδια. Πολλά από αυτά που αναφέρει ο καραμπελιάς τα διαπίστωσα στις συναντησεις της τοπικής Σπίθας... και απήλθον...
- ζήτω ο βαγγέλας-ροζαλίας!!!
- Mia xoufta ellines pou den ekselissontai pote se mia Grothia! Afto einai to istoriko mas peprwmeno...
- «Σύντροφοι γρηγορείτε, ο παλιός κόσμος είναι ήδη πίσω σας»*...
* Σύνθημα από τους τοίχους του Μάη του ’68
ΚΧ :
Οι ιδέες δεν πορεύονται με το μουτζούρωμα των τοίχων, ούτε με τις κολλημένες αφίσες. Η αισθητική των βρώμικων τοίχων και της χαλκομανίας δεν
"συμβάλει στη διαμόρφωση συλλογικών υποκειμένων που διαμορφώνουν ανθρώπους με υψηλό πνευματικό επίπεδο, γενναίο φρόνημα και υψηλό ήθος",
κατά την γραφή του Γιώργου Καραμπελιά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου