Η …ΠΑΙΔΙΚΗ ΧΑΡΑ ΤΩΝ ΒΟΛΕΜΕΝΩΝ

Αναρτήθηκε από τον/την olympiada στο Ιουλίου 19, 2011

Η διοργάνωση πάρτυ, τα «δωράκια» στα παιδιά,

το αμερικανικό όνειρο του Μπένι και το τέκνον …

Βρούτος συνθέτουν μια ωραία ατμόσφαιρα όπως

έλεγε και ο μακαρίτης Ντίνος Ηλιόπουλος

Γράφει ο ΝΙΚΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΓΛΟΥ

neleftheroglou@dimokratianews.gr

Τα όσα συμβαίνουν επί τόσους μήνες στη χώρα με πρωταγωνιστές το Γιώργο και τα αδέλφια του (φυσικά και μη) επιβεβαιώνουν ότι η παιδική χαρά του Μαξίμου εντρυφεί με επιτυχία σε δυο πράγματα.

Το πρώτο στο να διοργανώνει …πάρτυ και μάλιστα με μεγάλη επιτυχία. Σε τέτοιο βαθμό που μου επιβεβαιώνουν απόλυτα το πολιτικό ανέκδοτο που κυκλοφορούσε μια εποχή. Ποια , έλεγε το ανέκδοτο, είναι η διαφορά της ΝΔ από το ΠΑΣΟΚ; Ότι η πρώτη κάνει τα…τραπέζια σε ροτόντα ενώ το δεύτερο στήνει μπουφέ και ο νοών νοείτω.

Στο μπουφέ που στήνει ο μικρός Γιώργος και η παρέα του τα εδέσματα ποικίλουν. Από…σούσι πολυτελείας μέχρι και …καυτερές φτερούγες κοτοπούλου, κατάλοιπο της Μινεσότα εποχής. Η έκπληξη στα πάρτυ δεν κρύβονται ποτέ στα παιδικά γεύματα. Αλλά στα δωράκια που μοιράζονται όταν η γιορτή τελειώνει και το κάθε παιδάκι πρέπει να επιστρέψει στο σπίτι του με τις καλύτερες αναμνήσεις.

Τον τελευταίο καιρό τα «δωράκια» ποικίλουν και όλοι στην παιδική χαρά του Μαξίμου είναι ευτυχισμένοι και χαρούμενοι. Ο καθένας παίρνει αυτό που θέλει. Από CDS , που είναι για τους πολύ κοντινούς , μέχρι ικανοποίηση φιλοδοξιών και…διορισμούς που αντέχουν στο χρόνο. Αυτό είναι το δεύτερο δομικό συστατικό που η κυβέρνηση του κ. Παπανδρέου έχει υιοθετήσει και αναπτύσσει με απόλυτη επιτυχία.

Στον μικρό Μπένι, ας πούμε για παράδειγμα, γνωρίζοντας τη βουλιμία του, άρχισαν να του καλλιεργούν το αμερικανικό όνειρο της διαρχίας και της συγκυβέρνησης. Το όνειρο βέβαια έχει γίνει…εφιάλτης για πολλούς από την εποχή που η δυαρχία ήταν χαρακτηριστικό της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας και οδήγησε στην πτώση της.

Ακόμη και την εκδοχή της αμερικανικής διαρχίας, που γνωρίζει καλά η οικογένεια Παπανδρέου, να υπάρχει ως εκδοχή, ο πρώτος (Πρόεδρος) τα έχει όλα και ο δεύτερος τίποτα παρά την ελπίδα ότι κάποια στιγμή ο πρώτος μπορεί να βγει από τη μέση.

Στην ΠΑΣΟΚική αυτοκρατορία όμως η ιστορία δεν γράφεται όπως στο αμερικανικό όνειρο. Πλησιάζει περισσότερο στα ρωμαϊκά ήθη, καθώς υπάρχει πάντα ένα τέκνον …Βρούτος που περιμένει την κατάλληλη στιγμή για να χτυπήσει ( όπως διαπιστώσαμε στην περίπτωση Ανδρέα Λοβέρδου).

Θα μπορούσαμε να πούμε και για τα άλλα παιδάκια της αυλής του Γιώργου, αλλά ας έρθουμε στη δεύτερο μεγάλο…σπόρ της οικογένειας Παπανδρέου.

Αυτό λέγεται βόλεμα των δικών μας παιδιών. Χαρακτηριστικές περιπτώσεις αποτελούν:

- Ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου, μοιραίος και άβουλος για τον τόπο εκτέλεσε το «συμβόλαιο» όχι με το λαό, αλλά με τις δάνειες δυνάμεις και επί τη διασώσει του οι αυθαιρετούχοι στήνουν τα δικές τους γιορτές, όπως και ασχολούμενοι με την ενέργεια επιχειρηματίες καθώς γνωρίζουν ότι έχουν απέναντί τους έναν «παίκτη» που ξέρει να εκτελεί τα deal.

-Άλλη περίπτωση κραυγαλέα βολέματος αφορά τον φόν Δημητράκη Δρούτσα. Που για να βολευτεί μετά την αποπομπή του από το ΥΠΕΞ βρήκε καταφύγιο στην Ευρωβουλή για αρκετά χρόνια, φέρνοντας ως αντικαταστάτη του το άλλο λαμπρό παιδί της αυλής τον Λαμπρινίδη.

-Τελευταία σαν γκεστ στάρ αφήσαμε την…πράσινη Τίνα. Που για το καλό της ίδιας και της οικογένειας ετοιμάζει βαλίτσες για το Παρίσι…Είμαστε μια ωραία ατμόσφαιρα όπως έλεγε και ο μακαρίτης Ντίνος Ηλιόπουλος.