ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΓΝΩΜΗ

Τρίτη 25 Οκτωβρίου 2011

Γερμανός καθηγητής:«ΑΝ Η ΕΛΛΑΔΑ ΕΠΙΤΕΘΕΙ, ΜΑΣ ΤΑ ΠΑΙΡΝΕΙ ΟΛΑ»!

Ο Γερμανός καθηγητής της Ιστορίας της Οικονομίας Albrecht Ritschl (LSE)

ΑΠΟΣΤΟΜΩΝΕΙ το έξαλλα ανθελληνικό “Spiegel”

Albrecht Ritschl Καθηγητής της Ιστορίας της Οικονομίας στο London School of Economics

« Η Ελλάδα δεν πήρε δεκάρα για κατοχικά δάνεια και επανορθώσεις»
«Η Γερμανία έζησε τις μεγαλύτερες χρεοκοπίες του 20^ου αιώνα»
Το περίφημο γερμανικό θαύμα έγινε στις πλάτες των Ευρωπαίων. Αυτό δεν το ξεχνούν οι Έλληνες»

Αυτή η ιστοσελίδα, σε σειρά άρθρων (που υπάρχουν στο αρχείο της), απεκάλυψε επίσημα έγγραφα που αποδεικνύουν ότι οι Γερμανοί χρωστάνε στην Ελλάδα ΜΟΝΟ από τα κατοχικά δάνεια το γιγαντιαίο ποσό των 91,99 δισεκατομμυρίων δολαρίων…

Που αν το πλήρωναν με την επανένωση των Γερμανιών –ως ρητώς ορίζουν οι τρεις διεθνείς συμφωνίες Ρώμης, Λονδίνου, Παρισιού- θα εξαφανιζόταν το σημερινό ελληνικό χρέος.

Αυτά, τα ιστορικά έγγραφα που φέραμε στο φως από το Φεβρουάριο ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΝΕΙ η συγκλονιστική συνέντευξη που έδωσε στο γερμανικό περιοδικό “Spiegel” ο επιφανής καθηγητής της Ιστορίας της Οικονομίας στο London School of Economics Albrecht Ritschl.

Η συνέντευξη-μαστίγιο στους σημερινούς Γερμανούς «εισαγγελείς» αναδημοσιεύθηκε στο cosmos.gr

Και εμείς την ΑΦΙΕΡΩΝΟΥΜΕ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ στη «σιγή ασυρμάτου» που ακολουθεί (και σήμερα) η εδώ πολιτική ηγεσία.

Η πλήρης συνέντευξη:

Spiegel: Κύριε Ritschl, η Γερμανική κυβέρνηση ενεργεί με ακαμψία στο θέμα της Ελλάδας, στη λογική «λεφτά θα πάρετε μόνο αν κάνετε ό,τι σας λέμε». Κρίνετε δίκαιη αυτή τη συμπεριφορά;

Ritschl: Όχι, είναι απολύτως αδικαιολόγητη. Η Γερμανία έζησε τις μεγαλύτερες χρεοκοπίες της νεότερης ιστορίας. Την σημερινή οικονομική ανεξαρτησία της και το ρόλο του «Δασκάλου της Ευρώπης» η Γερμανία τα χρωστάει στις ΗΠΑ, οι οποίες μετά τον Α΄ αλλά και τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο παραιτήθηκαν από το δικαίωμά τους για τεράστια χρηματικά ποσά. Αυτό το ξεχνούν όλοι.

Συνάντηση του Γρμανού καγκελάριου Κόνραντ Αντενάουερ με την Ύπατη Αρμοστεία των Συμμάχων το 1951. Η λεζάντα της εποχής ανέφερε: “Η αποφυγή αποζημιώσεων ήταν μία χειρονομία που έσωσε ζωές”

Spiegel: Θα μας πείτε τι ακριβώς συνέβη τότε;

Ritschl: Η δημοκρατία της Βαϊμάρης κατόρθωσε να επιζήσει από το 1924 μέχρι το 1929 αποκλειστικά με δανεικά. Μάλιστα για τις αποζημιώσεις του Α΄ Παγκοσμίου πολέμου δανείστηκε από τις ΗΠΑ. Επρόκειτο για μια «δανειακή Πυραμίδα», η οποία κατέρρευσε με την κρίση του 1931. Τα χρήματα των δανείων των ΗΠΑ είχαν εξαφανιστεί, η ζημιά για τις ΗΠΑ ήταν τεράστια, οι συνέπειες για την παγκόσμια οικονομία καταστροφικές. Μετά τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο οι ΗΠΑ φρόντισαν να μην θέσει κανείς από τους συμμάχους αξιώσεις για αποζημίωση. Εκτός από μερικές εξαιρέσεις, ματαιώθηκαν όλες οι αξιώσεις μέχρι μια μελλοντική επανένωση της Ανατολικής με τη Δυτική Γερμανία. Αυτό ήταν πολύ ζωτικό για την Γερμανία. Στην ουσία πάνω σε αυτό στηρίχθηκε το περίφημο γερμανικό μεταπολεμικό θαύμα! Παράλληλα όμως, τα θύματα της γερμανικής κατοχής όπως οι Έλληνες, ήταν αναγκασμένα να αποποιηθούν τα δικαιώματα τους για αποζημίωση.

Spiegel: Πόσο μεγάλα ήταν τότε τα ποσά από τις γερμανικές χρεοκοπίες;

Ritschl: Με βάση την οικονομική επιφάνεια που είχαν οι ΗΠΑ κατά την εποχή εκείνη, αναλογικά τα γερμανικά χρέη της δεκαετίας του ‘30 ισοδυναμούν με το κόστος της κρίσης του 2008. Αν τα συγκρίνουμε λοιπόν με τα ελληνικά χρέη, τότε, πιστέψτε, με τα χρέη της Ελλάδας είναι μηδαμινά. Σε σχέση με την οικονομική επιφάνεια της χώρας, η Γερμανία είναι ο μεγαλύτερος αμαρτωλός του 20ου αιώνα και ίσως της νεότερης οικονομικής ιστορίας.

Spiegel: Πόσες φορές έχει χρεοκοπήσει η Γερμανία;

Ritschl: Εξαρτάται πως το υπολογίζει κανείς. Τον τελευταίο αιώνα τουλάχιστον τρεις φορές. Μετά την τελευταία στάση πληρωμών στη δεκαετία του ‘30, ανακουφίστηκε η Γερμανία από τις ΗΠΑ με το γνωστό πλέον haircut, σαν να μετατρέπεις ένα afro look σε φαλάκρα. Από τότε κρατάει η χώρα την οικονομική λάμψη της. Στο ίδιο διάστημα όμως οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι δούλευαν σαν τα σκυλιά για να σηκώσουν κεφάλι από τις καταστροφές του πολέμου και τη γερμανική κατοχή. Κι ακόμη το 1990 είχαμε επίσης μια στάση πληρωμών.

Spiegel: Είστε βέβαιος;

Ritschl: Φυσικά! Ήταν όταν ο τότε καγκελάριος Kohl αρνήθηκε να υλοποιήσει τη Συμφωνία του Λονδίνου, του 1953. Η συμφωνία έλεγε ότι οι γερμανικές πολεμικές αποζημιώσεις στην περίπτωση της επανένωσης των δύο Γερμανιών, θα πρέπει να τεθούν υπό επαναδιαπραγμάτευση. Η Γερμανία όμως πλήρωσε ελαχιστότατες αποζημιώσεις μετά το 1990, ούτε τα αναγκαστικά δάνεια που είχε συνάψει, ούτε τα έξοδα κατοχής. Η Ελλάδα είναι ένα από τα κράτη, που δεν πήραν δεκάρα. Μην κρυβόμαστε! Η Γερμανία στον 20ο αιώνα άρχισε δυο πολέμους, ο δεύτερος μάλιστα ήταν πόλεμος αφανισμού και εξολόθρευσης. Στη συνέχεια οι εχθροί της αποποιήθηκαν το δικαίωμά τους εν μέρει ή και καθολικά για αποζημιώσεις. Το περίφημο «γερμανικό θαύμα» συντελέστηκε πάνω στις πλάτες άλλων Ευρωπαίων. Αυτό δεν το ξεχνούν οι Έλληνες.

Spiegel: Αυτή τη στιγμή συζητιέται η διάσωση της Ελλάδας μέσω μιας παράτασης του χρόνου πληρωμής των κρατικών ομολόγων, δηλαδή μιας ελεγχόμενης αναπροσαρμογής των χρεών. Μπορούμε εδώ να μιλάμε για επαπειλούμενη χρεοκοπία;

Ritschl: Βεβαίως! Ακόμη κι αν ένα κράτος δεν είναι εντελώς ανίκανο να ικανοποιήσει τους πιστωτές του, μπορεί να είναι υπό χρεοκοπία. Όπως και στην περίπτωση της Γερμανίας τη δεκαετία του ’50. Είναι ψευδαίσθηση να πιστεύουμε ότι η Ελλάδα θα μπορέσει μόνη της να πληρώσει τα χρέη. Άρα είναι εξ ορισμού χρεοκοπημένη. Επιτέλους θα πρέπει να καθοριστεί, ποια χρηματικά ποσά είναι έτοιμοι οι πιστωτές να θυσιάσουν.

Spiegel: Ναι, αλλά το κράτος που πληρώνει τα περισσότερα είναι η Γερμανία.

Ritschl: Νομίζω πως έτσι θα πρέπει να γίνει. Έχουμε υπάρξει στο παρελθόν υπερβολικά ανέμελοι. Η βιομηχανική μας παραγωγή κέρδισε πολλά από τις υπέρογκες εξαγωγές. Οι ανθελληνικές θέσεις που προβάλλουν τα γερμανικά ΜΜΕ είναι πολύ επικίνδυνες. Μην ξεχνάτε ότι ζούμε μέσα σε ένα γυάλινο σπίτι: Το οικονομικό μας θαύμα έγινε δυνατό αποκλειστικά και μόνο επειδή δεν αναγκαστήκαμε να πληρώσουμε αποζημιώσεις. Οι Έλληνες γνωρίζουν πολύ καλά την εχθρική στάση των γερμανικών ΜΜΕ. Αν η διάθεση των Ελλήνων γίνει πιο επιθετική, μπορεί να αναβιώσουν οι παλιές διεκδικήσεις! Αν αρχίσει η Ελλάδα και αν ποτέ αναγκαστεί η Γερμανία να πληρώσει, τότε θα μας τα πάρουν όλα!

Spiegel: Τι προτείνετε δηλαδή να κάνουμε στο θέμα της Ελλάδας;

Ritschl: Θα έπρεπε να είμαστε ευγνώμονες και να εξυγιάνουμε την Ελλάδα με τα λεφτά μας. Αν εμείς συνεχίζουμε το παιγνίδι των ΜΜΕ, παριστάνοντας τον χοντρό Εμίλ, που καπνίζει το πούρο του και αρνείται να πληρώσει, ίσως κάποιοι μας στείλουν τους παλιούς λογαριασμούς. Οι χρεοκοπίες της Γερμανίας τα περασμένα χρόνια δείχνουν τη λύση: πρέπει τώρα να συμφωνηθεί μια μείωση του χρέους. Όποιος δάνεισε λεφτά στην Ελλάδα, πρέπει να χάσει ένα μεγάλο μέρος τους! Ξέρω πως αυτό θα ήταν καταστροφικό για τις τράπεζες, γι’ αυτό και είναι απαραίτητο ένα πρόγραμμα βοήθειας. Δυστυχώς, η λύση αυτή είναι ακριβή για τη Γερμανία, αλλά πρέπει να καταλάβουμε ότι τελικά θα πρέπει να πληρώσουμε. Μόνο έτσι θα είχε και η Ελλάδα μια ευκαιρία για μια νέα αρχή!

Σας θυμίζουμε το άρθρο της 28^ης Φεβρουαρίου

91,99 δις $ το γερμανικό χρέος στην Ελλάδα. Θα υποχρεωθούν να πουν Αλήθεια και μόνο Αλήθεια!

Το Βερολίνο πιέζει. Συνεχώς. Η Αθήνα υποχωρεί. Ατάκτως.

Το σφαγείο μέτρων δουλεύει όλο το 24ωρο. Νυχθημερόν.

Σημαδεύει, πάλι, ανθρώπινο ψαχνό εκεί που δεν υπάρχει…

Από αυτούς που το κατασπάραξαν μέχρι κόκκαλο!!!

Σημαδεύει, πάλι τον ρημαγμένο Έλληνα πολίτη.

Τον εύκολο στόχο.

Τον Έλληνα νεομάρτυρα μίας θηριώδους ελληνικής (συνολικής) πολιτικής ανικανότητας.

Μιλάμε για εξουσία-σκιάχτρο με «ενάρετους» ξένους μεγαλοκηδεμόνες. Που αντί να κρύβεται, προκαλεί.

Προκαλεί. ‘Όταν δεν έχει το ανάστημα ακόμη και σήμερα που καίγεται ο τόπος, και η ίδια σαν τσιγαρόχαρτο, να διεκδικήσει τα γερμανικά χρέη προς την Ελλάδα που μπορεί να σώσουν την Ελλάδα.

Που μπορούν να λύσουν την πολιορκία ασφυξίας ολόκληρου λαού.

Μιλάμε, για τα κατοχικά δάνεια του Χίτλερ και τις πολεμικές αποζημιώσεις συνολικού (όπως υπολογίζεται) σημερινού ύψους 91,99 δις. δολλαρίων.

Οι εδώ κύριοι δεν βγάζουν άχνα…

Όταν μεταπολεμικά και στο Παρίσι και στη Ρώμη η Γερμανία του Αντενάουερ αναγνώρισε και τα χρέη και δεσμεύτηκε να πληρώσει.

Τι συμβαίνει;

Γιατί αυτή η σιωπή, η απραξία, η ατολμία;

Γιατί αυτή η παράδοξη, η αφύσικη στάση;

Φοβούνται ότι θα αποκαλυφθούν μυστικές συμφωνίες ντροπής που ακύρωσαν τα γερμανικά χρέη ή ότι θα στραπατσαριστούν οι προσωπικές τους καριέρες;

Είναι δυνατόν, σε τέτοιες ώρες, να μετράει η πάρτη τους περισσότερο από την Πατρίδα;
Δεν θέλω να το πιστέψω.

Αλλοίμονο αν φτάσουμε στην ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ-ΣΟΚ ότι έχει υπογράψει διαγραφή των γερμανικών χρεών κάποιος Έλληνας πρωθυπουργός. Τρισαλλοίμονό μας!

Όμως. Οφείλουν να μας πουν τι ακριβώς συμβαίνει.

Αλήθεια και μόνο αλήθεια. Τώρα!

Άλλωστε, θέλουν δεν θέλουν, θα υποχρεωθούν να μιλήσουν. Να μας απαντήσουν με χαρτί και καλαμάρι.

Γιατί τα δύο επίσημα σημαντικά έγγραφα που παρουσιάζουμε σήμερα δεν αστειεύονται.

Αξιώνουν ΑΜΕΣΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ. Πεντακάθαρη!

Δημόσιο έγγραφο 1^ο:

Η επίσημη έκδοση της Τράπεζας της Ελλάδος του 1978 με αφορμή τα πρώτα πενήντα χρόνια λειτουργίας της (1928-1978).

Δημόσιο έγγραφο 2^ο:

Απόσπασμα ομιλίας του Ακαδημαϊκού Άγγελου Αγγελόπουλου τέως Διοικητή της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος στην Έκτακτο Συνεδρία της Ακαδημίας Αθηνών στις 5 Μαρτίου 1991 με αφορμή την πρώτη δεκαετία της Ελλάδος στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας Κωνσταντίνου Καραμανλή.

1^ο ΔΗΜΟΣΙΟ ΕΓΓΡΑΦΟ

Υπογραμμίζει η Τράπεζα της Ελλάδος τα εξής επί λέξει:

«Η διάσκεψη για τις επανορθώσεις που έγινε μεταπολεμικά στο Παρίσι (Paris Conference on Reparations) δέχτηκε ότι η αξία των υλικών ζημιών της Ελλάδος από τον πόλεμο έφτασε στα 3.813.407.000 δολλάρια. Υπολόγισε επίσης το συνολικό ύψος των υλικών ζημιών, των εξόδων κατοχής και των κυβερνητικών δαπανών κατά το διάστημα του πολέμου και της Κατοχής στο ποσό των 8.451.833.000 δολλαρίων. Σε αυτό η ελληνική κυβέρνηση πρόσθεσε τη δαπάνη για πολεμικές συντάξεις και την αξία των παραγωγικών μέσων και του κεφαλαίου κινήσεως που χάθηκαν στην Κατοχή.»

Και η Τράπεζα προσθέτει:

«Περισσότεροι από μισό εκατομμύριο Έλληνες χάθηκαν στην τετραετία 1940-1944 από τις πολεμικές επιχειρήσεις, τις εκτελέσεις, τους φόνους, την πείνα, τις αρρώστιες. Πολλά χωριά και κωμοπόλεις είχαν καεί και περισσότεροι από 1.000.000 Έλληνες έμειναν άστεγοι. Το ένα τρίτο από το σύνολο των 9.000 χωριών που υπήρχαν στη χώρα και σχεδόν το 23% των κτιρίων κάθε είδους καταγράφηκα ως τελείως κατεστραμμένα ή με σοβαρές ζημιές.»

2^ο ΔΗΜΟΣΙΟ ΕΓΓΡΑΦΟ

Η ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗ ΤΩΝ ΔΑΝΕΙΩΝ ΚΑΤΟΧΗΣ, ΒΑΣΙΚΟ ΑΙΤΗΜΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ τόνισε στην ολομέλεια της Ακαδημίας Αθηνών παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας Κωνσταντίνου Καραμανλή ο Ακαδημαϊκός Άγγελος Αγγελόπουλος.

Είπε συγκεκριμένα:

«Επειδή μιλούμε για το εξωτερικό χρέος, θα πρέπει να υπομνησθεί ακόμη ότι η Ελλάς θα πρέπει να επιδιώξει την πληρωμή των δανείων που συνήφθησαν κατά την διάρκεια του πολέμου από τις Αρχές Κατοχής, τα οποία, με επίσημη συμφωνία που υπεγράφη στη Ρώμη τον Μάιο του 1942, υποσχέθηκαν ότι θα πληρώσουν στο τέλος του πολέμου. Πρόκειται για δάνεια πέραν των εξόδων Κατοχής που μόνο με την Ελλάδα από όλες τις άλλες χώρες Κατοχής συνήφθησαν, την μόνη άλλωστε χώρα που υπέστη τις μεγαλύτερες καταστροφές και οδηγήθηκε στον πιο άκρατο πληθωρισμό με πλήρη εξανέμιση της δραχμής.

Η Ελλάδα πρέπει, συνεπώς, να διεκδικήσει ανεξάρτητα από επανορθώσεις τα δάνεια αυτά τα οποία οι Γερμανοί έχουν ήδη αναγνωρίσει παλαιότερα και σύμφωνα με τους δικούς τους υπολογισμούς ανέρχονται σε 3,5 δισεκ. δολλάρια της περιόδου 1944 χωρίς να υπολογισθεί τόκος –με ένα μικρό τόκο 3% φθάνουν τα 15 δισεκ. δολλάρια – και η εξόφλησή τους μπορεί να γίνει μέσα σε μία ορισμένη προθεσμία με την εκτέλεση βασικών έργων στη χώρα μας με απ’ ευθείας ανάθεση σε γερμανικές εταιρείες.

Η Ελλάδα πρέπει να απαιτήσει δίχως καθυστέρηση την πληρωμή των δάνειων αυτών. Πρέπει να υπενθυμίσω ότι η Γαλλία έθεσε επίσημα προ ημερών, όπως γράφει η γερμανική εφημερίδα “Die Welt”, το θέμα της πληρωμής ορισμένων υποχρεώσεων της χιτλερικής Γερμανίας κατά την διάρκεια της Κατοχής και ότι στο θέμα αυτό άρχισαν διαπραγματεύσεις όπως γράφει η γαλλική εφημερίδα “Le Monde” (26.12.90) μεταξύ Βόννης και Παρισίων. Θέλω να πιστεύω ότι η Κυβέρνηση δεν θα βραδύνει να ζητήσει την εξόφληση των δανείων αυτών από την Γερμανία, δάνεια που όπως είπαμε έχει αναγνωρίσει η μεταπολεμική Γερμανία.»

This transmission is intended solely for the person or organization to whom it is addressed and it may contain privileged and confidential information. If you are not the intended recipient you should not copy, distribute or take any action in reliance on it. If you believe you received this transmission in error please notify the sender.

Στέφανος Λιόντης